Breguet 521

αεράκατος ναυτικής αναγνώρισης

Το Breguet Br.521 Bizerte ήταν γαλλική τρικινητήρια αεράκατος ναυτικής αναγνώρισης μακράς ακτίνας δράσης. Αξιοποιήθηκε επιχειρησιακά από το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό και μετά από την πτώση της Γαλλίας από τη Luftwaffe και τις αεροπορικές δυνάμεις της Γαλλίας του Βισύ.

Breguet 521
Το Breguet Br.521 Bizerte
Τύποςαεράκατος ναυτικής αναγνώρισης
ΚατασκευαστήςBreguet
Χώρα προέλευσηςΓαλλία
Παρθενική πτήση11 Σεπτεμβρίου 1933
Πρώτη παρουσίαση1935
Κύριος χειριστήςΓαλλικό Πολεμικό Ναυτικό
Άλλοι χειριστέςLuftwaffe
Μονάδες που παρήχθησαν37
Αναπτύχθηκε απόShort S.8 Calcutta
Breguet Br.521

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Επεξεργασία

Επρόκειτο για διπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής, με τους τρεις κινητήρες του τοποθετημένους σε ατρακτίδια ανάμεσα στην άνω και την κάτω πτέρυγα. Σχεδιαστικά ήταν εξέλιξη του Breguet S.8/2 Calcutta, μίας έκδοσης για στρατιωτική χρήση του βρετανικού Short S.8 Calcutta που παράγονταν κατόπιν αδείας στη Γαλλία. Το Br.521 κατασκευάστηκε για να καλύψει απαίτηση που εξέδωσε το Γαλλικό Ναυτικό το 1932 και αφορούσε στην ανάπτυξη αερακάτου μεγάλης εμβέλειας που θα αναλάμβανε αποστολές αναγνώρισης. Στον σχετικό διαγωνισμό συμμετείχαν επίσης οι εταιρείες Latécoère (με το 582), Lioré et Olivier (με το LeO H42 που δεν κατασκευάστηκε τελικά) και Loire Aviation (με το Loire 70). Το πρωτότυπο του Br.521 πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 11 Σεπτεμβρίου 1933 και τον Ιανουάριο του επόμενου έτους ακολούθησε η αγορά του και η παραγγελία δύο ακόμα αεροσκαφών.[1][2]

Στα επόμενα χρόνια το Ναυτικό προμηθεύτηκε επιπλέον αεροσκάφη με διαδοχικές μικρές παραγγελίες, η τελευταία εκ των οποίων έγινε τον Σεπτέμβριο του 1939 και αφορούσε αρχικά δώδεκα αεροσκάφη που μειώθηκαν τελικά σε τρία.[3] Συνολικά κατασκευάστηκαν 37 Br.521.[4]

Το 1935 παρουσιάστηκε επίσης το Breguet Br.530 Saigon που προορίζονταν για πολιτική χρήση.

Επιχειρησιακή ιστορία

Επεξεργασία

Τα Br.521 εξόπλισαν σταδιακά πέντε Σμήνη του Ναυτικού στο διάστημα 1935-40. Δύο Σμήνη παρέμειναν σε υπηρεσία με το Ναυτικό του Βισύ μετά τη γαλλική συνθηκολόγηση. Διέθεταν από έξι αερακάτους έκαστο, το πρώτο είχε τη βάση του στη νότια Γαλλία και το άλλο στην Τυνησία.[5][6] Η γερμανική Luftwaffe αγόρασε το 1940 αριθμό Br.521 για μονάδα αεροδιάσωσής της με βάση στη Βρέστη.[7] Όταν, το Νοέμβριο του 1942, τα εδάφη της Γαλλίας του Βισύ κατελήφθησαν από τους Γερμανούς, πέρασαν στη Luftwaffe επιπλέον αεράκατοι αυτού του τύπου, κάτι που επέτρεψε τον σχηματισμό επιπλέον μονάδων αεροδιάσωσης.[7][8] Μετά από τη Συμμμαχική απόβαση στη νότια Γαλλία τον Αύγουστο του 1944, οι γαλλικές δυνάμεις βρήκαν και αξιοποίησαν ένα Br.521 μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα ανταλλακτικών.[8]

Εκδόσεις

Επεξεργασία
Breguet 521.01
Πρωτότυπο
Breguet 521 Bizerte
Έκδοση παραγωγής προωθούμενη από τρεις αστεροειδείς κινητήρες Gnome-Rhône 14Kirs.
Breguet 522
Έκδοση με αστεροειδείς κινητήρες Hispano-Suiza 14AA των 900 hp. Κατασκευάστηκε μονάχα ένα αεροσκάφος.[4]
Breguet 530 Saigon
Έκδοση για πολιτική χρήση, με κινητήρες Hispano-Suiza 12Ybr. Κατασκευάστηκαν δύο μονάδες.[9]
Γαλλία
Γερμανία

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του 521

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Green 1968, p.6.
  2. Passingham Air Enthusiast March/April 2000, pp. 56–57.
  3. Green 1968, p.7-8.
  4. 4,0 4,1 Passingham Air Enthusiast March/April 2000, p. 58.
  5. Green 1968, p.8.
  6. Passingham Air Enthusiast March/April 2000, pp. 59–60.
  7. 7,0 7,1 Passingham Air EnthusiastMarch/April 2000, pp. 60–61.
  8. 8,0 8,1 Green 1968, p.9.
  9. Donald 1997, p. 189.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Donald, David (Editor) (1997). The Encyclopedia of World Aircraft. Aerospace Publishing. σελ. 189. ISBN 1-85605-375-X. 
  • Green, William (1968). Warplanes of the Second World War, Volume Five, Flying Boats. London: Macdonald. σελίδες 6–9. ISBN 978-0-356-01449-4. 
  • Jackson, Robert, The Encyclopedia of Military Aircraft, Paragon, 2002. ISBN 0-7525-8130-9
  • Passingham, Malcolm (March–April 2000). «From Calcutta to Bizerte: The Breguet 521 Flying Boat». Air Enthusiast (86): pp. 56–61. ISSN 0143-5450. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία