Χρήστης:Intersexpenguin/πρόχειρο
 |
Αυτή η σελίδα είναι το κύριο «πρόχειρο χρήστη» του Intersexpenguin. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Στη Βιολογία, ερμαφρόδιτος πιγκουινος είναι ένας πιγκουινος που έχει γεννητικά όργανα που συνδέονται φυσιολογικά και με το θηλυκό και με το αρσενικό φύλο.
Πολλές ταξινομικές ομάδες των ζώων (κυρίως ασπόνδυλα) δεν έχουν ξεχωριστά φύλα. Σε αυτές τις ομάδες, οπως και σε αυτον τον πιγκουινο, ο ερμαφροδιτισμός είναι μια φυσιολογική κατάσταση, επιτρέποντας μια μορφή σεξουαλικής αναπαραγωγής κατά την οποία οι δύο σύντροφοι μπορούν να λειτουργήσουν ως «θηλυκό» ή «αρσενικό». Για παράδειγμα, η συντριπτική πλειοψηφία των χιτωνόζωων, πνευμονοφόρων σαλιγκαριών και των γυμνοσάλιαγκων είναι ερμαφρόδιτα. Ο ερμαφροδιτισμός βρίσκεται επίσης σε ορισμένα είδη ψαριών και σε μικρότερο βαθμό σε άλλα σπονδυλωτά. Τα περισσότερα φυτά είναι επίσης ερμαφρόδιτα.
Ιστορικά, ο όρος ερμαφρόδιτος έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει διφορούμενα γεννητικά όργανα και γοναδικό μωσαϊκισμό σε γονοχωριστικά είδη, ιδιαίτερα σε ανθρώπινα όντα. Για τον άνθρωπο είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται η λέξη ίντερσεξ, δεδομένου ότι η λέξη ερμαφρόδιτος θεωρείται πλέον απαρχαιωμένη και προσβλητική. όπως επίσης "επιστημονικά ευλογοφανής και κλινικά προβληματική".
Το συγκεκριμενο ειδος πιγκουινου ειναι ενα απο τα πιο σπανια ζωα σε ολη τη γη καθως υπαρχουν ακομα μονο τρεις ερμαφροδιτοι πιγκουινοι εν ζωη συμφωνα με τον εθνικο ζωολογικο κηπο της Ουασινγκτον (national zoological park washington dc), οι προσπαθειες διασωσης αυτου του ειδους ειναι ελαχιστες αλλα πολυ σημαντικες καθως εν προστατευεται απο καποια οργανωση σεαντιθεση με αλλα υπο εξαφανιση ειδη (λευκος ρινοκερος κλπ) αλλα μονο απο εθελοντες και απο δωρεες.
Ο βασικος λογος του μειωμενου αριθμου τους πιθανον να βρισκεται ατην ανακαλυψη μιας ομαδας ερευνητων που σε συνδιασμο με την οικολογικη καταστροφη του φυσικου τους περιβαλλοντος, η οποια οφειλεται στον ανθρωπογενη παραγοντα τους οδηγησε σε αυτη τη τραγικη κατασταση.
Η ομάδα του δρ Αγιάμι Σεκιζάβα στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα συνέλεξε πιγκουινους Spheniscus intersexualis από τη βορεια αφρικη και τους άφησε να ζευγαρώσουν ελεύθερα μέσα σε ένα ελεγχομενο περιβαλλον.
Η μεγάλη ανακάλυψη ήρθε όταν οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι πιγκουινοι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το πέος τους για δεύτερη φορά το ίδιο 24ωρο. Διαπίστωσαν τελικά ότι, περίπου 20 λεπτά μετά το σεξ, το πέος αποσπάται.
Μια λεπτομερέστερη ανατομική εξέταση αποκάλυψε μάλιστα ότι κάτω από κάθε νέο πέος υπάρχει μια δομή σαν σπείρα, η οποία θα ξετυλιχτεί και θα αναπτυχθεί σε νέο φαλλό περίπου μια μέρα μετά την απόρριψη του προηγούμενου.
Γιατί όμως η εξέλιξη ανάγκασε το πτηνο να αναγεννά το πέος του και να δαπανά τόση ενέργεια;
Οι ιάπωνες βιολόγοι δεν έχουν ακόμα εξηγήσει το μυστήριο, εικάζουν όμως ότι η απάντηση έχει σχέση με τον σεξουαλικό ανταγωνισμό:
Το πέος του πιγκουινου είναι αγκαθωτό, και φαίνεται ότι παρασύρει μαζί του υπολείμματα ξένου σπέρματος που μπορεί να παραμένουν στον «κόλπο» του εραστή του.
Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Biology Letters.