Άννα Λεοπόλδοβνα (Ελισάβετ του Μεκλεμβούργου-Σβέριν)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Άννα Λεοπόλδοβνα του Μεκλεμβούργου (18 Δεκεμβρίου 1718 - 19 Μαρτίου 1946) ήταν κόρη του Καρόλου Λεοπόλδου του Μεκλεμβούργου-Σβέριν και της Αικατερίνης Ιβάνοβνα. Ήταν μητέρα του Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας, μεγάλη δούκισσα και αντιβασίλισσα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του.
Άννα Λεοπόλδοβνα | |
---|---|
Μεγάλη Δούκισσα του Μεκλεμβούργου-Σβερίν, Αντιβασιλέας της Ρωσίας | |
Γέννηση | 18 Δεκεμβρίου 1718 Μέκλενμπουργκ |
Θάνατος | 19 Μαρτίου 1764 Κολμόγκορυ |
Σύζυγος | Άντον-Ούλριχ Γουέλφων-Μπράουνσβαϊγκ |
Επίγονοι | Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας |
Οίκος | Μέκλενμπουργκ |
Πατέρας | Κάρολος-Λεοπόλδος, δούκας του Μέκλενμπουργκ |
Μητέρα | Αικατερίνη Ρομάνοφ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η μητέρα της ήταν κόρη του Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας και αδελφή της τσαρίνας Άννας της Ρωσίας.
Η ζωή της
ΕπεξεργασίαΗ Ελισάβετ Αικατερίνη Χριστίνα γεννήθηκε στο Ροστόκ. Η μητέρα της Αικατερίνη, λόγω της προσβλητικής συμπεριφοράς του συζύγου της, τον εγκατέλειψε το 1722 και επέστρεψε με την κόρη της στη Ρωσία χωρίς να τον ξανασυναντήσει. Η Αικατερίνη ήταν το πρωτότοκο παιδί του Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας και γι' αυτό ήταν διάδοχος (τσάρεβνα), αλλά το 1730 προτιμήθηκε η νεότερη αδελφή της Άννα της Ρωσίας ως αυτοκράτειρα (τσαρίνα). Το 1733 βάπτισε ορθόδοξη την κόρη της με το όνομα Άννα, για να είναι έτσι υποψήφια για τη διαδοχή. Καθώς ο πατέρας της ονομαζόταν Λεοπόλδος έλαβε το πατρωνύμιο Λεοπόλδοβνα κατά τη ρωσική παράδοση. Το 1736 η Άννα Λεοπόλδοβνα παντρεύτηκε τον Αντώνιο Ούλριχ, δευτερότοκο γιο του Δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ, που ζούσε ήδη προ τριών ετών στη Ρωσία. Λίγο μετά τη γέννηση του γιου τους Ιβάν, η άτεκνη θεία του Άννα της Ρωσίας τον υιοθέτησε θέτοντάς τον διάδοχό της. Απεβίωσε λίγο αργότερα ορίζοντας αντιβασιλέα τον Ερνστ φον Μπίρον.
Όταν ο Μπίρον απείλησε να εξορίσει την Άννα Λεοπόλδοβνα, αυτή εκμεταλλευόμενη τη δυσμένεια του λαού προς τον Μπίρον, τον εκτόπισε με πραξικόπημα και ανέλαβε αυτή την αντιβασιλεία του γιου της Ιβάν ΣΤ'. Τότε έλαβε τον τίτλο της Μεγάλης Δούκισας. Ήξερε όμως λίγο το χαρακτήρα των ανθρώπων που είχε να αντιμετωπίσει και ακόμη λιγότερο τις συμβάσεις και την πολιτική της Ρωσίας, έτσι διαπληκτίστηκε γρήγορα με τους εκφραστές της κυβέρνησης. Το 1741 ο ρωσικός στρατός νίκησε τη Σουηδία στη μάχη του Βίλμανστραντ της Φινλανδίας. Λίγο αργότερα η φρουρά, που εκτιμούσε την κόρη του Πέτρου Α', την Ελισάβετ, με την υποστήριξη των πρέσβεων της Γαλλίας και της Σουηδίας, έκανε πραξικόπημα και εκτόπισε την Άννα και τον γιο της Ιβάν ΣΤ' στη Ρίγα. Την ακολούθησε πιστά στην εξορία η κυρία των τιμών της Γιούλια φον Μέγκντεν. Μετά εκτοπίστηκε στο Κολμόγκορυ, όπου η Άννα απεβίωσε κατά τη γέννηση του 5ου παιδιού της το 1746 και ο σύζυγός της το 1776. Στο μεταξύ την Ελισάβετ είχε διαδεχθεί ο ανιψιός της Πέτρος Γ' και μετά η σύζυγός του Αικατερίνη Β'. Το 1764 στασιαστές πήγαν να ελευθερώσουν τον Ιβάν ΣΤ' από τη φυλακή, αλλά οι φύλακες είχαν την εντολή σε τέτοια περίπτωση να τον σκοτώσουν, πράγμα που έγινε. Τα άλλα παιδιά της Άννας (Αικατερίνη, Ελισάβετ, Πέτρος, Αλέξιος) βγήκαν από τη φυλακή και έμειναν στη Δανία υπό την επιτήρηση της θείας τους Ιουλιάνας Μαρίας του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπάτελ, σύζυγο του βασιλιά της Δανίας και με έξοδα της Αικατερίνης Β', χωρίς κοινωνική ζωή.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1736 τον Αντώνιου Ούλριχ του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ και είχε τέκνα:
- Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας 1740-1764.
- Αικατερίνη 1741-1807.
- Ελισάβετ 1743-1782.
- Πέτρος 1745-1798.
- Αλέξιος 1746-1787.
Παραπομπές
Επεξεργασία- Kamenskiĭ, Aleksandr Abramovich; Griffiths, David B. (1997). The Russian Empire in the Eighteenth Century: Tradition and Modernization from Peter to Catherine (The New Russian History). M.E. Sharpe. p. 164. ISBN 1-56324-575-2