Γενική Εργατική Συνομοσπονδία (Γαλλία)

Γενική Εργατική Συνομοσπονδία
	Confédération Générale du Travail
	Το λογότυπο της Γενικής Εργατικής Συνομοσπονδίας
Συντομογραφία	CGT
Ίδρυση	Σεπτέμβριος 1895
Έδρα	Μοντρέιγ, Γαλλία
Μέλη	640,000
Γενικός Γραμματέας	Σοφί Μπινέ (από το 2023)
Συνεργασία	ITUC, ETUC
Ιστότοπος	www.cgt.fr
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Γενική Εργατική Συνομοσπονδία (γαλλικά: Confédération générale du travail‎‎, γνωστή ως CGT [Σε-Ζε-Τε]) είναι γαλλική συνδικαλιστική ένωση. Είναι μια από τις πέντε κύριες συνδικαλιστικές ενώσεις και πρώτη σε αριθμό ψήφων στις συνδικαλιστικές εκλογές ενώ είναι δεύτερη σε αριθμό μελών, μετά από την CFDT. Το 1990 έκοψε όλους τους συνδέσμους με το γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα, λαμβάνοντας μια πιο μετριοπαθή στάση.

Εταίροι

Ενώσεις

Έταιρος	Ακρωνύμιο	Ίδρυση	Μέλη (2019)^[2]
Ομοσπονδία Συνδικάτων Τραπεζικού και Ασφαλιστικού Προσωπικού	FSBPA
Ομοσπονδία Εμπορίου, Υπηρεσιών και Διανομής		1973	44,980
Ομοσπονδία Εκπαίδευσης, Έρευνας και Πολιτισμού	FERC	1948	25,258
Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Ταχυδρομικό και Τηλεπικοινωνιακό Τομέα	FAPT	1919	49,346
Ομοσπονδία Γραφείων Σχεδιασμού	FSE	1980
Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Βιομηχανίες Βιβλίου, Χάρτου και Επικοινωνίας	FILPAC	1982
Ομοσπονδία Οικονομικών	Finances	1930
Γενική Ομοσπονδία Συνδικάτων Εθνικής Αστυνομίας		1946
Ομοσπονδία Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας	Santé	1979	74,725
Ομοσπονδία Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού	FOMM
Ομοσπονδία Μεταλλουργών	FTM	1909	62,131
Εθνική Ομοσπονδία Αγροδιατροφής και Δασοκομίας	FNAF	1981	22,701
Εθνική Ομοσπονδία Χημικών Βιομηχανιών	FNIC	1907	24,814
Εθνική Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Κατασκευές, το Ξύλο και τα Έπιπλα	FNSCBA	2011
Εθνική Ομοσπονδία Συνδικάτων Ψυχαγωγίας, Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών και Πολιτιστικής Δράσης	FNSAC	1902
Εθνική Ομοσπονδία Εξοπλισμού και Περιβάλλοντος	FNEE	1973
Εθνική Ομοσπονδία Εργατών Γυαλιού και Κεραμικής
Εθνική Ομοσπονδία Ναυτικών Συνδικάτων	FNSM	1905
Εθνική Ομοσπονδία Μεταλλείων και Ενέργειας	FNME	1999	58,064
Εθνική Ομοσπονδία Λιμένων και Αποβάθρων		1901
Εθνική Ομοσπονδία Προσωπικού Κοινωνικών Οργανώσεων	Orgasociaux
Εθνική Ομοσπονδία Κρατικών Εργατών	FNTE	1922
Εθνική Ένωση Δημοσιογράφων	SNJ	1918
Ομοσπονδία Δημοσίων Υπηρεσιών		1903	80,717
Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών	Cheminots	1917	42,640
Ένωση Έκτακτου Προσωπικού	USI	1968
Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργίας, Ένδυσης, Δέρματος και Πλυντηρίου	THCB	1985
Ομοσπονδία Μεταφορών	FNST	1902	36,432

Άλλοι Εταίροι

Ομοσπονδιακή Ένωση Κρατικών Συνδικάτων (UFSE)
Γενική Ένωση Μηχανικών, Διευθυντών και Τεχνικών CGT (UGICT)
Συνομοσπονδία των συνταξιούχων της CGT (UCR)
Νεολαία CGT
Εθνική Επιτροπή για τον αγώνα και την υπεράσπιση των ανέργων

Πρώην Εταίροι

Έταιρος	Ακρωνύμιο	Ίδρυση	Λόγος που δεν είναι έταιρος πλέον	Έτος	Μέλη (1937)^[3]	Μέλη (1946)^[3]
Ομοσπονδία Αεροπορίας, Πολέμου και Ναυτικού					16.000	15.000
Ομοσπονδία μηχανικών γεφυρών και οδών
Ομοσπονδία Ενδυμάτων		1892	Συγχωνεύτηκε στην THCB	1985	110.000	74.000
Ομοσπονδία Εμπορικών Ταξιδιωτών					6,000	20,000
Ομοσπονδία Συνεργατών					18.000	18.000
Ομοσπονδία Σχεδιαστών και Τεχνικών			Διαλύθηκε	1945	79.000	N/A
Ομοσπονδία Εργαζομένων	FEC	1893	Εντάχθηκε στην FO	1947	285.000	200.000
Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Βιομηχανίες Ξύλου, Επίπλου και Συναφών Βιομηχανιών			Συγχωνεύτηκε στην FNSCBA	2011
Γαλλική Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Βιβλίο	FFTL	1881	Συγχωνεύτηκε στην FILPAC	1982	60.000	55.000
Ομοσπονδία Γενικής Διοίκησης					23,000	?
Γυάλινη Ομοσπονδία					30.000	23.000
Ομοσπονδία Κομμωτών					22.000	20.000
Ομοσπονδία καπέλων					10,000	10,000
Ομοσπονδία Κοσμηματοπωλών, Χρυσοχόων και Ωρολογοποιών					12.000	8.000
Εθνική Εκπαιδευτική Ομοσπονδία			Ανεξαρτητοποιήθηκε	1947	101.000	150.000
Εθνική Ομοσπονδία Γεωργικών Εργατών	FNTA	1920	Συγχωνεύτηκε στην FNAF	1981	156.000	290.000
Εθνική Ομοσπονδία Κεραμικών, Φαγεντιανών, Κεραμικών και Συγγενών Βιομηχανιών					36,000	20,000
Εθνική Ομοσπονδία Οικοδόμων	FNTC	1920	Συγχωνεύτηκε στην FNSCBA	2011	540,000	700,000
Εθνική Ομοσπονδία Ενέργειας	FNE	1905	Συγχωνεύθηκε στην FNME	1999	80.000	105.000
Εθνική Ομοσπονδία Τροφίμων, Ξενοδοχείων, Καφετεριών και Εστιατορίων			Συγχωνεύθηκε σε FNAF	1981	300.000	300.000
Εθνική Ομοσπονδία Δερμάτων		1893	Συγχωνεύτηκε στην THCB	1985	88.000	86.000
Εθνική Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων	FNTSS	1883	Συγχωνεύτηκε σε FNME	1999	270,000	287,000
Εθνική Ομοσπονδία Χάρτου και Χαρτονιού			Συγχωνεύτηκε στην FILPAC	1982	72,000	40,000
Εθνική Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία		1891	Συγχωνεύτηκε στην THCB	1985	360.000	270.000
Φαρμακευτική Ομοσπονδία					47,000	19,000
Ομοσπονδία Καπνεργατών και Σπίρτων		1948	Συγχωνεύτηκε στην FNAF	2008	14.000	12.000
Ομοσπονδία Ξύλου

Ηγεσία

Γενικοί Γραμματείς

Year	Secretary
1895	Absalon Lagailse [fr]
1898	Maurice Copigneaux
1900	Victor Renaudin [fr]
1901	Eugène Guérard [fr]
1901	Victor Griffuelhes
1909	Louis Niel [fr]
1909	Léon Jouhaux
1945	Benoît Frachon and Léon Jouhaux
1948	Benoît Frachon and Alain Le Léap
1957	Benoît Frachon
1967	Georges Séguy
1982	Henri Krasucki
1992	Louis Viannet
1999	Bernard Thibault
2013	Thierry Lepaon [fr]
2015	Philippe Martinez
2023	Sophie Binet

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Γαλλία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

↑ Dalton, Matthew; Bisserbe, Noemie (2023-01-27). «French Union Cuts Power to Pressure Macron on Pensions» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Mar 20, 2023. https://web.archive.org/web/20230320202434/https://www.wsj.com/articles/french-union-cuts-power-to-pressure-macron-on-pensions-11674815439.
↑ «La CGT en bref». Institut superieur du travail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020.
↑ ^3,0 ^3,1 Lorwin, Val (1954). The French Labor Movement. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελίδες 324–325.

[1] Dalton, Matthew; Bisserbe, Noemie (2023-01-27). «French Union Cuts Power to Pressure Macron on Pensions» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Mar 20, 2023. https://web.archive.org/web/20230320202434/https://www.wsj.com/articles/french-union-cuts-power-to-pressure-macron-on-pensions-11674815439.

[membership-2] «La CGT en bref». Institut superieur du travail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020.

[lorwin-3] 3,0 ^3,1 Lorwin, Val (1954). The French Labor Movement. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελίδες 324–325.

[1]

[2]

[3]