Βικιπαίδεια

Έγκλημα στη Μιανμάρ

Το έγκλημα στη Μιανμάρ υπάρχει σε διάφορες μορφές στη Μιανμάρ (επίσης γνωστή ως Βιρμανία) και συνεχίζεται με τις δραστηριότητες πολλών πολιτοφυλακών που χρηματοδοτούνται από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών στις ανατολικές και δυτικές παραμεθόριες περιοχές, και με διαφθορά εντός και προκλήσεις για την κεντρική κυβέρνηση.

Δολοφονίες Επεξεργασία

Το 2012, η ​​Μιανμάρ είχε ποσοστό δολοφονίας 15,2 ανά 100.000 κατοίκους.[1] Υπήρξαν συνολικά 8.044 δολοφονίες στη Μιανμάρ το 2012.[1] Παράγοντες που επηρεάζουν το υψηλό ποσοστό δολοφονιών της Μιανμάρ περιλαμβάνουν την κοινοτική βία και τις ένοπλες συγκρούσεις.[2]

Τρομοκρατία Επεξεργασία

Η τρομοκρατία στη Μιανμάρ αποτελείται κυρίως από αντικυβερνητική μαχητική δραστηριότητα. Στρατιωτικοί αυτονομιστές στην Ινδία, όπως το Ενωμένο Απελευθερωτικό Μέτωπο της Ασσάμ και το Ενωμένο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, έχουν βάσεις στη Μιανμάρ από τις οποίες ξεκινούν επιθέσεις.[3]

Διαφθορά Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Διαφθορά στη Μιανμάρ

Η Μιανμάρ θεωρείται ένα από τα πιο διεφθαρμένα έθνη στον κόσμο. Ο Διεθνής Δείκτης Διαφάνειας Διαφθοράς του 2012 κατέταξε τη χώρα στον αριθμό 171, από τις 176 χώρες συνολικά.[4] Η κυβέρνηση της Μιανμάρ καταβάλλει προσπάθειες για τον περιορισμό της διαφθοράς στη χώρα, ωστόσο αυτές οι προσπάθειες έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές, καθώς η Μιανμάρ παραμένει 130 στους 180 του Δείκτη Διαφάνειας.[5][6]

Έγκλημα εναντίον αλλοδαπών στη Μιανμάρ Επεξεργασία

Το έγκλημα εναντίον αλλοδαπών στη Μιανμάρ, αν και είναι χαμηλό, είναι ένα αυξανόμενο ζήτημα. Υπήρξαν περιπτώσεις μικρών αλλά και βίαιων εγκλήματων στη χώρα. [7] Η εγκληματική δραστηριότητα τείνει να αντικατοπτρίζει τη δραστηριότητα συνδεδεμένων ομάδων σε χώρες προορισμού όπου είναι παρόν, και να εντοπίζεται σε περιοχές που είναι γνωστές στους τουρίστες περιπέτειας στο Banana Pancake Trail.

Παράνομη υλοτόμηση Επεξεργασία

Λόγω του μεγέθους και της έκτασης των δασών της Μιανμάρ, είναι δύσκολο για κυβερνητικούς οργανισμούς όπως το Τμήμα Δασών να ρυθμίσουν την υλοτομία. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για ξυλεία από τους γείτονες, κυρίως της Ταϊλάνδης και της Κίνας, στις οποίες έχουν εξαντληθεί τα δάση τους, πολύ περισσότερο από τη Μιανμάρ. Ως αποτέλεσμα, πολλές παράνομες επιχειρήσεις υλοτομίας ξεκίνησαν κοντά στα σύνορα Ταϊλάνδης-Μιανμάρ και στην επαρχία Κάτσιν κατά μήκος των κινεζικών συνόρων. Τα κούτσουρα κόβονται συνήθως από την πλευρά της Μιανμάρ και στη συνέχεια λαθρεμπορεύονται σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας στην Κίνα ή την Ταϊλάνδη. Η έλλειψη κανονισμών οδήγησε σε ανεξέλεγκτες και καταστροφικές υλοτομίες που έχουν προκαλέσει περιβαλλοντικές ζημίες όπως διάβρωση του εδάφους, μόλυνση από ποταμούς και αυξημένες πλημμύρες. Στην πολιτεία Κάτσιν, η οποία έχει μερικές από τις μεγαλύτερες εκτάσεις σχετικά παρθένων δασών, η παράνομη υλοτομία αντιπροσωπεύει έως και το ήμισυ της αποψίλωσης. [9] Λόγω της απόστασης αυτών των περιοχών και της διεθνούς ζήτησης για σκληρά ξύλα, η παράνομη υλοτομία αποτελεί απειλή που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί και πιθανότατα θα συνεχίσει να συμβάλλει στην αποψίλωση των δασών. Ένα μείζον πρόβλημα είναι ότι η παράνομη υλοτομία εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται στη Μιανμάρ ως περιβαλλοντικό ζήτημα και όχι ως εγκληματική πράξη, καθιστώντας δύσκολο για το Υπουργείο Δασών της χώρας να ασκήσει αγωγή εναντίον των παραβατών.

Παραγωγή οπίου και μεθαμφεταμίνης Επεξεργασία

 
Ένας παγκόσμιος χάρτης των βασικών παραγωγών οπίου ή ηρωίνης στον κόσμο. Η περιοχή του Χρυσού Τριγώνου, στην οποία ανήκει η Μιανμάρ, επισημαίνεται σε αυτόν τον χάρτη.

Η Μιανμάρ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός οπίου στον κόσμο μετά το Αφγανιστάν, παράγοντας περίπου το 25% του οπίου στον κόσμο και αποτελεί μέρος του Χρυσού Τριγώνου. Η βιομηχανία οπίου ήταν μονοπώλιο κατά τη διάρκεια των αποικιακών χρόνων και έκτοτε λειτουργεί παράνομα από διεφθαρμένους αξιωματούχους του στρατού και των ανταρτών της Μιανμάρ,[7] κυρίως ως βάση για την παραγωγή ηρωίνης.

Η Μιανμάρ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μεθαμφεταμινών στον κόσμο, με την πλειονότητα του «Για Μπα» να βρίσκεται στην Ταϊλάνδη που παράγεται στη Μιανμάρ, ιδιαίτερα στο Χρυσό Τρίγωνο και στο βορειοανατολικό κράτος Σαν, που συνορεύει με την Ταϊλάνδη, το Λάος και την Κίνα.[8] Το «Για Μπα» που παράγεται από τη Μιανμάρ διακινείται συνήθως στην Ταϊλάνδη μέσω του Λάος, πριν μεταφερθεί μέσω της βορειοανατολικής περιοχής Ίσαμ της Ταϊλάνδης.[9]

Το 2010, η Μιανμάρ διακίνησε 1 δισεκατομμύριο δισκία στη γειτονική Ταϊλάνδη.[8] Το 2009, οι κινεζικές αρχές εντόπισαν και κατέσχεσαν πάνω από 40 εκατομμύρια δισκία που είχαν διακινηθεί παράνομα από τη Μιανμάρ.[10] Εθνοτικές πολιτοφυλακές και ομάδες ανταρτών (ιδίως ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου) είναι υπεύθυνες για μεγάλο μέρος αυτής της παραγωγής. Ωστόσο, πιστεύεται ότι οι στρατιωτικές μονάδες της Μιανμάρ εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στη διακίνηση ναρκωτικών.[8]

Η εξέχουσα θέση των μεγάλων εμπόρων ναρκωτικών τους επέτρεψε να διεισδύσουν σε άλλους τομείς της οικονομίας της Μιανμάρ, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, των αεροπορικών εταιρειών, των ξενοδοχείων και των βιομηχανιών υποδομής.[11] Η επένδυσή τους σε υποδομές τους επέτρεψε να κάνουν περισσότερα κέρδη, να διευκολύνουν τη διακίνηση ναρκωτικών και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.[12]

Πορνεία Επεξεργασία

Η πορνεία στη Μιανμάρ είναι παράνομη και είναι ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα που επηρεάζει ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα παιδιά. Η Μιανμάρ είναι μια σημαντική πηγή ιερόδουλων (περίπου 20.000-30.000) στην Ταϊλάνδη, με την πλειονότητα των γυναικών που διακινούνται να μεταφερθούν στο Ράνογκ μια τοποθεσία που συνορεύει με τη Μιανμάρ στα νότια της, και τη Μάε Σάι, που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της Μιανμάρ.[13] Οι ιερόδουλες της Μιανμάρ δραστηριοποιούνται επίσης στο Γιουνάν της Κίνας, ιδίως στη συνοριακή πόλη Ρουίλι.[14] Η πλειονότητα αυτών των ιερόδουλων στην Ταϊλάνδη προέρχεται από εθνοτικές μειονότητες.

Το 60% των ιερόδουλων της Μιανμάρ είναι κάτω των 18 ετών. [21] Η Μιανμάρ είναι επίσης χώρα προέλευσης ιερόδουλων και καταναγκαστικών εργατών στην Κίνα, το Μπαγκλαντές, την Ταϊβάν, την Ινδία, τη Μαλαισία, την Κορέα, το Μακάο και την Ιαπωνία.[15] Η εσωτερική εμπορία γυναικών με σκοπό την πορνεία πραγματοποιείται από αγροτικά χωριά σε αστικά κέντρα, στρατόπεδα, παραμεθόριες πόλεις και ψαροχώρια.[15]

Οι γυναίκες συχνά δελεάζονται στην πορνεία με την υπόσχεση για νόμιμες θέσεις εργασίας, σημαντικά υψηλότερες αμοιβές και επειδή τα χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης τους, τους δυσκολεύουν να βρουν δουλειά αλλού. Σε πολλές περιπτώσεις, τέτοιες γυναίκες προέρχονται από απομακρυσμένες περιοχές.

Εκτός από τα εγκλήματα που σχετίζονται με την πορνεία, και την εμπορία γυναικών, κυρίως στην Κίνα, ο αναγκαστικός γάμος παραμένει πρόβλημα στη Μιανμάρ. Η έλλειψη τοπικών νυφών λόγω της μακροχρόνιας πολιτικής της Κίνας για ένα παιδί θεωρείται ότι τροφοδοτεί αυτό το εμπόριο.[16]

Εγκλήματα πολέμου Επεξεργασία

Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ζήτησε έρευνα για πιθανές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή εγκλήματα πολέμου στη χώρα. [17]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Global Study on Homicide. United Nations Office on Drugs and Crime, 2013.
  2. ↑ Calderon, Justin (3 Ιουλίου 2013). «ASEAN: As safe as we think?». Inside Investor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2013. 
  3. ↑ India seen arming Burma to counter Chinese The Washington Times
  4. ↑ «Myanmar still near bottom of corruption rankings in 2012 despite reforms». Thomson Reuters Foundation. 5 December 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-05. https://web.archive.org/web/20150105214224/http://www.trust.org/item/?map=myanmar-still-near-bottom-of-corruption-rankings-in-2012-despite-reforms%2F. Ανακτήθηκε στις 2020-11-03. 
  5. ↑ «Burma forms committee to tackle corruption». Democratic Voice of Burma. 9 January 2013. 
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020. 
  7. ↑ «UN report: Opium cultivation rising in Burma». BBC. 31 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2013. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Thornton, Phil (12 February 2012). «Myanmar's rising drug trade». Bangkok Post. http://www.bangkokpost.com/news/investigation/279434/myanmar-reforms-mask-meteoric-rise-in-drug-trade. Ανακτήθηκε στις 19 February 2012. 
  9. ↑ McCartan, Brian (13 July 2010). «Holes in Thailand's drug fences». Asia Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-15. https://web.archive.org/web/20100715054055/http://www.atimes.com/atimes/Southeast_Asia/LG13Ae01.html. Ανακτήθηκε στις 19 February 2012. 
  10. ↑ Macan-Markar, Marwaan (4 January 2011). «Myanmar's drug 'exports' to China test ties». Asia Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-06. https://web.archive.org/web/20110106034349/http://atimes.com/atimes/Southeast_Asia/MA04Ae01.html. Ανακτήθηκε στις 19 February 2012. 
  11. ↑ Chin, Ko-lin (2009). The Golden Triangle: inside Southeast Asia's drug trade. Cornell University Press. σελίδες 239–240. ISBN 978-0-8014-7521-4. 
  12. ↑ Lyman, Michael D.· Gary W. Potter (14 Οκτωβρίου 2010). Drugs in Society: Causes, Concepts and Control . Elsevier. ISBN 978-1-4377-4450-7. 
  13. ↑ Barry, Kathleen (1995). The Prostitution of Sexuality . NYU Press. ISBN 0-8147-1277-0. 
  14. ↑ Kyaw Zwa Moe (2005). «Yunnan’s Sin City». The Irrawaddy. http://irrawaddy.org/article.php?art_id=4333. Ανακτήθηκε στις 2 July 2008. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «V. Country Narratives -- Countries A through G». Trafficking in Persons Report. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2007. 
  16. ↑ «Websites Sell Burmese Brides to Chinese Bachelors». The Irawaddy. 12 December 2012. http://www.irrawaddy.org/archives/21088. Ανακτήθηκε στις 1 February 2016. 
  17. ↑ Tisdall, Simon (11 March 2010). «UN calls for war crimes investigation in Burma». Guardian. https://www.theguardian.com/world/2010/mar/11/un-calls-war-crime-investigation-burma. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έγκλημα_στη_Μιανμάρ&oldid=10426477"