Χουάν Γρεγόριο δε λας Χέρας
Ο Στρατάρχης Χουάν Γρεγόριο δε λας Χέρας (ισπανικά: Juan Gregorio de las Heras, 11 Ιουλίου 1780 – 15 Φεβρουαρίου 1866) ήταν Αργεντινός στρατιωτικός που έλαβε μέρος στους ισπανικοαμερικανικούς πολέμους της ανεξαρτησίας και ήταν επίσης κυβερνήτης της επαρχίας του Μπουένος Άιρες.
| Χουάν Γρεγόριο δε λας Χέρας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11 Ιουλίου 1780 Μπουένος Άιρες |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 1866 ή 6 Φεβρουαρίου 1866[1] Σαντιάγο |
| Τόπος ταφής | Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός του Μπουένος Άιρες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Σπουδές | Εθνικό Κολέγιο του Μπουένος Άιρες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός[3] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | κυβερνήτης της Επαρχίας Μπουένος Άιρες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Λας Χέρας γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, από μια μετρίως εύπορη οικογένεια. Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις μέχρι την ηλικία των είκοσι έξι ετών, οπότε κατατάχθηκε στον στρατό, συμμετέχοντας στην αντίσταση κατά των βρετανικών εισβολών στο Ρίο ντε λα Πλάτα (1806-1807). Το 1808 έγινε λοχίας των ουσάρων. Όταν έλαβε χώρα η επανάσταση του Μαΐου του 1810, τάχθηκε στο πλευρό των πατριωτών. Διορίστηκε λοχαγός της πολιτοφυλακής στην Κόρδοβα και το 1812 έγινε διοικητής της φρουράς της πόλης αυτής. Το 1813 προσφέρθηκε να συνοδεύσει την επικουρική μεραρχία της Αργεντινής που στάλθηκε στη Χιλή, της οποίας έγινε υποδιοικητής. Μετά τη μάχη της Κούτσα Κούτσα απέκτησε τον βαθμό του συνταγματάρχη, και μετά την ήττα της Ρανκάγουα (2 Οκτωβρίου 1814) αποσύρθηκε σε καλή κατάσταση και απέκρουσε δύο φορές τον εχθρό, επιστρέφοντας στη Μεντόσα, όπου ασχολήθηκε με την οργάνωση της Στρατιάς των Άνδεων.[4]
Το 1817, ο Λας Χέρας ανέλαβε τη διοίκηση ενός τμήματος της Στρατιάς των Άνδεων, αντικαθιστώντας τον Αντόνιο Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε. Επικεφαλής μιας φάλαγγας από το πέρασμα της Ουσπαγιάτα, ηγήθηκε στις μάχες του Ποτρερίγιος, της Γκουάρντια και της Βίγια ντε λος Άνδες. Μαζί με τις δυνάμεις του Στρατηγού Σαν Μαρτίν έλαβε μέρος στη μάχη του Τσακαμπούκο, (12 Φεβρουαρίου 1817), και αμέσως μετά στάλθηκε στο νότο, όπου κέρδισε τις νίκες του Κουραπαλίχουε, του Βέγκας ντε Ταλκαχουάνο και του Οαβίχμ, και ήταν παρών και στις δύο πολιορκίες του Ταλκαχουάνο υπό τις διαταγές του Στρατηγού Μπερνάρδο Ο' Χίγκινς.[4]
Συμμετείχε επίσης στην απελευθερωτική εκστρατεία στο Περού. Μεταφερόμενο δια θαλάσσης, το Σύνταγμα αποβιβάστηκε στο Περού τον Σεπτέμβριο του 1820, όπου συμμετείχε στις μάχες της Νάσκα, του Ακαρί και της Χαούχα και στην πολιορκία και την κατάληψη της Λίμα στις 9 Ιουλίου 1821, καθώς και στην παράδοση του οχυρού Ελ Καλλάο στις 21 Σεπτεμβρίου. Το 1824 η 11η γραμμή διαλύθηκε. Το 1820 ήταν αρχηγός του επιτελείου του απελευθερωτικού στρατού του Περού και το ίδιο έτος προήχθη σε ταξίαρχο από την κυβέρνηση της Αργεντινής και σε στρατηγό μεραρχίας από την κυβέρνηση της Χιλής. Στο Περού είχε τη διοίκηση της πολιορκίας των κάστρων του Καλλάο και έλαβε τον τίτλο του Μεγάλου Στρατάρχη.[5]
Μετά την αποχώρησή του από τον στρατό του Περού, επέστρεψε στη Δημοκρατία της Αργεντινής, όπου ο Λας Χέρας διορίστηκε κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, διαδεχόμενος τον στρατηγό Μαρτίν Ροντρίγκες τον Μάιο του 1824. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του συνήλθε το συνέδριο των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα στις 16 Δεκεμβρίου 1824 και ο Λας Χέρας υπέγραψε διεθνή συνθήκη με την οποία η Βρετανία αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Αργεντινής.[6]
Με την αποκατάσταση της συνομοσπονδίας και την εκλογή του Μπερναρδίνο Ριβαδάβια στην εκτελεστική εξουσία, ο Λας Χέρας του παρέδωσε την κυβέρνηση στις 7 Φεβρουαρίου 1826 και το 1826 επέστρεψε στη Χιλή. Του αφαιρέθηκε ο βαθμός του λόγω της συμμετοχής του στον εμφύλιο πόλεμο της Χιλής το 1829, αλλά ο βαθμός του αποκαταστάθηκε από το Κογκρέσο της Χιλής το 1842 και από το Κογκρέσο της Αργεντινής το 1855. Από το 1862 έως τον θάνατό του ήταν γενικός επιθεωρητής του χιλιανού στρατού. Ο Λας Χέρας πέθανε στο Σαντιάγο το 1866, σε ηλικία 85 ετών.[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ «La sorpresa de Cancha Rayada: la resistencia de O’Higgins, el coraje de Las Heras y la mentira de Fray Luis Beltrán».
- ↑ «Las Heras, el líder de la primera rebelión estudiantil».
- ↑ 4,0 4,1 «Biografia de Juan Gregorio de Las Heras». www.biografiasyvidas.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2024.
- ↑ 5,0 5,1 «Biografía de Juan Gregorio De Las Heras». www.todo-argentina.net. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2024.
- ↑ «Juan Gregorio de las Heras (Su vida, historia, bio resumida)». www.buscabiografias.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2024.