Στην ελληνική μυθολογία, η Χλωρίς ήταν νύμφη ή θεά που σχετιζόταν με την άνοιξη, τα λουλούδια και τη νέα ανάπτυξη, η οποία πιστεύεται ότι κατοικούσε στα Ηλύσια Πεδία.

«Καθώς ομιλεί, τα χείλη της αναπνέουν τριαντάφυλλα: Ήμουν η Χλωρίς, που πλέον ονομάζομαι Φλώρα.» Οβίδιος

Μυθολογία Επεξεργασία

Η Χλωρίς απήχθη από τον Ζέφυρο, τον θεό του δυτικού ανέμου (ο οποίος, όπως επισημαίνει ο ίδιος ο Οβίδιος, ήταν παράλληλος με την ιστορία του αδελφού του, Βορέα, και της Ωρείθυιας), που την μεταμόρφωσε σε μια θεότητα γνωστή ως Φλώρα, αφότου παντρεύτηκαν. Μαζί, έχουν έναν υιό, ονόματι Καρπό. Θεωρήθηκε, επίσης, ότι ήταν υπεύθυνη για τις μεταμορφώσεις του Αδώνιδος, του Άττιδος, του Κρόκου, του Υακίνθου και του Νάρκισσου σε λουλούδια.[1]

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Οβίδιος, Fasti, 5. 195 ff

Παραπομπές Επεξεργασία