NGC 6210
Συντεταγμένες: 
16h 44m 29.5s, +23° 48′ 2″
Το NGC 6210 είναι πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Ηρακλή. Έχει φαινόμενες (γωνιακές) διαστάσεις 0,5΄ × 0,47΄ και φαινόμενο μέγεθος 8,8. Η απόστασή του από την Γη υπολογίζεται στα 6.500 έτη φωτός. Το ανακάλυψε ο Γερμανός αστρονόμος Φρίντριχ Γκέοργκ Βίλχελμ φον Στρούβε (Friedrich Georg Wilhelm Struve) το 1825.
Το νεφέλωμα χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερο σχήμα του, το οποίο οφείλεται στα κελύφη αερίου που απέβαλλε ο θνήσκων αστέρας, ο οποίος είχε μάζα μικρότερη από αυτή του Ήλιου, κατά το τέλος της ζωής του. Η θερμοκρασία της επιφάνειας του αστέρα υπολογίζεται σε 58.000 Κέλβιν, κοντά στο όριο στο οποίο το ήλιο γίνεται διπλά ιονισμένο.[1] Ο αστέρας στο κέντρο του νεφελώματος περιβάλλεται από μία φυσαλίδα υλικού στην οποία διακρίνονται νηματιώδεις δομές, ενώ γύρω τις υπάρχει ένα ασύμμετρος σχηματισμός αερίου, με κενά, νημάτια και στήλες.[2] Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νεφελώματος είναι οι δύο ομάδες διπολικών ροών ή πιδάκων και οι οποίες δίνουν στο νεφέλωμα το σχήμα χελώνας.[1]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 NGC 6210 From Jim Kaler's STARS
- ↑ An odd planetary nebula in Hercules Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ και ESA
Αναφορές Επεξεργασία
- Δεδομένα για το NGC 6210 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 6210 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 6210 στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την αστρονομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |