Χρήστης:Lambainara/πρόχειρο/Θεμελιώδη δικαιώματα

Ορισμός των Θεμελιωδών δικαιωμάτων

O όρος «θεμελιώδη δικαιώματα» (Grundrechte) καθιερώθηκε στο γερμανικό δημόσιο δίκαιο. Στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Σχέδιο Συντάγματος της Επιτροπής του Β΄ Ψηφίσματος της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (1948) στον τίτλο του έκτου κεφαλαίου του δεύτερου μέρους του («αναστολή θεμελιωδών δικαιωμάτων»). Τον όρο περιέλαβε το ισχύον Σύνταγμά μας στη διάταξη του άρθρου 25 παρ.2, δηλαδή στο τελευταίο άρθρο του δεύτερου μέρους του με τίτλο «ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα». Σύμφωνα με αυτή, «η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη». Τα θεμελιώδη δικαιώματα αποτελούν τη σπουδαιότερη κατηγορία των δημοσίων δικαιωμάτων, δηλαδή των δικαιωμάτων που ρυθμίζονται από το δημόσιο δίκαιο. Πιο συγκεκριμένα, θεμελιώδη ονομάζονται εκείνα τα δικαιώματα, τα οποία κατοχυρώνονται από κείμενα αυξημένης τυπικής ισχύος και ιδίως από το Σύνταγμα και δεσμεύουν κατ’ αυτόν τον τρόπο και τις τρεις συντεταγμένες εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική). Επομένως, τα θεμελιώδη δικαιώματα ταυτίζονται με τα συνταγματικά δικαιώματα.

Η ΕΕ βασίζεται στις αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες.

Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο Χάρτης) συγκεντρώνει σε ενιαίο κείμενο όλα τα προσωπικά, αστικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα που απολαμβάνουν οι άνθρωποι εντός της ΕΕ