Συναντώνται σε διάφορα σχήματα (π.χ. ζώα, φρούτα, μπάλες) και συχνά φέρουν τελετουργικό και προστατευτικό χαρακτήρα. Στην Ελλάδα είναι συνήθεις οι πλαταγές σε μορφή χοιριδίου, του ιερού ζώου αφιερωμένου στη Δήμητρα, προστάτιδα της γονιμότητας ή στην Άρτεμη, θεά κουροτρόφο και προστάτιδα των νεαρών ζώων. Χαρακτηριστικές είναι οι γιορτές των Κορυθαλίων και των Τιθηνιδίων στη Σπάρτη, όπου οι τροφοί θυσίαζαν μικρά γουρουνάκια στη θεά για να εξασφαλίσουν την προστασία της προς τα μικρά αγόρια (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί 4, 139α).

Διαδεδομένος είναι και ο τύπος πλαταγής με τη μορφή μικρού παιδιού ξαπλωμένου στο λίκνο του, γυμνού ή καλυμμένου με ύφασμα, με το κεφάλι σε μαξιλάρι.

Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους ζώα, όπως ο κόκορας, σύμβολο του θάρρους και της εγκράτειας. Κάποιες φορές συνδυάζονται διαφορετικά υλικά που παράγουν ήχο και παράλληλα διασκεδάζουν και προστατεύουν το παιδί. Π.χ. σε χάλκινο περικάρπιο που βρέθηκε στη Rouen, (Rouen, Musée des Antiquités, ευρ. 139.27 (Α)), σε τάφο παιδιού 2-3 ετών, συνδυάζονται ένα κουδουνάκι, πέντε διάτρητα νομίσματα, μία γυάλινη χάντρα και δύο δόντια αγριόχοιρου.