Ad baculum
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το επιχείρημα ad baculum (Λατινικά: επιχείρημα προς ρόπαλο ή επιχείρημα προς βέργα), επίσης γνωστό και ως προσφυγή στην ισχύ είναι το επιχείρημα που στηρίζεται στην χρήση ή στην απειλή της χρήσης ισχύος καθώς του εξαναγκασμού προκειμένου να νομιμοποιήσει το συμπέρασμα. Όταν κάποιος εξαίρει τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να υποστεί ο συζητητής του, εάν συνεχίσει να έχει αντίθετη άποψη, τότε υποπίπτει σε τέτοιου είδους επιχείρημα.
Στη Λογική Επεξεργασία
Το επιχείρημα ad baculum ως λογική πλάνη έχει την εξής σύνθεση:
- Εάν ο Χ δεν δέχεται ότι Ρ, τότε Q.
- Το Q αποτελεί απειλή ή επίθεση εναντίον του Χ.
- Άρα, το Ρ δεν είναι αληθές.
Με άλλα λόγια, «θα συμφωνήσεις ότι έχω δίκιο, διαφορετικά θα φας ξύλο».
Αυτό το επιχείρημα αποτελεί λογική πλάνη, διότι η επίθεση/απειλή Q δεν αποτελεί μέσο για την επαλήθευση της πρότασης Ρ. Ο προσδιορισμός της από τους φιλοσόφους ως πλάνης ανάγεται στον Μεσαίωνα. Αποτελεί ειδική περίπτωση επιχειρήματος προς επίπτωση, ή «προσφυγής στις επιπτώσεις».
Παραδείγματα Επεξεργασία
- «Η κυβέρνηση διώκει τους κομμουνιστές
- . Αν αντιβαίνω στην πολιτική της κυβέρνησης, τότε υποστηρίζω τον Κομμουνισμό. Εγώ είμαι νομοταγής πολίτης, άρα ο Κομμουνισμός είναι κακό πράγμα».
Εκτός Λογικής Επεξεργασία
Ένα παρόμοιας δομής επιχείρημα, που όμως δεν εμπίπτει στην Λογική έχει την ακόλουθη μορφή:
- Εάν ο Χ δεν δέχεται το Ρ, τότε Q.
- Το Q αποτελεί απειλή ή επίθεση εναντίον του Χ.
- Άρα, ο Χ θα πρέπει να αποδεχτεί το Ρ για να αποφύγει το Q.
Εδώ δεν υφίσταται λογική δομή από τεχνικής άποψης, διότι το συμπέρασμα χρησιμοποιεί εξωλογικά ή ημι-λογικά μόρια, όπως το «θα πρέπει» και το «αποδέχομαι» και έτσι δεν καταδεικνύει εάν το Ρ είναι αληθές. Απεναντίας, αποτελεί παρότρυνση προς τον Χ να επωφεληθεί από την αποδοχή ή την καθομολογούμενη αποδοχή του Ρ, ακόμη και εάν το Ρ είναι λογικά ψευδές. Το μέτρο της αποδοχής αυτής της παρότρυνσης εκπίπτει του πεδίου της Λογικής, εφόσον αναφέρεται σε υποκειμενισμούς όπως το πρακτικό και η ηθική του ζητήματος, ειδικότερα εάν το Ρ αφορά μία θέση ηθικής (Ρ=«το Π είναι ηθικό»). Ορισμένοι πραγματιστές ισχυρίζονται ότι πολλές ανθρώπινες πεποιθήσεις βασίζονται σε επιχειρήματα τέτοιου είδους.
Παράδειγμα Επεξεργασία
- Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα αποτελεί ο διάλογος μεταξύ των χαρακτήρων της ταινίας Ο Πόλεμος των Άστρων - Επεισόδιο IV: Μια Νέα Ελπίδα, όπου το ρομπότ R2-D2 κερδίζει τον Τσουμπάκα σε μία παρτίδα ολογραφικού σκακιού, ενώ ο τελευταίος διαμαρτύρεται[1]
- C-3P0: Η κίνηση μετρούσε όσο και να ουρλιάζεις.
- Χαν Σόλο: (διακόπτει) Κάνε του τη χάρη - δεν κάνει να νευριάζεις τα Γούκι.
- C-3P0: Ναι αλλά κανείς δεν διαμαρτύρεται όταν νευριάζουν τα ανδροειδή.
- Χαν Σόλο: Ναι, γιατί τα ανδροειδή δεν σου βγάζουν τα χέρια από τη ρίζα όταν χάνουν, ενώ τα Γούκι το κάνουν.
- C-3P0: Καταλαβαίνω, κύριε. Σου προτείνω νέα στρατηγική, R2. Άφησε το Γούκι να κερδίσει.
- Υπονοείται ότι αυτή η «νέα στρατηγική» σημαίνει ότι πρέπει να αγνοηθούν οι κανόνες του παιχνιδιού και να μην ληφθούν υπόψη οι κινήσεις που ίσως να οδηγούσαν στην νίκη.
Βλέπε επίσης Επεξεργασία
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ If Droids Could Think, Droids As Slaves and Persons, Robert Arp, σελ. 192 στο Star Wars and Philosophy: More Powerful Than You Can Possibly Imagine, editors Kevin S. Decker and Jaosn T. Eberl, Carus Publishing Co., Illinois, 2010, ISBN 1459601017 «C-3PO comes to the conclusion that Artoo should choose "a new strategy. Let the Wookiee win." This conclusion is arrived at by a process of reasoning that goes something like this: 1) Premise 1: If Artoo wins, my arms will be pulled out of their ...»
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |