Χρήστος Κανάκης
Ο Χρήστος Κανάκης (1897-1964) ήταν σιδηροδρομικός, κοινοτάρχης και δήμαρχος Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, συνδικαλιστής και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ.
| Χρήστος Κανάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Χρήστος Κανάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1897[1] Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 1964 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνδικαλιστής |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος (1956–1964, Δημοτική Ενότητα Αμπελοκήπων) |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Χρήστος Κανάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1897 και ήταν σιδηροδρομικός. Ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό και από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Το 1928 διεγράφη από το Σύνδεσμο Σιδηροδρόμων Ελλάδας ως κομμουνιστής.[2]
Στις δημοτικές εκλογές του 1930 εξελέγη και διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος της νεοϊδρυθείσης Κοινότητας Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Εργάσθηκε για την οργάνωση και ανάπτυξη της Κοινότητας και την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής όπως η ηλεκτροδότηση δρόμων και κατοικιών. Το 1934 ήταν υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη.
Κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας πέρασε στην παρανομία [3] και το 1939-40 ήταν μέλος της λεγόμενης Παλιάς Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (ΠΚΕ).[4]
Στη διάρκεια της Κατοχής εκλέχτηκε γενικός γραμματέας των Σιδηροδρομικών της Μακεδονίας-Θράκης. Μετά την απελευθέρωση για τη δράση του εξορίστηκε στη Μακρόνησο, στην Ικαρία και στον Αη Στράτη.[5]
Το 1956 όντας εξόριστος στον Αη-Στράτη εκλέχτηκε δήμαρχος Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Στις εκλογές του 1964 (18 Φεβρουαρίου 1964) ο Κανάκης έλαβε 5980 σταυρούς ως υποψήφιος βουλευτής με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Κατετάγη τρίτος και εξελέγησαν δύο βουλευτές της ΕΔΑ.
Ο Κανάκης σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με το μέλος του ΚΚΕ Μιχάλη Σκουπακίδη το 1964.[6]
Σήμερα στην συνοικία των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης υπάρχει οδός που φέρει τιμητικά το όνομά του.
Οικογενειακή κατάσταση Επεξεργασία
Ήταν παντρεμένος και είχε δύο γιούς τον Θόδωρο και τον Δημήτρη. Ο Θόδωρος ήταν πολιτικός επίτροπος τάγματος του ΔΣΕ και σκοτώθηκε το 1948, ενώ τα ίχνη του Δημήτρη χάθηκαν το 1956 όταν ήρθε στην Ελλάδα από την Ουγγαρία με κομματική αποστολή.[7]
Πηγές Επεξεργασία
- Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος 1919-1949, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
- Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2015
- Περικλής Ροδάκης "Νίκος Ζαχαριάδης", Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 2007
- Γρηγόρης Φαράκος "Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Σχέσεις του ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου", εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2004
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 data
.nlg .gr /resource /authority /record310553. - ↑ Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 226
- ↑ Ροδάκης (2007), σελ. 128-130
- ↑ Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (2012), σελ. 236
- ↑ Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 226
- ↑ Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 226
- ↑ Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 226