Χρήστης:Bikyk/πρόχειρο/Καρφίτσα (κόσμημα)

εισαγωγή του λήμματος

ΕΠΙΣΚΟΠΗ -Σίκινος ,Κυκλάδες

Τίτλος πρώτης ενότητας

Μικρό νησί, μεγάλη αγκαλιά. Σίκινος με τους τρεις οικισμούς της: την Αλοπρόνοια, το Χωριό και το Κάστρο. Αλοπρόνοια (αλς= θάλασσα + πρόνοια), έτσι λέγεται το μικρό λιμάνι της Σικίνου Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία η νήσος Σίκινος έλαβε το όνομά της από τον Σίκινο τον γιο του Θόαντα, Βασιλέως της Λήμνου, και εγγονού του Βάκχου και της Αριάδνης που διέμεναν στη Νάξο. Η Υψιπύλη προσπαθώντας να σώσει τον γιο της Θόαντα από τις Λήμνιες γυναίκες που προκάλεσαν τη σφαγή των συζύγων τους τον έκρυψε μέσα σε ξύλινη λάρνακα και τον έριξε στη θάλασσα. Παρασυρόμενη η λάρνακα αυτή από τα κύματα εκβράστηκε στη Σίκινο όπου οι αλιείς της περιοχής έσωσαν τον Θόαντα. Εκεί ο Θόας νυμφεύθηκε την εγχώρια νύμφη Νηΐδα με την οποία και απέκτησε τον Σίκινο οποίος και βασίλευσε στη νήσο. Κατά τον Πλίνιο και τον Στέφανον τον Βυζάντιον το αρχαιότερο όνομα της νήσου αυτής ήταν "Οινόη". Το όνομα Σίκινος διατηρήθηκε αναλλοίωτο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μόνο κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας, για κάποιο χρονικό διάστημα περεφθάρει σε Σύκανδρος, Τριγυρισμένη από τη Σαντορίνη, την Ίο και τη Φολέγανδρο, σε κατακτά γρήγορα. Είναι ζεστή, απροσδιόριστη, βυζαντινή. Ο αέρας φυσά δροσιστικά, κυκλαδίτικα, υπέροχα… 

Τίτλος δεύτερης ενότητας

κείμενο παραγράφου

Η Επισκοπή απέχει 4 χλμ. από τη Χώρα. Στην περιοχή αυτή ήταν κτισμένη η αρχαία Σίκινος, αποικία των Ιώνων. 

Η Επισκοπή της Σικίνου κτίστηκε αρχικά (τον 3ο αι. μ.Χ.) ως ρωμαϊκό ταφικό μνημείο, αργότερα ναός του Πυθίου Απόλλωνα και ύστερα (5ος αι.) μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου. Μάλιστα για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά αρχιτεκτονικά μέλη του αρχαίου ναού, μια πρακτική διαδεδομένη εκείνη την εποχή. 

Παρά την ισχυρή δυναμική καταπόνηση που έχει υποστεί, η ρωμαϊκή φάση σώζεται σε μεγάλη έκταση. Το μνημείο με τη σημερινή του μορφή (τρουλαίος μεταβυζαντινός ναός) αποτελεί το γνωστότερο μνημείο της Σικίνου, από τα ελάχιστα του είδους του που σώζονται στο νησιωτικό χώρο κι από τα σπανιότερα της χώρας. 

Ένα σπάνιο για την Ελλάδα μνημείο βρίσκεται στην ενδοχώρα της Σικίνου. Η Επισκοπή είναι ταφικό μνημείο της ρωμαϊκής περιόδου (χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ. ) και αυτό μαρτυρούν και οι υπόγειες θολωτές κρύπτες του. Αρχικά είχε θεωρηθεί ναός του Πυθίου Απόλλωνα όμως αποδείχτηκε ότι η αρχιτεκτονική του οικοδομήματος έμοιαζε με αυτή των ρωμαϊκών μαυσωλείων. Πολλούς αιώνες αργότερα, το μνημείο μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό με τρούλο αλλά και η αρχική μορφή και οι μετέπειτα παρεμβάσεις είναι ορατές σήμερα. Την περίοδο αυτή εκτελούνται εργασίες για τη συντήρηση της Επισκοπής.