Χάινριχ Σβάμπε
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Σάμουελ Χάινριχ Σβάμπε (Samuel Heinrich Schwabe, 25 Οκτωβρίου 1789 – 11 Απριλίου 1875) ήταν Γερμανός Αστρονόμος, γνωστός για τις έρευνές του σχετικά με τις ηλιακές κηλίδες και την περιοδικότητά τους.
| Χάινριχ Σβάμπε | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 25 Οκτωβρίου 1789 Ντέσαου |
| Θάνατος | 11 Απριλίου 1875 Ντέσαου |
| Υπηκοότητα | Δουκάτο του Άνχαλτ |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
| Βραβεύσεις | Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1857) και αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (26 Μαρτίου 1868) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | αστρονομία |
| Ιδιότητα | αστρονόμος, φυσικός, βοτανολόγος και φαρμακοποιός |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Σβάμπε γεννήθηκε στο Ντεσάου. Αρχικά ήταν φαρμακοποιός, αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε στην Αστρονομία και το 1826 άρχισε να παρατηρεί τις ηλιακές κηλίδες. Ο Σβάμπε προσπαθούσε αρχικώς να ανακαλύψει ένα νέο πλανήτη πιο κοντά στον Ήλιο από ό,τι ο Ερμής, τον υποθετικό Βουλκάν. Εξαιτίας της εγγύτητάς του στην ηλιακή σφαίρα, ένας τέτοιος πλανήτης θα ήταν ευκολότερο να ανιχνευθεί ως μία μαύρη κηλίδα που θα φαινόταν να περνά μπροστά από τον ήλιο (δηλαδή σε μία διάβασή του). Επί 17 χρόνια, από το 1826 ως το 1843, σε κάθε ηλιόλουστη ημέρα, ο Σβάμπε παρατηρούσε την ηλιακή επιφάνεια και κατέγραφε τις κηλίδες της, ώστε να εντοπίσει τον Βουλκάν ως μία από αυτές. Δεν ανακάλυψε τον πλανήτη, αλλά πρόσεξε μία περιοδική μεταβολή στον αριθμό των κηλίδων και δημοσίευσε το εύρημά του με ένα σύντομο άρθρο υπό τον τίτλο «Ηλιακές παρατηρήσεις κατά το 1843». Σε αυτό το άρθρο, ο Σβάμπε πρότεινε την ύπαρξη μιας πιθανής περιοδικότητας 10 ετών, δηλαδή ότι κάθε δέκατο έτος ο αριθμός των κηλίδων έφθανε σε ένα μέγιστο. Αρχικά η αστρονομική κοινότητα δεν έδωσε μεγάλη σημασία σε αυτή τη δημοσίευση, αλλά ο Ρούντολφ Βολφ, διευθυντής τότε του Αστεροσκοπείου της Βέρνης, εντυπωσιάστηκε κι έτσι άρχισε να παρατηρεί και ο ίδιος συστηματικά τις ηλιακές κηλίδες. Οι παρατηρήσεις του Σβάμπε χρησιμοποιήθηκαν αργότερα, το 1851, από τον Αλεξάντερ φον Χούμπολτ στον τρίτο τόμο του έργου του Kosmos. Σήμερα, η ενδεκαετής (κατά μέσο όρο) περιοδικότητα των ηλιακών κηλίδων είναι πλήρως επιβεβαιωμένη.
Το 1857 ο Σβάμπε τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
Ονομάσθηκαν προς τιμήν του Επεξεργασία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Αποσπάσματα από το άρθρο «Ηλιακές παρατηρήσεις κατά το 1843» του Σβάμπε.
- Chris Plicht: "Schwabe, Samuel Heinrich (1789 - 1875)" Αρχειοθετήθηκε 2012-03-21 στο Wayback Machine.
- Η ιστορία του Ηλίου