Φρειδερίκος της Λούνα
Ο Φρειδερίκος ντα Λούνα, (ισπανική γλώσσα Fadrique, περί το 1401 – 29 Μαΐου 1438) από τον Οίκο της Βαρκελώνης ήταν κόμης της Λούνας στη Σαραγόσα και κύριος της Σεγόρβε. Έγινε ναύαρχος της Αραγωνίας-Σικελίας. Ήταν ο μόνος νόθος γιος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας και της ερωμένης του Τάρσια Ριτσάνι, που ο πατέρας του είχε αναγνωρίσει. Το 1403 ο Φρειδερίκος και η αδελφή του Γιολάντα (η μόνη νόθη κόρη τού Μαρτίνου Α΄ από άλλη ερωμένη του) έγιναν προστατευόμενοι τού Μαρτίνου της Αραγωνίας (πατέρα τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας). Ο βασιλικός σύμβουλος Φρανσέσκ ντε Κασασάχα διατάχθηκε να μεταφέρει τα δύο παιδιά στη Βαρκελώνη για να τα φροντίσει.[1] Η γιαγιά τους Μαρία δε Λούνα (σύζυγος τού Μαρτίνου της Αραγωνίας) ανέλαβε την ανατροφή και τη μόρφωσή τους. Αν και ήταν νόθα, ήταν τα μόνα εγγόνια τους, η Μαρία δε Λούνα απεβίωσε το 1406.[2]
| Φρειδερίκος της Λούνα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1400 Βασίλειο της Σικελίας |
| Θάνατος | 29 Μαΐου 1438 Urueña |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Αραγωνίας Βασίλειο της Σικελίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διεκδικητής θρόνου πολεμιστής |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Violant Lluïsa de Mur |
| Γονείς | Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας και Tarsia Rizzari |
| Αδέλφια | Peter of Aragon, Heir of Sicily (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Martin of Aragon, Heir of Sicily (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Yolande of Aragon, Countess of Niebla (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) |
| Οικογένεια | House of Luna |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | count of Luna (1348) Lord of Segorbe pretender to the Aragonese throne |
Προοπτικές διαδοχής Επεξεργασία
Το 1409 ο πατέρας τους απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο πατέρας του Μαρτίνος της Αραγωνίας (ως Β΄ της Σικελίας). Οι δύο αδελφοί του πατέρα τους είχαν αποβιώσει πρόωρα. Έτσι ο Φρειδερίκος έγινε ο μόνος άρρην απόγονος τού Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο οποίος ήταν πολύ στοργικός απέναντί του, ήξερε ότι ως νόθος, ο εγγονός του είχε ισχνή πιθανότητα διαδοχής. Πλησιέστερος άρρην συγγενής ήταν ο Ιάκωβος Β΄ κόμης τού Ουρζέλ, 2ος εξάδελφος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας.[3] Ο Μαρτίνος της Αραγωνίας ήθελε να τον διαδεχθεί ο Φρειδερίκος, τουλάχιστον στη Σικελία.[4] Ζήτησε τη νομιμοποίησή του από τον πάπα, αλλά ο βασιλιάς απεβίωσε το 1410.[5][6] Επειδή δεν είχε καθοριστεί ο διάδοχος, ακολούθησε μεσοβασιλεία. Το 1412 ο Φερδινάνδος των Τραστάμαρα, εξάδελφος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας, έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας-Σικελίας σύμφωνα με τον συμβιβασμό τού Κάσπε. Οι ευγενείς της Σικελίας προτιμούσαν τον Φρειδερίκο, αλλά η πρότασή τους για μία ανεξάρτητη Σικελία απορρίφθηκε.[7]
Στρατιωτική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Ο Φρειδερίκος έγινε κόμης της Λούνας και ναύαρχος. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία στη νήσο Ντγιέρμπα της Τυνησίας υπό τη διοίκηση τού Πέτρου, δούκα τού Αλμπουρκέρκε (4ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄) το 1425. Επίσης συνόδευσε τον στρατό τού Αλφόνσου (Ε΄) (1ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄), όταν εισέβαλε στην Καστίλη για την απελευθέρωση του Ερρίκου, δούκα της Βιγιένα (3ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄).[8] Στη δεκαετία τού 1430 ο Φρειδερίκος ανακίνησε το δικαίωμα διαδοχής του με αποτέλεσμα να φυλακιστεί. Οι κτήσεις του, όπως η κομητεία της Λούνας και η πόλη τού Σεγόρβε, κατασχέθηκαν και απεβίωσε εγκάθειρκτος 37 ετών.[9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Earenfight, Theresa (2005). Queenship And Political Power In Medieval And Early Modern Spain. Ashgate Publishing
- ↑ Earenfight, Theresa (2005). Queenship And Political Power In Medieval And Early Modern Spain. Ashgate Publishing
- ↑ Allmand, Christopher (1998). C. 1415 - c. 1500. Cambridge University Press
- ↑ Encyclopædia Britannica. 1973
- ↑ Rábade Obradó, María del Pilar; Ramírez Vaquero, Eloísa; Utrilla Utrilla, Juan F. (2005). Dinámica política
- ↑ https://web.archive.org/web/20060304124353/http://www.cc.jyu.fi/mirator/pdf/Morris.pdf
- ↑ Grierson, Philip; Travaini, Lucia (1998). Medieval European Coinage: Volume 14, South Italy, Sicily, Sardinia: With a Catalogue of the Coins in the Fitzwilliam Museum, Cambridge. Cambridge University Press
- ↑ Sáiz Serrano, Jorge (2011). Caballeros del rey: Nobleza y guerra en el reinado de Alfonso el Magnánimo. Universitat de València
- ↑ Earenfight, Theresa (2005). Queenship And Political Power In Medieval And Early Modern Spain. Ashgate Publishing
Πηγές Επεξεργασία
- Paul N. Morris: Patronage and Piety Montserrat and the Royal House of Medieval Catalonia-Aragon, Οκτώβριος 2000
- Grierson, Philip; Travaini, Lucia (1998): Medieval European Coinage: Volume 14, South Italy, Sicily, Sardinia: With a Catalogue of the Coins in the Fitzwilliam Museum, Cambridge. Cambridge University Press. ISBN 0521582318.
- Saiz Serrano, Jorge (2011): Caballeros del rey: Nobleza y guerra en el reinado de Alfonso el Magnanimo. Universitat de Valencia. ISBN 8437084334.