Χρήστης:Slnc123/πρόχειρο

ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΔΗΜ. Κ. ΠΕΤΡΙΤΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ Γ.Υ. ΣΤΡΑΤΟΥ

Κατά τον Σεπτέμβριο του λήξαντος έτους απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών ο ε. α. ΔΗΜ. Κ. ΠΕΤΡΙΤΗΣ πρώην Διοικητής της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού από το έτος 1925 μέχρι το έτος 1930. Κατά την υπερτεσσαρακονταετή σταδιοδρομία του στον στρατό, ανέπτυξε δράση πολυσχιδή, χαρακτηρίστηκε ως ανώτατος Αξιωματικός μεγάλης αξίας, ταχείας και ευρυτάτης αντίληψης, δραστήριος και ενεργητικός, διοίκησε με εξαιρετική ικανότητα μονάδες, μεγάλες μονάδες και διέπρεψε ως καθηγητής σε στρατιωτικές σχολές. Ο θάνατός του χαρακτηρίστηκε από σύγχρονους συγγραφείς ως απώλεια μίας σπάνιας Στρατιωτικής Φυσιογνωμίας, η οποία κατόρθωσε να συμβιβάσει την άκρα προς τους ανωτέρους του πειθαρχικότητα με την παρρησία χωρίς συγκαταβάσεις προς τους κατωτέρους του, δημοκρατική ευπροσηγορία με την άτεγκτο αυστηρότητα προς τους παραβάτες του καθήκοντος και η οποία απετέλεσε τον ιδεώδη ηγέτη, υπόδειγμα αρετής, τιμιότητας, δικαιοσύνης και κοσμιότητας. Εκτός από την πολυετή υπηρεσία του στον μάχιμο Στρατό, μέρος της υπηρεσιακής του ζωής διέθεσε και στην τότε Χαρτογραφική Υπηρεσία, επιδεικνύοντας εξαίρετο ζήλο, εργατικότητα και άριστη επιστημονική κατάρτιση , θεωρήθηκε στους κυριότερους θεμελιωτές της προόδου και της αλματικής εξέλιξης της υπηρεσίας αυτής. Η μακροχρόνια υπηρεσία του στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού , η οποία έδωσε σε αυτόν την ευκαιρία να κατανοήσει βαθιά τη σημασία και τη σπουδαιότητα που είχε για το Στράτευμα και το Κράτος γενικότερα μία καλά οργανωμένη και άρτια λειτουργούσα Γεωγραφική Υπηρεσία, τον κατέστησε τον πλέον ενδεδειγμένο να αναλάβει, μετά τον πόλεμο στη Μ. Ασία, την διοίκηση αυτή και να επιδοθεί με αξιοθαύμαστη επιμονή και δραστηριότητα στο δύσκολο έργο της οργάνωσης ενός συγχρονισμένου ιδρύματος όχι μόνο ικανό να εξυπηρετήσει με ευχέρεια τις χαρτογραφικές ανάγκες του Κράτους και ιδιαίτερα του Στρατού, αλλά και να εμφανίζει ταυτόχρονα στο επιστημονικό πεδίο δράση ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις των διεθνών οργανισμών. H δράση του θανόντος Στρατηγού στη Διοίκηση της Γεωγραφικής Υπηρεσίας δεν είναι άγνωστη στον Στρατιωτικό και μη κόσμο. Δεν είναι όμως όσο θα έπρεπε γνωστή και πιο πολύ από κάθε άλλο αγνοούνται πάρα πολλά σημεία αυτής, τα οποία δύναται να καταστήσουν ευκολότερη την κατανόηση του συντελεσθέντος έργου και της πραγματοποιηθείσης προόδου κατά το χρονικό διάστημα 1925-1930. Η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, με τον θάνατό του, θεώρησε επιβεβλημένο να εκθέσει για σύντομο χρονικό διάστημα τα κυριότερα σημεία της δράσης του, ως ένδειξη αναγνώρισης των καταβληθέντων κόπων και γόνιμων προσπαθειών του θανόντος, κάτω από την οποία εξελίχθηκε στη σημερινή της θέση.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ. ΠΕΤΡΙΤΗΣ

- Γεννήθηκε στην Αίγινα το έτος 1875. - Τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. - Αφού πέτυχε ως φοιτητής Νομικής, κατατάχθηκε στον Στρατό ως εθελοντής λοχίας το έτος 1897 και εμπνεόμενος από τη Μεγάλη Ιδέα του Έθνους για την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες του Ελληνοτουρκικού Πολέμου (5-4-97 έως 6-9-97) υπηρετών στον 6ο Λόχο του 8ου Σ.Π/IV Μεραρχίας. - Εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών το έτος 1899 και ονομάστηκε Ανθ/γός Πεζικού το έτος 1902. - Τοποθετήθηκε στην τότε Χαρτογραφική Υπηρεσία Στρατού το έτος 1906 μέχρι την προαγωγή του ως Υπολοχαγός το έτος 1910. - Προβιβάστηκε σε Λοχαγός το έτος 1913 και συμμετείχε ως Διοικητής 6ου Λόχου 8ου Σ.Π/IV Μεραρχίας στις εκστρατείες κατά της Τουρκίας και της Βουλγαρίας (1912-1913) καθώς και έλαβε μέρος στις μάχες Ελασσώνας, Σαρανταπόρου, Γιαννιτσών, Οστρόβου, Αετορράχης, Ιωαννίνων, Κιλκίς Λαχανά, Μπέλες, Κρέσνας και Τζουμαγιάς προτάθηκε, για την για την επιδειχθείσα στο πεδίο μαχών ανδρεία, για την απονομή ηθικών αμοιβών. - Προβιβάστηκε σε Ταγματάρχη το έτος 1914 και διετέλεσε Διοικητής του 2ου Τάγματος του εν Αθήνα εδρεύοντος 7ου Σ,Π., ως και του Τάγματος Ευελπίδων. - Το έτος 1915 έως 1917 επανατοποθετήθηκε στην τότε Χαρτογραφική Υπηρεσία Στρατού και στη συνέχεια διετέλεσε Διοικητής Τάγματος καθηγητής της Τοπογραφίας στην Στρατ. Σχολή Ευελπίδων από 1-1-16 έως 31-12-17 και ως Διευθυντής Σπουδών της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Ά. Σ. Στρατού. - Το έτος 1917 προαχθείς ως Αντισυνταγματάρχης τοποθετήθηκε ως Υποδ/της στο 8ο Σύνταγμα Πεζικού και συμμετείχε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο διακρίθηκε ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις προς κατάληψη της ΤΖΕΝΑΣ, τιμήθηκε γι’ αυτό με Αγγλικό Παράσημο. - Το έτος 1918, διετέλεσε Διοικητής του 36ου Σ. Π. διακρίθηκε για την εξαίρετη διοικητική ικανότητα, αποφασιστικότητα, ψυχραιμία και θάρρος στην εν ΣΤΡΩΜΝΙΤΣΗ μάχη (13-Σεπτεμβρίου 1918) για την οποία του απονεμήθηκε ο Πολεμικός Σταυρός Γ! Τάξεως. Προβιβάστηκε σε Συνταγματάρχη το έτος 1919 και διετέλεσε Διοικητής του 4ου Σ. Αρχιπελάγους, από τον Μάρτιο του 1919, συμμετάσχον μετά του Συντάγματός του στις μάχες ΚΥΔΩΝΙΩΝ, ΚΑΡΑΓΑΤΣ και ΠΙΝΔΑΡΟΥ. Του ανατέθηκε η Διοίκηση των υποτομέων ΚΥΔΩΝΙΩΝ και ΠΕΡΓΑΜΟΥ, τους οποίους οργάνωσε επιδεικνύοντας αμυντικά πάντοτε την ιδιαίτερη πρωτοβουλία, αποφασιστικότητα και ετοιμότητα πνεύματος, που τον διέκρινε. Του ανατέθηκε η Διοίκηση της IV Μεραρχίας στο μέτωπο της Στρατιάς ποταμού ΈΒΡΟΥ, διατηρώντας συγχρόνως και τη Διοίκηση του 4ου Σ. Αρχιπελάγους. Κατά αυτόν τον τρόπο, συνετέλεσε τα μέγιστα στην εξασφάλιση της τελικής Νίκης και στην κατασύντριψη του εχθρού με την κατάληψη της ΚΟΣΛΟΥΤΖΗΣ, ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΟΣ και ΠΡΟΥΣΣΗΣ, παρεχόμενος στον εαυτό του παράδειγμα αυτοθυσίας και γενναιότητας, ψυχραιμίας και αποφασιστικότητας στους κατωτέρους του. Ομοίως διετέλεσε Στρατιωτικός Διοικητής ΠΡΟΥΣΣΗΣ. Για τις πολλαπλές του υπηρεσίες και για τη άριστη πολεμική του δράση προτάθηκε την 15-7-1920, κατ’ απόλυτη εκλογή, για τον βαθμό του Υποστράτηγου. - Από τον Ιανουάριο 1921 μέχρι Αύγουστο 1922 διετέλεσε Διοικητής Υποδιοικήσεως της τότε Χαρτογραφικής Υπηρεσίας Στρατού στη Μ. Ασία και Επιθεωρητής Χαρτογραφήσεως των καταλαμβανόμενων εδαφών. - Το έτος 1923 στις εκλογές της Εθνοσυνέλευσης εξελέγη Βουλευτής ΑΙΓΙΝΗΣ προσφέροντας πολλαπλές Υπηρεσίες για το συμφέρον του Έθνους και για την ιδιαίτερη Πατρίδα του. - Προβιβάστηκε σε Υποστράτηγο το έτος 1924. - Ανέλαβε τη Διοίκηση της τότε Χαρτογραφικής Υπηρεσίας Στρατού τον Σεπτέμβριο του 1925 και τη διατήρησε μέχρι τον Ιούλιο του 1930. Ομοίως με τον παραπάνω χρόνο διετέλεσε Πρόεδρος της Γεωδαιτικής Επιτροπής του Κράτους. - Προβιβάστηκε σε Αντιστράτηγο τον Αύγουστο του 1930 και διετέλεσε Επιθεωρητής Πεζικού (Σεπτέμβριος 1930- Μάρτιος 1932). - Από 31-8-1932 έως 9-3-1933 διετέλεσε Διοικητής Β΄. Σώματος Στρατού στη Λάρισα. Από 10-3-1933 έως 10-3-1935 διετέλεσε Διοικητής του Α΄. Σώματος Στρατού στην Αθήνα και ως επιθεωρητής των Γ΄. και Δ΄. Σωμάτων Στρατού. Το 1935 ως αρχηγός του 2ου σώματος στρατού Λάρισας βοήθησε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας εναντιωθείς στην πρόθεση του Βενιζέλου να κυρήξει πραξικόπημα, παρόλο που ήταν οπαδός του Βενιζελικού κόμματος. - Από 9-5-1935 μέχρι 1-1-1937 διετέλεσε Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού και μέλος του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου. - Διά του από 2-1-37 Βασιλικού Διατάγματος αποστρατεύτηκε από τις τάξεις του Στρατού λόγω ορίου ηλικίας. - Κατά τη διάρκεια της κατοχής αιτήθηκε εγγράφως να προσφέρει τις Υπηρεσίες του στην Πατρίδα παρά τη μεγάλη του ηλικία, όταν του ανατέθηκε από την τότε Κυβέρνηση (1943-1944) η προεδρία του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά για να μην ελέγχεται εξ’ ολοκλήρου ο Λιμένας από τα Στρατεύματα κατοχής. Το έτος 1944 αιτήθηκε από τον ε. α. Αντιστράτηγο ΣΠΗΛΙΟΤΟΠΟΥΛΟ ΠΑΝ. αν και περνούσε το 69ο έτος της ηλικίας του, να του αναθέσει υπηρεσία Πατριωτικής δράσης αψηφώντας τους κινδύνους και προσφέροντας για τον εαυτό του οποιαδήποτε θυσία. Λόγω όμως της Πατριωτικής του δράσης στον Ο.Λ.Π. συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στις Φυλακές Βούρλων. Μετά την απελευθέρωση διατήρησε την Προεδρεία του Ο.Λ.Π. για 3 μήνες, όταν λόγω ηλικίας αποσύρθηκε και έζησε ως απλός πολίτης στην Αθήνα.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Δ. Κ. ΠΕΤΡΙΤΗ (Στην Υποδιοίκηση πρώην Χαρτογραφικής Υπηρεσίας στη Μ. Ασία, 1921-1922)

Αναλαμβάνοντας τη Διοίκηση της Υποδιοικήσεως της τότε Χαρτογραφικής Υπηρεσίας και τα καθήκοντα του Επιθεωρητή Χαρτογραφήσεως καταλαμβανόμενων εδαφών στην Μ. Ασία και σε πολεμική περίοδο, βρέθηκε μπροστά από μία μη υπάρχουσα χαρτογραφική κίνηση σε αυτή την περιοχή και τεράστιες Στρατιωτικές απαιτήσεις από πλευρά χαρτών. Κατανοώντας βαθειά την ανάγκη των παραπάνω απαιτήσεων έδωσε τη σωστή κατεύθυνση στο έργο αυτό, το οποίο μάλιστα όφειλε να συντελεστεί το συντομότερο. Με τις διστακτικές προσωπικές του προσπάθειες, την άρτια επιστημονική του κατάρτιση και εργατικότητα συνετέλεσε τα μέγιστα στην ανάπτυξη τριγωνομετρικού δικτύου στη Μ. Ασία ανώτερων και κατώτερων τάξεων, συνδεθέντος μετά του της Παλαιάς Ελλάδος και απαρτιζόμενο από 93 σημεία Iης και IIας τάξεως και 396 κατώτερες τάξεις. Κατά τον ίδιο τρόπο, υπό την επίβλεψή του, συντελέσθηκε η υποτύπωση υπό κλίμακα 1:20.000 έκτασης 1905 τ. χ., υπό κλίμακα 1:100.000 έκτασης 46.571 τ. χ. και υπό κλίμακα 1:2.000 κάποιων περιοχών από την κατεχόμενη τότε ζώνη της Μ. Ασίας.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Δ. ΠΕΤΡΙΤΗ (Στην τότε Χαρτογραφική Υπηρεσία Στρατού, 1925-1930)

Αναλαμβάνοντας την Διοίκηση της τότε Χαρτογραφικής Υπηρεσίας Στρατού (Αύγουστος 1925) και την προεδρεία της Γεωδαιτικής Επιτροπής του Κράτους (1926), ο Στρατηγός ΠΕΤΡΙΤΗΣ, βρέθηκε μπροστά σε πλήθος απαιτήσεων, που είχε αφ’ ενός μεν η Στρατιωτική Υπηρεσία, αφ’ ετέρου δε η Διεθνής Γεωδαιτική και Γεωφυσική Ένωση, η οποία μάλιστα εν Ρώμη 1η συνελθούσα κατά το 1922, μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, γενική Συνέλευση, αποφάσισε κατ’ αρχήν τη μέτρηση του μεσημβρινού τόξου από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος περιλαμβανομένου και διερχομένου από τη χώρα μας. Και για τις μεν απαιτήσεις του Στρατεύματος ήταν ευνόητο, ότι θα έδινε τη μεγαλύτερη προσοχή για την αντιμετώπισή τους. Αλλά και για τις απαιτήσεις του αναφερθέντος Διεθνούς οργανισμού δεν δύναται να μείνει αδιάφορος, δεδομένου ότι, συμμετείχε, λόγω θέσεως στη Γεωδαιτική Επιτροπή του Κράτους, ως εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς εκείνης Ένωσης, αισθανόταν σοβαρότατη ανάγκη όχι μόνο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στους ξένους, αλλά και της ύπαρξης αυτού του οργανισμού, ικανού να εκτελεί επιτυχώς και όλες τις επιστημονικές μελέτες και έρευνες, που η Διεθνής συνεργασία θα επέβαλε ως αναγκαία. Εξεταζόμενος το ζήτημα, διαπίστωσε συν τις άλλοις και το ότι οι υπάρχουσες Υπηρεσίες, οι συναφείς προς την Χαρτογραφική, διέπονταν υπό Νόμους, οι οποίοι μερικές φορές καθόριζαν κοινούς σκοπούς για τις περισσότερες από αυτές και έτσι το Κράτος δαπανούσε συχνά για αυτό το είδος εργασιών διπλάσια από τα απαραιτήτως αναγκαία. Καταλήγοντας τελικά σε μία άποψη για την ενδεικνυόμενη λύση, εισηγήθηκε τη σύσταση Επιτροπής, με την απόφαση της οποίας θα έθετε τα πορίσματα της μελέτης του και τον τρόπο αντιμετώπισης των Κρατικών αναγκών και ιδιαίτερα των αναγκών του Στρατεύματος σε χαρτογραφικά έργα κ.λ.π. Η επιτροπή όντως συγκροτήθηκε αποτελούμενη από τους τότε Αρχηγό του ΓΕΣ, Διοικητή του Α΄. Σ. Στρατού, Επιθεωρητή Πυρ/κού και τον ίδιο τον Στρατηγό Πετρίτη, μετά από την εισήγηση του οποίου καθόρισε αφ’ ενός μεν τις ανάγκες του Στρατεύματος σε έκταση και χρόνο, αφ’ ετέρου δε διέγραψε και τις γενικές γραμμές της λύσης, η οποία όφειλε να δοθεί στο όλο ζήτημα. Η ιδιότητα, η θέση και το κύρος των Αξιωματικών που αποτελούσαν την επιτροπή, όπως ήταν επόμενο, πρόβαλε πάσα αντίρρηση στα προτεινόμενα μέτρα και έτσι, κατά τον μήνα Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1926, εκδίδονται δύο Νομοθετικά Συντάγματα, το μεν της 10-2-26 «περί οργανισμού της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού» το δε της 29-1-26 «περί συστάσεως μόνιμου διαρκούς ανωτάτου Συμβουλίου Γεωγραφικών Υπηρεσιών του Κράτους» στο οποίο περιέχονται και διατάξεις που αφορούν την Γεωδαιτική Επιτροπή του Κράτους. Με το πρώτο Ν. Σύνταγμα θεμελιώθηκε επί καθαρών βάσεων η σημερινή Γεωγραφική Υπηρεσία, η οποία έχουσα το εκ χαρτογράφων προσωπικό για τις χαρτογραφικές εργασίες της και αποκτήσασα και το εκ Μαχίμων αξιωματικών μόνιμο επιστημονικό προσωπικό, για την εκτέλεση, διεύθυνση και επιστημονική εκμετάλλευση των Γεωδαιτικών και Τοπογραφικών εργασιών το οποίο ενισχύεται κάθε χρόνο από Αξιωματικούς των Όπλων, καθίσταται ευθύς αμέσως ικανή να επιδιώξει επιτυχώς και την εκπλήρωση των σκοπών, που έθεσε σε αυτήν το Διάταγμα, κατά αντιγραφή σχεδόν των παλαιότερων ισχυόντων περί αυτής Νόμων, και τους οποίους μέχρι τότε αδυνατούσε να επιδιώξει αποτελεσματικά, λόγω έλλειψης του κατάλληλου προσωπικού. Με το άλλο Ν. Σύνταγμα καθιερώθηκε αφ’ ενός μεν διοικητική οργάνωση των εργασιών των προς την Γεωγραφική συναφών Υπηρεσιών του Κράτους, αφ’ ετέρου δε εξασφαλίστηκε και η δια τις ανάγκες της Γεωδαιτικής Επιτροπής εκτέλεση των επιστημονικών ερευνών και εργασιών παρά των διάφορων Υπηρεσιών και Ιδρυμάτων. Η Σημασία αμφότερων των Ν. Συνταγμάτων είναι προφανής. Η δημοσίευσή τους όμως δεν αποτέλεσε το τέρμα των ενεργειών του Στρατηγού Πετρίτη. απεναντίας μάλιστα δύναται να ειπωθεί, ότι υπήρξε η απαρχή διηνεκούς προσπάθειας προς απόδοση έργου, το οποίο θα δικαιολογούσε πλήρως τη λήψη των μέτρων αυτών. Κατ ΄ αρχήν, πέτυχε τη διάθεση επαρκών πιστώσεων για την προμήθεια νέων οργάνων είτε προς αντικατάσταση των παλαιοθέντων είτε προς εκτέλεση ειδικών εργασιών είτε προς ανάπτυξη και συμπλήρωση των τεχνικών εργαστηρίων. Ακολούθως έθεσε τις βάσεις πολυετούς προγράμματος, αφ’ ενός μεν για την τοπογράφηση της χώρας από Βορρά προς Νότο, εκεί όπου δεν είχε γίνει σχετική εργασία, αφ’ ετέρου δε για την προσωρινή έκδοση μονόχρωμων χαρτών, υπό κλίμακα 1:100.000, η παντελής έλλειψη των οποίων για την Νέα Χώρα και για την εκπαίδευση των στελεχών και τις μελέτες αυτών, ήταν μία από τις σοβαρότερες ανάγκες του Στρατεύματος. Έτσι, παραδόθηκαν για χρήση του Στρατεύματος 35 Φύλλα μονόχρωμα και άρχισε η προπαρασκευή της έκδοσης του πολύχρωμου επιτελικού χάρτη της χώρας. Για την εκτέλεση των τοπογραφικών εργασιών προπαρασκεύασε και εξασφάλισε τη συγκρότηση δεκάδων συνεργείων, τα οποία, από το καλοκαίρι του 1926, άρχισαν να επιτελούν εντατικά το έργο της γενικής τοπογράφησης της χώρας, κατορθώνοντας κατά την τριετία 1926-1928 να συντελεστεί η υποτύπωση ολόκληρου του ατοπογράφητου μέχρι το 1926 τμήματος της ζώνης, που εκτεινόταν από τον Κορινθιακό Κόλπο μέχρι τα Σύνορα. Παράλληλα με τις ανωτέρω εργασίες έδωσε ώθηση στις επιστημονικές εργασίες της Γεωδαιτικής Επιτροπής του Κράτους στην οποία μάλιστα διετέλεσε πρόεδρος όλο το από 1926-1930 διάστημα. Η από των ξένων Γεωγραφικών Υπηρεσιών και Ινστιτούτων στενότατη επαφή και ιδιαίτερα η μετά του Γιουγκοσλαυϊκού Ινστιτούτου συνεργασία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε και ο σύνδεσμος των τριγωνομετρικών δικτύων και των δύο χωρών με απολύτως παραδεκτά αποτελέσματα, η γωνιομέτρηση της όλης τριγωνομετρικής αλυσίδας, από τα σύνορα μέχρι την Κρήτη, της καθορισμένης για την μέτρηση του Μεσημβρινού τόξου, η μέτρηση των Γεωδαιτικών βάσεων στη Λάρισα και την Κρήτη και η αναμέτρηση της ομοίας στο Θρυάσιο πεδίο για νεότερου τύπου βασιμετρικές συσκευές, η έναρξη της χωροστάθμησης μεγίστης ακριβείας κατά το έτος 1930, κατέστησε καταφανεστάτη τη συντελεσθείσα και σε αυτό πρόοδο και τη δημιουργική ώθηση, που έδωσε ο Στρατηγός Πετρίτης. Η όλη του προσπάθεια εκτιμούμενη από το Κράτος συνέτεινε στην από τη Βουλή ψήφιση κατά το 1929 του Νόμου 4325 «Περί οργανισμού της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού» με βάση το Ν. Δ. της 10/2/26 και στην μετ’ ενδιαφέροντος μετέπειτα εξέταση των αναγκών της Υπηρεσίας αυτής από τις προϊστάμενες Αρχές. Τα ως άνω επιτεύγματα αποτέλεσαν την αναγνώριση του συντελεσθέντος υπό τούτου έργου. Η δράση του Στρατηγού Πετρίτη στην Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού και στη Γεωδαιτική Επιτροπή του Κράτους έληξε τον Αύγουστο του 1930 όταν λόγω προαγωγής στον βαθμό του Αντιστράτηγου, διετέθη σε άλλη θέση ανάλογη του νέου βαθμού. Κατά το μήνα αυτό συνήλθε στην Στοκχόλμη η 4η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Γεωδαιτικής και Γεωφυσικής ένωσης στην οποία έλαβε μέρος ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας και κατέθεσε στο οικείο Τμήμα, σχετική έκθεση περί των επιστημονικών εργασιών που έγιναν στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εκτελέσθηκε από την Γεωγραφική Υπηρεσία. Είχε δε την ικανοποίηση να ακούσει από το στόμα του Προέδρου του Γεωδαιτικού Τμήματος εύφημη διαμνημόνευση για αυτές τις εργασίες. Αυτή είναι εν ολίγοις στα κύρια σημεία της η δράση του Στρατηγού Πετρίτη. Ο θάνατός του δεν τον άφησε να παρακολουθήσει το σύγχρονο έργο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας, έστω και σε βαθύ γήρας, το οποίο τόσο στέρεα θεμελίωσε αυτός ως ένα μεγάλο μέρος. Ευτυχώς όμως κατά το διάστημα της Διοίκησής του στο ίδρυμα αυτό κατόρθωσε να εμπνεύσει στο προσωπικό το πνεύμα της μεθοδικής ανάπτυξης και προόδου, πράγμα το οποίο διευκόλυνε την ευόδωση των προσπαθειών των διαδόχων του. Στην ιστορία της Γεωγραφικής Υπηρεσίας ο Στρατηγός Πετρίτης θα αναφέρεται πάντοτε ως θεμελιωτής αυτής και στους κυριότερους συντελεστές της προόδου και της αλματικής εξέλιξής της.