Archimede (υποβρύχιο, 1933)
Το Archimede ήταν το πρώτο από τα τέσσερα υποβρύχια της ομώνυμης κλάσης που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Στο πλαίσιο της στρατιωτικής υποστήριξης που παρείχε η Ιταλία στους Εθνικιστές κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, το Archimede μεταφέρθηκε το 1937 στο Ισπανικό Πολεμικό Ναυτικό (Armada Española). Μετονομάστηκε σε General Sanjurjo και έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις κατά την διάρκεια του Εμφυλίου. Παρέμεινε σε υπηρεσία με το ισπανικό ναυτικό για αρκετά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Διαλύθηκε για σκραπ το 1959.
 Διάγραμμα υποβρυχίου κλάσης Archimede. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | υποβρύχιο κλάσης Archimede |
| Ονομασίες | Σε ιταλική υπηρεσία έφερε το όνομα του Αρχιμήδη και σε ισπανική του Χοσέ Σανχούρχο (José Sanjurjo), ενός εκ των ηγετών των Εθνικιστών στον Ισπανικό Εμφύλιο. |
| Ναυπηγείο | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Έναρξη ναυπήγησης | 1931 |
| Καθέλκυση | 10 Δεκεμβρίου 1933 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 1934 |
| Κατάληξη | Διαλύθηκε για σκραπ το 1959. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 986 t (970 LT) στην επιφάνεια 1259 t (1239 LT) σε κατάδυση |
| Μήκος | 70,5 m |
| Πλάτος | 6,87 m |
| Βύθισμα | 4,12 m |
| Πρόωση | δύο κινητήρες ντίζελ των 3000 bhp δύο ηλεκτρικοί κινητήρες των 1100 hp |
| Ταχύτητα | 17 kn στην επιφάνεια 7,7 kn σε κατάδυση |
| Αυτονομία | 10300 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλέυσης 8 kn στην επιφάνεια 105 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn σε κατάδυση |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 90 m |
| Πλήρωμα | 55 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm με δεκαέξι τορπίλες δύο πυροβόλα των 100 mm δύο πολυβόλα των 13,2 mm |
Περιγραφή Επεξεργασία
Τα σκάφη της κλάσης Archimede είχαν μεγαλύτερες διαστάσεις και ενσωμάτωναν διάφορες βελτιώσεις συγκριτικά με τα προγενέστερα της κλάσης Settembrini. Είχαν εκτόπισμα 986 t (970 LT) στην επιφάνεια και 1259 t (1239 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 70,5 m, το πλάτος 6,87 m και το βύθισμα 4,12 m. Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m[1] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 55 αξιωματικούς και ναύτες.[2]
Στην επιφάνεια ισχύ παρείχαν δύο κινητήρες ντίζελ των 1500 bhp ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 550 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια ανερχόταν σε 17 kn και σε κατάδυση σε 7,7 kn. Η ακτίνα δράσης έφθανε τα 10300 ναυτικά μίλια στην επιφάνεια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και τα 105 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 3 kn σε κατάδυση.[1]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm, από τέσσερις σε πλώρη και πρύμνη, ενώ ο συνολικός αριθμός τορπιλών που μπορούσαν να μεταφέρουν ανέρχονταν σε δεκαέξι. Στο κατάστρωμα υπήρχαν επίσης δύο πυροβόλα των 100 mm. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο πολυβόλα Breda των 13,2 mm.[2]
Επιχειρησιακή ιστορία Επεξεργασία
| Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Archimede ξεκίνησε το 1931 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Tosi di Taranto στον Τάραντα. Καθελκύστηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1933 και ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος.[2] Τον Απρίλιο του 1937 παραδόθηκε στους Ισπανούς Εθνικιστές που το μετονόμασαν σε General Sanjurjo.[3] Στις 30 Μαΐου 1937 βύθισε το μεταγωγικό πλοίο των Δημοκρατικών Ciudad de Barcelona και στις 21 Ιανουαρίου του επόμενου έτους το βρετανικό Endymion.[4]
Εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ενεπλάκη σε περιστατικό με το βρετανικό υποβρύχιο HMS Torbay (7 Φεβρουαρίου 1943), όταν το βρετανικό σκάφος αναγνώρισε λανθασμένα το General Sanjurjo ως ιταλικό υποβρύχιο.[5] Το General Sanjurjo παροπλίστηκε το 1959.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Bagnasco, p. 149
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Chesneau, p. 304
- ↑ Frank, p. 95
- ↑ Thomas, Hugh (1994). The Spanish Civil War. Simon & Schuster. σελ. 795. ISBN 0-671-75876-4.
- ↑ Western (16 Ιουλίου 2009). «Alernavios: General Sanjurjo». ALERNAVIOS (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2017.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C., Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.