Χορστ Φίσερ
Ο Χορστ Πάουλ Σιλβέστερ Φίσερ (γερμανικά: Horst Paul Silvester Fischer) (31 Δεκεμβρίου 1912 - 8 Ιουλίου 1966) ήταν Γερμανός γιατρός και μέλος των SS και μεταπολεμικά εκτελέστηκε στην Ανατολική Γερμανία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκενου στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
| Χορστ Φίσερ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Horst Fischer (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 31 Δεκεμβρίου 1912 Δρέσδη |
| Θάνατος | 8 Ιουλίου 1966 (53 ετών) Λειψία |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανική Αυτοκρατορία Δημοκρατία της Βαϊμάρης Ναζιστική Γερμανία Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[1] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ιατρός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | έγκλημα κατά της ανθρωπότητας (θανατική ποινή) |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Φίσερ, γεννημένος το 1912, ήταν ορφανός και μεγάλωσε σε σπίτια συγγενών στη Δρέσδη και στο Βερολίνο. Το 1932, ξεκίνησε τις ιατρικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και έλαβε το πτυχίο του το 1937. Έγινε μέλος των SS την 1η Νοεμβρίου 1933 σε ηλικία 20 ετών και του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος την 1η Μαΐου 1937.[2]
Μετά την έναρξη του πολέμου, ο Φίσερ διορίστηκε ιατρικός αξιωματικός. Συμμετείχε στην εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, αλλά μετατέθηκε μακριά από τις πρώτες γραμμές επειδή είχε αναπτύξει φυματίωση. Σε ένα σπίτι ανάρρωσης των SS, ο Φίσερ ανέπτυξε φιλίες με τον Enno Lolling, επικεφαλής του τμήματος D III του Οικονομικού και Διοικητικού Κεντρικού Γραφείου SS, ή του WVHA (Οργανισμός Ιατρικού Σώματος και Υγιεινής του Στρατού), στο οποίο στρατοπέδευαν όλοι οι γιατροί. Ο Lolling πρόσφερε στο νεαρό γιατρό των SS μετάθεση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Λόλινγκ τού είπε πως εκεί θα μπορούσε να αποκτήσει χειρουργικές δεξιότητες. Ο Φίσερ συμφώνησε και μετατέθηκε στο Άουσβιτς λίγο αργότερα.
Τον Νοέμβριο του 1942 ξεκίνησε την υπηρεσία του εκεί. Εδώ ο άμεσος προϊστάμενος του ήταν ο γιατρός της φρουράς SS, ο Δρ Έντουαρντ Βιρτς (Eduard Wirths, 1909–1945), ένας φίλος του από τις μέρες τους στην εκπαίδευση των SS. Ξεκινώντας ως συνηθισμένος ιατρός - σύμβουλος, ο Φίσερ προήχθη γρήγορα στη θέση του αναπληρωτή γιατρού φρουράς και γιατρού στο στρατόπεδο Monowitz που δημιουργήθηκε από την IG Farben και συμμετείχε σε επιλογές κρατουμένων κατά την άφιξη των τρένων. Από το Νοέμβριο του 1943 έως το Σεπτέμβριο του 1944, υπηρέτησε ως γιατρός στο ιατρείο κρατουμένων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Buna - Monowitz. Μέχρι τη λεγόμενη εκκένωση, την εκκαθάριση του συγκροτήματος στρατοπέδων του Άουσβιτς-Μπίρκεναου τον Ιανουάριο του 1945, ο Φίσερ ήταν ένας από τους υψηλόβαθμους γιατρούς των SS στο Άουσβιτς.[3] Μετά την εκκένωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς, εργάστηκε στο Κεντρικό Οικονομικό και Διοικητικό Γραφείο των SS από τον Φεβρουάριο του 1945.
Μετά τον πόλεμο ασκούσε τα καθήκοντα του ως ιατρός στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας για 20 χρόνια πριν η ταυτότητά του ως γιατρού των SS αποκαλυφθεί από τη Στάζι στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Στις 11 Ιουνίου 1965, συνελήφθη και ανακρίθηκε για περίοδο αρκετών μηνών. Οδηγήθηκε σε δίκη ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο Ανατολικό Βερολίνο τον Μάρτιο του 1966. Κατηγορήθηκε για την επιλογή κρατουμένων, για επίβλεψη θανάτωσης τους με αέρια τύπου Ζύκλον και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια της δίμηνης δίκης του δεν παρουσίασε σχεδόν καμία υπεράσπιση για τον εαυτό του και χωρίς δισταγμό επιβεβαίωσε όλες τις κατηγορίες της εισαγγελίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις δίκες της Δυτικής Γερμανίας, όπου οι κατηγορούμενοι κατέφευγαν κυρίως σε στρατηγικές άμυνας που κυμαίνονταν από την άρνηση των ισχυρισμών έως την επίκληση μιας αντιληπτής ανάγκης υπακοής σε ανώτερες εντολές.[4]
Αφού ο πρόεδρος του κρατικού συμβουλίου Βάλτερ Ούλμπριχτ αρνήθηκε να δείξει επιείκεια, ο Φίσερ εκτελέστηκε δι' αποκεφαλισμού με γκιλοτίνα στη Λειψία στις 8 Ιουλίου 1966.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15055871t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Wollheim Memorial». www.wollheim-memorial.de. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Wollheim Memorial». www.wollheim-memorial.de. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Wollheim Memorial». www.wollheim-memorial.de. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Dirks, Christian (December 2005). Die Verbrechen der anderen: Auschwitz und der Auschwitz-Prozess der DDR. Das Verfahren gegen den KZ-Arzt Dr. Horst Fischer (in German). Schoeningh Ferdinand ISBN 3506713639.