Χίλντε Τσίμερμαν
Η Χίλντε (Βούντσαμ) Τσίμερμαν (12 Σεπτεμβρίου 1920 - 25 Μαρτίου 2002), ήταν μέλος της Αυστριακής Αντίστασης. Συνελήφθη για τις προσπάθειές της να πολεμήσει τον φασισμό και εκτοπίστηκς μαζί με τη μητέρα και μια παιδική της φίλη από ναζί αξιωματούχους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ στη Γερμανία. Τελικά, επιβίωσε της φυλάκισής της εκεί.
Χίλντε Τσίμερμαν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hilde Zimmermann (Γερμανικά) |
Γέννηση | 12 Σεπτεμβρίου 1920 Βιέννη |
Θάνατος | 25 Μαρτίου 2002 Βιέννη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία Ναζιστική Γερμανία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αντιστασιακός |
Σχετικά πολυμέσα | |
Σύμφωνα με την οργάνωση Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen (Αυστριακοί Αιχμάλωτοι του Στρατοπέδου Ράβενσμπρικ & Φίλοι), την οποία η ίδια ίδρυσε, "θεωρούσε τον εαυτό της διωκόμενο άτομο και όχι ως θύμα και θεωρούσε υποχρέωσή της να δημοσιοποιήσει τι συνέβη με τους ναζί και με τη φυλακή του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Ράβενσμπρικ, ειδικά στη νέα γενιά." [1]
Τα πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΓεννημένη στη Βιέννη της Αυστρίας, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1920, η Χίλντε Βούντσαμ ήταν κόρη της Άννας Βούντσαμ. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε με τον αδερφό της, Ότμαρ (Ότι), στην περιοχή Κάγκραν της Βιέννης. Η ίδια η πόλη συχνά αναφέρεται ως "Roten Wien" (Κόκκινη Βιέννη) κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής, επειδή το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα της Αυστρίας κέρδιζε σταθερά την πλειοψηφία στις εκλογές έως το 1934, όταν το Πατριωτικό Μέτωπο ανέλαβε την εξουσία μετά τη σύλληψη του δημάρχου Καρλ Τσάιτς. Οι γονείς της συνελήφθησαν και οι δύο την ίδια χρονιά. Ως εκ τούτου, η ίδια η Χίλντε και ο αδελφός της εμπλέκονταν όλο και περισσότερο σε αντιφασιστικές δραστηριότητες.[2]
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος
ΕπεξεργασίαΚάποια στιγμή μετά την προσάρτηση της Αυστρίας, ο αδερφός της Χίλντε Τσίμερμαν κατατάχθηκε στη Βέρμαχτ.
Στο μεταξύ, η Χίλντε έγινε ακόμη πιο ενεργό μέλος της Αυστριακής Αντίστασης. Μέχρι το 1944, συνεργάστηκε με Ρώσους αλεξιπτωτιστές που είχαν σταλεί από τη Μόσχα για να βοηθήσουν στην επέκταση των τοπικών αντιναζικών δράσεων, μεταξύ των οποίων ήταν η φυγάδευση και η μεταφορά άλλων μελών της αντίστασης. Την ίδια χρονιά, ενώ αυτή και η φίλη της Πολίν (Πόλι) Χοκμάιστερ βοηθούσαν στη φυγάδευση του Σεπ Τσέτλερ, μέλους της κομμουνιστικής αντίστασης, την πρόδωσε κάποιος από την κοινότητα και συνελήφθη, μαζί με τη φίλη της και τις μητέρες τους, Άννα Βούντσαμ και Γκιζέλα Χοκμάιστερ. Στη συνέχεια, οι τέσσερις γυναίκες εκτοπίστηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρικ. Ο αδελφός της, ο Ότμαρ, ο οποίος είχε μείνει πίσω με άδεια από τον στρατό, χωρίστηκε από την οικογένειά του και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ .[2]
Σύμφωνα με την ιστορικό Ελίσα Μαϊλάντερ, όταν αργότερα πήρε συνέντευξη από τη Τσίμερμαν και τη ρώτησε για τις εμπειρίες της, εκείνη της ανέφερε ότι "οι γυναίκες δεσμοφύλακες στο Ράβενσμπρικ... χρησιμοποιούσαν τη βία ως μέσο εντυπωσιασμού των ανδρών συναδέλφων τους".[3]
Η Τσίμερμαν επιβίωσε από τη φυλάκισή της στο στρατόπεδο.
Η ζωή μετά τον πόλεμο
ΕπεξεργασίαΜετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τσίμερμαν βρήκε δουλειά ως καθαρίστρια και νταντά. Ήταν επίσης γλύπτρια και σχεδιάστρια γυαλιών.[2]
Επιπλέον, συνέστησε ην οργάνωση Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen (Αυστριακοί Αιχμάλωτοι του Στρατοπέδου Ράβενσμπρικ & Φίλοι) και μιλούσε τακτικά σε σχολικές και κοινοτικές ομάδες σχετικά με τις εμπειρίες της από τα χρόνια του πολέμου, προκειμένου να βοηθήσει νέους και ενήλικες να κατανοήσουν καλύτερα το οικονομικό και κοινωνικό κλίμα που είχε αναπτυχθεί στην Αυστρία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του 1940.[2]
Το 1999, η Χίλντε Τσίμερμαν συμμετείχε σε μια μακρά σειρά συνεντεύξεων με την Μπριγκίτε Χάλμπαϊρ για το οπτικοακουστικό αρχείο Ράβενσμπρικ. Το έργο είχε τον τίτλο: Vom Leben und Überleben – Wege nach Ravensbrück (Από τη ζωή και την επιβίωση - Μονοπάτια προς το Ράβενσμπρικ). Στη συνέχεια, η Τίνα Λάις ηγήθηκε μιας ομάδας σκηνοθετών για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ με βάση αυτά τα βίντεο, με τίτλο Dagegen Muss Ich Etwas Tun: Portrait Der Widerstandskämpferin Hilde Zimmermann (Πρέπει να κάνω κάτι για αυτό: ένα πορτρέτο της αγωνίστριας της Αντίστασης Χίλντε Τσίμερμαν), το οποίο κυκλοφόρησε το 2009 [2]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΗ Χίλντε Τσίμερμαν πέθανε στη Βιέννη, στις 25 Μαρτίου του 2002.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Sich die Menschenwürde nicht nehmen lassen. In: Monika Horsky (Hrsg.): Man muss darüber reden. Schüler fragen KZ-Häftlinge. Ephelant-Verlag, Wien 1988 (= Bd. 2 von Dokumente, Berichte, Analysen), S. 183–207. (Erlebnisbericht).
- Wie auf Eis gelegt. In: Karin Berger (Hrsg.): Ich geb Dir einen Mantel, dass Du ihn noch in Freiheit tragen kannst. Widerstehen im KZ. Österreichische Frauen erzählen. Promedia Verlag, Wien 1987 (= Edition Spuren).
Ταινίες
Επεξεργασία- Dagegen muss ich etwas tun. Portrait der Widerstandskämpferin Hilde Zimmermann. Γερμανόφωνο ντοκιμαντέρ της Τίνα Λάις, Αυστρία 2010, 90 λεπτά, Verleih/Vertrieb: Sixpack Film.[4] (Τρέιλερ als Online-Videostream frei verfügbar auf: www.erinnern.at → Dagegen muss ich etwas tun)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ "Hilde Zimmermann (1920-2002)." Vienna, Austria: Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen, retrieved online July 1, 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hilde Zimmermann, Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen.
- ↑ Mailänder, Elissa. Female SS Guards and Workaday Violence: The Majdanek Concentration Camp, 1942-1944. East Lansing, Michigan: Michigan State University, 2015.
- ↑ Vrääth Öhner (13 Ιανουαρίου 2010). «Dagegen muss ich etwas tun. Portrait der Widerstandskämpferin Hilde Zimmermann». Austrian Independent (www.filmvideo.at); Film and Video Database. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2010. – Kurzbeschreibung und filmtechnische Angaben
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Hilde Zimmermann (1920-1922) . Vienna, Austria: Österreichischen Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen, ανακτήθηκε στο διαδίκτυο την 1η Ιουλίου 2018. [στα γερμανικά]