Otaria (υποβρύχιο, 1935)
Το Otaria ήταν το δεύτερο υποβρύχιο κλάσης Glauco που παρήγγειλε η Πορτογαλία αλλά τελικά πέρασε στην κατοχή του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού διότι η σχετική παραγγελία ακυρώθηκε. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο είχε εμπλοκή στα τεκταινόμενα του Ισπανικού Εμφυλίου, στο πλαίσιο της υποστήριξης που παρείχε η Φασιστική Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών. Επίσης έδρασε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά διαλύθηκε το 1948.
Περιγραφή
ΕπεξεργασίαΤα υποβρύχια της κλάσης Glauco ήταν βελτιωμένες εκδοχές των προγενέστερων υποβρυχίων της κλάσης Squalo. Το εκτόπισμά τους ήταν 1071 t (1054 LT) στην επιφάνεια και 1326 t (1305 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 73 m, πλάτος 7,2 m και βύθισμα 5,12 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 58 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες των 1500 bhp ενώ όταν ήταν σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 600 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης ανέρχονταν σε 17 kn στην επιφάνεια και σε 8 kn σε κατάδυση. Η ακτίνα δράσης τους ήταν 9760 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn αντίστοιχα.[2]
Διέθεταν οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και ισάριθμους στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δεκατέσσερις τορπίλες. Υπήρχαν επίσης δύο πυροβόλα των 100 mm, με τα οποία μπορούσαν να πληγούν στόχοι όταν το υποβρύχιο ήταν στην επιφάνεια καθώς και ένα ή δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία
Επεξεργασία| Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Το Otaria ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις της CRDA στην Τριέστη. Παραγγέλθηκε το 1931 από την Πορτογαλία, όμως πέρασε στην κατοχή του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού διότι η παραγγελία ακυρώθηκε. Καθελκύστηκε στις 20 Μαρτίου 1935 και εντάχθηκε σε υπηρεσία τον Ιανουάριο του 1936.[1] Εν μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου επιχείρησε χωρίς επιτυχία να τορπιλίσει ένα αντιτορπιλικό των Δημοκρατικών που ήταν αγκυροβολημένο στον λιμένα της Καρθαγένης.[3]
Ήταν επιχειρησιακό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εν τέλει διαλύθηκε τον Φεβρουάριο του 1948.[1]
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφία
Επεξεργασία- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C. Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.