Φραγκίσκος Μαρία των Μεδίκων

Καθολικός καρδινάλιος

O Φραγκίσκος-Μαρία, ιταλ. Francesco-Maria de'Medici, (12 Νοεμβρίου 1660 - 3 Φεβρουαρίου 1711) από τον Οίκο των Μεδίκων ήταν κυβερνήτης της Σιένα, καρδινάλιος και δούκας του Ρόβερε και του Μοντεφέλτρο[1].

Φραγκίσκος-Μαρία
καρδινάλιος
Γέννηση12 Νοεμβρίου 1660 (1660-11-12)
Θάνατος3 Φεβρουαρίου 1711 (50 ετών)
ΣύζυγοςΕλεονόρα-Λουίζα Γκοντζάγκα
ΟίκοςΜεδίκων
ΠατέραςΦερδινάνδος Β΄
ΜητέραΒικτώρια ντελλα Ρόβερε
ΘρησκείαΚαθολικός Χριστιανός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Φερδινάνδου Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Βικτώριας ντελλα Ρόβερε δούκισσας του Ρόβερε & Μοντεφέλτρο, κόρης του Φεντερίκο-Ουμπάλντο δούκα του Ουρμπίνο[2].

Μετά τη γέννηση του αδελφού του Κόζιμο Γ΄ η Βιτόρια έπιασε τον Φερδινάνδο Β΄ στο κρεβάτι με τον κόμη Μπρούτο ντελλα Μολέρα και αποξενώθηκαν. Συμφιλιώθηκαν και έκαναν τον Φραγκίσκο-Μαρία[3]. Το 1683 τοποθετήθηκε ισόβιος κυβερνήτης της Σιένα. Τρία έτη μετά έγινε καρδινάλιος από τον πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄[4]. Έλαβε μέρος στο Κονκλάβιο καρδιναλίων (Conclave) για την εκλογή νέου πάπα και είχε επιρροή. Έμενε στη βίλα Λαπέτζι έξω από τη Φλωρεντία, την οποία ανακαίνισε και έκανε εκεί την Αυλή του. Οργάνωνε εκεί εορτές και διασκεδάσεις.

Το 1694 απεβίωσε η μητέρα του και του κληροδότησε το δουκάτο του Ρόβερε και του Μοντεφέλτρο. Καθοδήγησε τον ανιψιό του Φερδινάνδο, διάδοχο του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης, στις Τέχνες. Ο Φερδινάνδος δεν απέκτησε άρρενες απογόνους και το ίδιο ο νεότερος αδελφός του Τζαν-Γκαστόνε, έτσι η διαδοχή έμενε μετέωρη. Το 1709 η υγεία του επιδεινώθηκε και ζήτησε απαλλαγή από καρδινάλιος, πράγμα που ενέκρινε ο πάπας. Νυμφεύτηκε την Ελεονόρα-Λουίζα των Γκοντζάγκα, 26 έτη μικρότερή του[1]. Είχε ωραία χαρακτηριστικά: δέρμα, μέση, μάτια και στόμα[5]. Η σύζυγός του όμως φοβόταν ότι θα κολλήσει αφροδίσια νοσήματα από την ερωτική πράξη και απέφευγε να συνευρεθεί μαζί του. Κάλεσαν τον εξομολόγο της από την Γκουαστάλα. Αργότερα η σύζυγός του πείσθηκε και ο γάμος ολοκληρώθηκε· ωστόσο δεν απέκτησαν απογόνους, διαδόχους του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης, όπως επιθυμούσε ο Φραγκίσκος-Μαρία.[6].

Αποσύρθηκε στα Λουτρά στο Ρίπολι και απεβίωσε από υδρωπικία το 1711. Άφησε υπέρογκα χρέη[7]. Το 1723 απεβίωσε ο αδελφός του Κόζιμο Γ΄ και το 1737 ο Τζαν Γκαστόνε, τελευταίος των Μεδίκων-Τοσκάνης. Οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης έδωσαν το μεγάλο δουκάτο της Τοσκάνης στον Φραγκίσκο Α΄ δούκα της Λωρραίνης και σύζυγο της Μαρίας Θηρεσίας των Αψβούργων. Η Ελεονόρα-Λουίζα που είχε τρελαθεί, απεβίωσε το 1742.

Οικογένεια Επεξεργασία

Το 1709 νυμφεύτηκε την Ελεονόρα-Λουίζα Γκοντζάγκα, κόρη του Βικέντιου δούκα της Γκουαστάλα· δεν απέκτησαν απογόνους.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 van de Pas, Leo. «Francesco Maria de' Medici». Genealogics.org. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2010. 
  2. Acton, p 46
  3. Acton, p 30
  4. Moroni, p 93
  5. Acton, p 246
  6. Acton, p 250
  7. Acton, p 251

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Acton, Harold: The Last Medici, Macmillan, London, 1980, ISBN 0-333-29315-0
  • Moroni, Gaetano: Dizionario di Erudizione Storico Ecclesiastica da San Pietro, Tipografia Emiliana, 1847