Χαράμ
Χαράμ (αραβικά: حَرَام, ḥarām, προφέρεται: [ħaˈraːm]) είναι αραβικός όρος που σημαίνει «απαγορευμένος».[1] Αυτό μπορεί να αναφέρεται είτε σε κάτι ιερό, στο οποίο απαγορεύεται η πρόσβαση στους ανθρώπους που δεν είναι σε κατάσταση καθαρότητας ή που δεν έχουν μυηθεί στην ιερή γνώση, ή, σε άμεση αντίθεση, σε ένα κακό και ως αποτέλεσμα σε «αμαρτωλή ενέργεια που απαγορεύεται να γίνει». Στην ισλαμική νομολογία, το Χαράμ χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε οποιαδήποτε πράξη που απαγορεύεται από τον Αλλάχ και είναι μία από τις πέντε Ισλαμικές εντολές الخمسة , al-ʾAḥkām al-Ḵamsa) που ορίζουν την ηθική της ανθρώπινης δράσης.[2]
Πράξεις που είναι χαράμ συνήθως απαγορεύονται στα θρησκευτικά κείμενα του Κορανίου και η κατηγορία Σούνα του Χαράμ είναι η υψηλότερη κατάσταση της απαγόρευσης. Εάν κάτι θεωρείται χαράμ, παραμένει απαγορευμένο, ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η πρόθεση ή πόσο αξιοπρεπής είναι ο σκοπός.[3] Οι απόψεις διαφορετικών σχολών σκέψης ισλαμιστικής νομολογίας μπορεί να διαφέρουν σημαντικά σε σχέση με το τι είναι ή δεν είναι haram.[4]
Επισκόπηση Επεξεργασία
Οι πράξεις οι οποίες είναι απαγορευμένες έχουν ως αποτέλεσμα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τη βλάβη και ως εκ τούτου θεωρούνται αμαρτία εάν εκτελούνται από έναν μουσουλμάνο.[5]
Σε ρωτάνε για το κρασί και τη χαρτοπαιξία. Απάντησε: «Και τα δύο, για τον άνθρωπο, είναι βλαβερά, αλλά και ωφέλιμα. Η βλάβη, όμως, είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από την ωφέλεια».[6]
Απαγορευμένες κατηγορίες δράσης Επεξεργασία
Τρόφιμα και ουσίες Επεξεργασία
Στο Ισλάμ, οι απαγορεύσεις παράνομων πράξεων ή αντικειμένων τηρούνται από τους μουσουλμάνους σύμφωνα με την υπακοή τους στις κορανικές εντολές. [7] Σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο, οι διατροφικές απαγορεύσεις βοηθούν στην κατανόηση της θεϊκής θέλησης.
Σχετικά με το απαγορευμένο κρέας, απαγορεύεται στους Μουσουλμάνους να καταναλώνουν ρέον αίμα. Τα κρέατα που θεωρούνται χαράμ, όπως χοιρινό, σκύλος, γάτα, μαϊμού ή οποιοδήποτε άλλο απαγορευμένο ζώο, μπορούν να θεωρηθούν επιτρεπόμενα μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει πείνα και η ζωή του πρέπει να σωθεί μέσω της κατανάλωσης αυτού του κρέατος.[8] Ωστόσο, δεν υπάρχει ανάγκη εάν η κοινωνία διαθέτει υπερβολική τροφή. Τα τρόφιμα χαράμ δεν γίνονται αποδεκτά όταν ένα άτομο βρίσκεται σε μια κοινωνία με υπερβολική τροφή επειδή η ισλαμική κοινότητα είναι σαν ένα σώμα που υποστηρίζει τα μέλη της και πρέπει να προσφέρει επιτρεπτά (χαλάλ) τρόφιμα στους αδελφούς μουσουλμάνους.[9] Ορισμένα κρέατα θεωρούνται απαγορευμένα εάν το ζώο δεν σφάζεται σωστά. Μια χαλάλ σφαγή περιλαμβάνει ένα αιχμηρό μαχαίρι το οποίο το ζώο δεν πρέπει να δει πριν τη σφαγή του.[10] Το ζώο πρέπει να έχει αναπαυθεί καλά και να έχει τραφεί πριν από τη σφαγή και η σφαγή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μπροστά σε άλλα ζώα. Η σωστή διαδικασία σφαγής περιλαμβάνει ένα μόνο κόψιμο στο λαιμό, το οποίο πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ανώδυνα για το ζώο. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σφαγής, το όνομα του Αλλάχ θα πρέπει να αναφερθεί, λέγοντας «Εις το όνομα του Θεού» για να πάρει τη ζωή του ζώου με σκοπό να καλύψει τη νόμιμη ανάγκη τροφής.[11][12] Ζώα που σφάζονται σε όνομα διαφορετικό από αυτό του Αλλάχ είναι απαγορευμένα, επειδή αυτό έρχεται σε αντίθεση με την Ταουχίντ.
Οι κατανάλωση αλκοολούχων ουσιών απαγορεύεται στο Ισλάμ. Το Χαμρ είναι η αραβική λέξη για αλκοολούχα ποτά που προκαλούν δηλητηρίαση.[13] Σύμφωνα με τους θεολόγους του Σαλαφισμού και τις πουριτανικές ερμηνείες τους, ο Προφήτης κήρυξε ότι η απαγόρευση δεν επιβλήθηκε μόνο στο κρασί, αλλά και σε μπύρα και άλλα αλκοολούχα ποτά που μεθούν ένα άτομο. Ο Προφήτης απαγόρευσε επίσης την εμπορία αυτών των ουσιών, ακόμη και με μη μουσουλμάνους. Δεν επιτρέπεται σε έναν μουσουλμάνο να εισάγει ή να εξάγει αλκοολούχα ποτά ή να εργάζεται ή να κατέχει ένα μέρος που πωλεί αυτές τις ουσίες.[14] Το να δίνεις ουσίες ως δώρο θεωρείται, επίσης, παράνομο.[15]
Άλλες ουσίες, όπως καπνός, έχουν κριθεί απαγορευμένες από ορισμένους μελετητές.
Το εκχύλισμα βανίλιας, η ζελατίνη και ορισμένοι τύποι σάλτσας σόγιας απαγορεύονται και αυτά είτε λόγω του ότι είναι τα ίδια μεθυστικά, ή γιατί περιέχουν αλκοόλ ή άλλα απαγορευμένα συστατικά όπως μέρη χοίρου.
Το Ισλάμ απαγορεύει πολύ αυστηρά την παράνομη σεξουαλική επαφή (zina), είτε πρόκειται για μοιχεία είτε για σεξουαλική επαφή μεταξύ δύο ανύπαντρων ατόμων. Η παράνομη σεξουαλική επαφή θεωρείται ότι οδηγεί σε σύγχυση γενεαλογίας, χαλάρωση των ηθών, απομάκρυνση μεταξύ των μελών των οικογενειών και ασταθείς σχέσεις. Θεωρείται επίσης απαγορευμένο να βλέπεις τα μέλη του αντίθετου φύλου με επιθυμία.
Σχετικά με τις προτάσεις γάμου, θεωρείται απαγορευμένο για έναν μουσουλμάνο άντρα να ζητήσει σε γάμο μια διαζευγμένη ή χήρα γυναίκα κατά τη διάρκεια της Iddah της (η περίοδος αναμονής κατά την οποία δεν επιτρέπεται να παντρευτεί ξανά). Ο άντρας μπορεί να εκφράσει την επιθυμία του για γάμο, αλλά δεν μπορεί να κάνει μια πραγματική πρόταση γάμου. Απαγορεύεται, επίσης, σε έναν μουσουλμάνο άντρα να προτείνει γάμο σε μια γυναίκα που είναι αρραβωνιασμένη με έναν άλλο άνδρα.[16]
Θεωρείται απαγορευμένο για μια μουσουλμάνα γυναίκα να παντρευτεί ένα μη μουσουλμάνο άνδρα Αυτό οφείλεται στην ιδέα ότι ο άνδρας είναι ο επικεφαλής του νοικοκυριού, αυτός που στηρίζει την οικογένεια και ο άνδρας θεωρείται υπεύθυνος για τη γυναίκα του. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν στο να δώσουν τις γυναίκες σε αυτούς που δεν εξασκούν το Ισλάμ και να τους θέσουν υπεύθυνους για τις μουσουλμάνες γυναίκες επειδή δεν ενδιαφέρονται για την προστασία των τελετών της θρησκείας.[17][18]
Σύμφωνα με τον Γιούσοφ Αλ Καραντάουι, η υλοποίηση διαζυγίου κατά τη διάρκεια της εμμηνοριακής περιόδου μιας γυναίκας απαγορεύεται επειδή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι σεξουαλικές σχέσεις θεωρούνται απαγορευμένες, οπότε είναι πιθανό ότι η ιδέα του διαζυγίου να ήρθε στο μυαλό ενός άνδρα λόγω σεξουαλικού εκνευρισμού ή νευρικής έντασης.[19] Δεν θεωρείται, επίσης, επιτρεπτό για έναν μουσουλμάνο να πάρει όρκο για διαζύγιο, το οποίο περιλαμβάνει ότι εάν δεν συμβεί ένα συγκεκριμένο γεγονός, τότε θα υπάρξει διαζύγιο. Αυτό περιλαμβάνει επίσης την απειλή στη σύζυγο ότι εάν δεν κάνουν κάτι, τότε θα χωρίσουν.[20] Σύμφωνα με τη σαρία, η πιο κατάλληλη στιγμή για διαζύγιο είναι όταν η γυναίκα είναι καθαρή μετά την έμμηνο ρύση της.
Κληρονομία Επεξεργασία
Θεωρείται απαγορευμένο για έναν πατέρα να στερήσει από τα παιδιά του μία κληρονομιά. Είναι επίσης παράνομο για έναν πατέρα να στερήσει από τις γυναίκες ή τα παιδιά μιας συζύγου, η οποία δεν είναι ευνοούμενη του, την κληρονομιά. Επιπλέον, είναι παράνομο για έναν συγγενή να στερήσει από έναν άλλο συγγενή της κληρονομιάς του μέσω τεχνασμάτων . [21]
Ρούχα και στολίδια Επεξεργασία
Στο Ισλάμ οι άνδρες απαγορεύεται να φορούν τόσο χρυσά στολίδια όσο και μεταξωτά υφάσματα, αλλά αυτά επιτρέπονται για τις γυναίκες, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για να προσελκύουν σεξουαλικά άνδρες (εκτός από τους συζύγους τους). Η απαγόρευση αυτών των στολιδιών αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ισλαμικής αρχής για την αποφυγή πολυτελούς τρόπου ζωής.[22]
Θεωρείται απαγορευμένο τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες να φορούν ρούχα που δεν καλύπτουν σωστά το σώμα και ρούχα τα οποία είναι διαφανή. Επιπλέον, το Ισλάμ απαγορεύει τον υπερβολικό καλλωπισμό που συνεπάγεται την αλλαγή της φυσικής εμφάνισης κάποιου. Φυσικές μεταβολές που θεωρούνται απαγορευμένες είναι μεταξύ άλλων τα τατουάζ και η πλαστική χειρουργική, κ.λπ..[23]
Το Ισλάμ απαγορεύει, επίσης, τη χρήση χρυσών και ασημένιων σκευών και καθαρού μεταξιού υφάσματος στο σπίτι, προκειμένου να αποφευχθεί ο πολυτελής τρόπος ζωής στο σπίτι.[24] Επίσης, απαγορεύονται τα αγάλματα στα σπίτια και απαγορεύεται στους Μουσουλμάνους να συμμετέχουν στην κατασκευή αγαλμάτων, διότι αναιρεί την Ταουχίντ.[25]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Mohammad Taqi al-Modarresi (26 Μαρτίου 2016). The Laws of Islam (PDF) (στα Αγγλικά). Enlight Press. ISBN 978-0994240989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Adamec, Ludwig (2009). Historical Dictionary of Islam, 2nd Edition. Lanham: Scarecrow Press, Inc. σελ. 102. ISBN 9780810861619.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 26.
- ↑ The Palgrave Handbook of Spirituality and Business – p. 142, Professor Luk Bouckaert, Professor Laszlo Zsolnai – 2011
- ↑ Faruki, Kemal (March 1966). «Al-Ahkam Al-Khamsah: The Five Values». Islamic Studies 5: 43.
- ↑ «TO IEPO KOPANIO» (PDF). 4 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Siddiqui, Mona (2012). The Good Muslim. Cambridge University Press. σελ. 88.
- ↑ Samiullah, Muhammad (Spring 1982). «The Meat: Lawful and Unlawful in Islam». Islamic Studies 21 (1): 75.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 46.
- ↑ Chaudry, Dr. Muhammad Munir· Regenstein, Joe M. (2009). «Animal Welfare Policy and Practice: Cultural and Religious Issues» (PDF). OIE: Organisation for Animal Health. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2014.
- ↑ Samiullah, Muhammad (Spring 1982). «The Meat: Lawful and Unlawful in Islam». Islamic Studies 21 (1): 76.
- ↑ Samiullah, Muhammad (Spring 1982). «The Meat: Lawful and Unlawful in Islam». Islamic Studies 21 (1): 77.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 67.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 68.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 70.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 171.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 179.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 180.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 207.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 208.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 226.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 82.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 85.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 96.
- ↑ Al-Qardawi, Yusuf (1999). The Lawful and the Prohibited in Islam. American Trust Publications. σελ. 99.