Διεθνής Κατάθεση Σήματος

Επεξεργασία

Σήμερα πολλές επιχειρήσεις και οργανισμοί διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό λογότυπο/σήμα το οποίο χαρακτηρίζει τα προιόντα της εκάστοτε εταιρείας/οργανισμού, την διακρίνει από της υπόλοιπες επιχειρήσεις και εξασφαλίζει μία αναγνωρισιμότητα από την μεριά των καταναλωτών δημιουργώντας έτσι μία σχέση εμπιστοσύνης με αυτό. Το σήμα είναι ένα σύνολο από διαφορετικά στοιχεία όπως: • Σχέδια- εικόνες • Φράσεις-Λέξεις • Ονόματα φυσικών ή νομικών προσώπων • Αριθμούς • Σχήματα όπως το σχήμα του προιόντος ή της συσκευασίας του. Έτσι λόγω της σημαντικότητάς του συνιστάται απαραίτητη η καταχώρησή του όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Η διεθνής καταχώρηση σημάτων εξασφαλίζεται με την Διεθνή Σύμβαση της Μαδρίτης η οποία πραγματοποιήθηκε στις 14.4.1891. Η Σύμβαση της Μαδριτης της 14.4.1891 δεν δημιουργεί ένα υπερθνικό σήμα. Με την καταχώρηση του σήματος στο Διεθνές Γραφείο στη Γενεύη (WIPO) δημιουργείται μια δέσμη εθνικών σημάτων (άρθρο 4). Η προστασία του καταχωρημένου σήματος κρίνεται με βάση την νομοθεσία του κάθε συμβαλλόμενου κράτους. Η διεθνής καταχώρηση προυποθέτει κατχώρηση του σήματος στη χώρα προέλευσης, από την οποία το σήμα διαβιβάζεται στο Διεθνές Γραφείο (άρθρο 3). Το σήμα απολαμβάνει προτεραιότητα 6 μηνών (άρθρο 4 §2). Μετά την διεθνή καταχώρηση το σήμα παραμένει επί πενταετία εξαρτημένο από το σήμα της χώρας προέλευσης. Μετά την πενταετία ανεξαρτητοποιείται ακι έχει διάρκει κατ’ αρχή είκοσι ετών που μπορεί να ανανεώνεται για είκοσι ακόμα χρόνια (άρθρα 6 §§ 1-5 και 7).