Έλεν Μπάρκιν

Αμερικανίδα ηθοποιός

Η Έλεν Ρόνα Μπάρκιν (γεννημένη στις 16 Απριλίου 1954) [9] είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και παραγωγός ταινιών. Ο ρόλος που την ανέδειξε ήταν στην ταινία του 1982 Μια απίθανη τρελοπαρέα και τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως Τρυφερές σχέσεις (1983), Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση (1984), Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη (1986), Ο ωραίος Τζόνι και Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος (και οι δύο του 1989).

Έλεν Μπάρκιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Απριλίου 1954[1][2][3]
Μπρονξ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4][5]
ΣπουδέςΚολέγιο Χάντερ
Fiorello H. LaGuardia High School[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός τηλεόρασης
παραγωγός ταινιών[7]
Περίοδος ακμής1978
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓκάμπριελ Μπερν (1988–1993)
Ronald Perelman (2000–2006)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΠαγκόσμιο θεατρικό βραβείο (2011)[8]
βραβείο Τόνυ καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου σε θεατρικό έργο (2011)
βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε κωμική ή δραματική σειρά μικρού μήκους (1998)
βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1998)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το 1991, για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία Ονειρεμένη γυναίκα, η Μπάρκιν κέρδισε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού. Ορισμένες από τις επόμενες ταινίες της είναι: Ο προστάτης, Into the West (και τα δύο του 1992), Αγεφύρωτες σχέσεις (1993), Εταιρία θανάτου, Ο θρύλος της Ντακότα (και οι δύο του 1995), Φανατικός (1996), Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας (1998), Διαγωνισμός ομορφιάς (1999), Crime and Punishment in Suburbia (2000), Palindromes (2004), Trust the Man (2005), Η συμμορία των δεκατριών (2007), Η σκοτεινή πλευρά του νόμου (2009) και Σε ξένα παπούτσια (2014).

Το 1997, η Μπάρκιν κέρδισε βραβείο Έμμυ Primetime για την ερμηνεία της στην τηλεταινία Before Women had Wings. Το 2011, κέρδισε βραβείο Τόνυ καλύτερης ηθοποιού στην παράσταση του έργουThe Normal Heart για το ντεμπούτο της στο θέατρο Broadway. Από το 2016 έως το 2019, η Μπάρκιν κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τζανίν Κόντι στη δραματική σειρά Ζωικό βασίλειο.

Οι παραγωγές της περιλαμβάνουν τις ταινίες Γράμματα στην Ιουλιέτα, Shit Year (και οι δύο του 2010) και Άλλη μια... χαρούμενη μέρα (2011).

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Η Μπάρκιν γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. [9] Ήταν κόρη της Έβελιν (το γένος Ροζίν), νοσοκομειακής υπαλλήλου στο νοσοκομείο Jamaica και του Σολ Μπάρκιν, πωλητή χημικών προϊόντων. [10] [11] [12] Η οικογένειά της ήταν Εβραίοι [13] [14] μετανάστες από τη Σιβηρία και τα σύνορα Λευκορωσίας-Πολωνίας.

Η Μπάρκιν μεγάλωσε στο Φλάσινγκ της Νέας Υόρκης και τελείωσε το γυνμάσιο Parsons. Αποφοίτησε από το Καλλιτεχνική Λύκειο του Μανχάταν. [9] Στη συνέχεια φοίτησε στο Hunter College με κατεύθυνση στην ιστορία και το θέατρο. Κάποια στιγμή, η Μπάρκιν ήθελε να διδάξει αρχαία ιστορία. Συνέχισε την εκπαίδευση υποκριτικής στο Actors Studio της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με το περιοδικό Time, σπούδασε υποκριτική δέκα χρόνια, πριν κάνει την πρώτη της ακρόαση. [15]

 
Η Έλεν Μπάρκιν και η Κέιτ Μπόσγουορθ το 2011, στο φεστιβάλ αμερικανικού κινηματογράφου Deauville.

Ο ρόλος που την ανέδειξε ήταν αυτός που είχε στην κωμική-δραματική ταινία Μια απίθανη τρελοπαρέα (1982), σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μπάρι Λέβινσον, [9] για την οποία έλαβε ευνοϊκές κριτικές. Η Μπάρκιν συμμετείχε στη δραματική ταινία Τρυφερές σχέσεις (1983) αφού είχε εντυπωσιάσει τον σκηνοθέτη της, Μπρους Μπέρεσφορντ, στη διάρκεια ακρόασης στη Νέα Υόρκη, παρά την απειρία της και την έλλειψη εξοικείωσης με τη δουλειά της. Ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, ο οποίος έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις Τρυφερές σχέσεις, είπε για την Barkin: "Προσέφερε πραγματική αξιοπιστία σε αυτόν τον ρόλο, καθώς ήταν νέα και ελκυστική και είχε μια αίσθηση κινδύνου, που ήταν ό,τι έπρεπε για τον ρόλο". [16] Εμφανίστηκε επίσης στη δραματική ροκ ταινία του 1983 Eddie and the Cruisers.

Η Μπάρκιν εμφανίστηκε αργότερα σε αρκετές επιτυχημένες ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των θρίλερ Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη (1987) με τον Ντένις Κουέιντ και το Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος (1989) με τον Αλ Πατσίνο. Η Μπάρκιν εμφανίστηκε επίσης σε θεατρικά εκτός Μπρόντγουεϊ, μεταξύ των οποίων ο ρόλος μιας από τις συγκατοίκους στο έργο Ακρότητες, όπου το θύμα βιασμού που επιτίθεται στον βιαστή έπαιζε η Σούζαν Σαράντον. Σχετικά με την ερμηνεία της στο έργο Eden Court, ο κριτικός της εφημερίδας New York Times Φρανκ Ριτς αναφέρει: «Αν ήταν πραγματικά δυνατό να δοθεί το φιλί της ζωής σε ένα πτώμα, η ηθοποιός Έλεν Μπάρκιν θα ήταν αυτή που θα το έκανε. Στο Eden Court, το θλιβερό έργο που έφερε στο Promenade Theatre, η δεσποινίς Μπάρκιν είναι εντυπωσιακά ζωντανή, από την ξανθιά αλογοουρά της μέχρι τα μακριά πόδια που περιστράφονται άγρια και ακούσια κάθε φορά που ένας δίσκος του Έλβις Πρίσλεϊ ακούγεται επί σκηνής". [17]

Η Μπάρκιν έχει επίσης εργαστεί σε τηλεταινίες όπως το Before Women Had Wings (1997), για την οποία κέρδισε βραβείο Έμμυ ως εξαιρετική ηθοποιός σε μίνι σειρά ή ταινία και Απατεώνες με ράσα (1999). Η φωνή της ακουγόταν σε κάθε έναρξη της ραδιοφωνικής εκπομπής Theme Time Radio Hour με οικοδεσπότη τον Μπομπ Ντίλαν. Το 2005, η Μπάρκιν δημιούργησε μια εταιρεία παραγωγής ταινιών μαζί με τον αδελφό της, Τζορτζ, και τον τότε σύζυγό της, δισεκατομμυριούχο επενδυτή, Ρόναλντ Πέρελμαν .

Η Μπάρκιν έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ ως δρ Μπρούκνερ στο έργο The Normal Heart, για το οποίο κέρδισε βραβείο Tony 2011 καλύτερης ηθοποιού σε θεατρικό έργο. Η Μπάρκιν έχει λάβει αναγνώριση για την ερμηνεία της στο Άλλη μια... χαρούμενη μέρα. Το περιοδικό IndieWire ανέφερε την ερμηνεία της ως μία από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες της χρονιάς. Το 2015, πρωταγωνίστησε ως Dani Kirschenbloom, στην κωμικοδραματική σειρά Happyish.

Από το 2016 έως το 2019, η Μπάρκιν πρωταγωνίστησε ως Τζανίν Κόντι, μητριαρχική φιγούρα της γνωστής εγκληματικής οικογένειας, στη δραματική σειρά του TNT Ζωικό βασίλειο. [18] Η σειρά βασίζεται στην αυστραλιανή ταινία του 2010, στην οποία τον ίδιο ρόλο έπαιζε η Τζάκι Γουίβερ. [19] [20]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Η Μπάρκιν είναι μητέρα δύο παιδιών, της Τζακ Ντάνιελ (που γεννήθηκε το 1989) και της Ρόμι Μάριον (που γεννήθηκε το 1992), από τον πρώτο της γάμο, με τον ηθοποιό Γκάμπριελ Μπερν. [9] Οι δυο τους ήταν σε διάσταση από το 1993 και χώρισαν το 1999, αλλά διατηρούν ακόμη καλές σχέσεις. [9] Ο Μπερν μάλιστα ήταν προσκεκλημένος στον γάμο της Μπάρκιν το 2000 με τον πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία Ρόναλντ Πέρελμαν. [21] Σύμφωνα με το περιοδικό New York, αυτός ο γάμος έληξε με διαζύγιο το 2006. Τον Οκτώβριο του 2006, η συλλογή "Εξαιρετικά κοσμήματα από τη συλλογή της Έλεν Μπάρκιν" πουλήθηκε 20.369.200 δολάρια από τον οίκο Christie's της Νέας Υόρκης. [22] Το 2007, η Μπάρκιν μήνυσε τον Πέρελμαν για 3,4 εκατομμύρια δολάρια που φέρεται να υποσχέθηκε να επενδύσει στην εταιρεία παραγωγής ταινιών τους. [23] Του δόθηκε εντολή να της πληρώσει 4,3 εκατομμύρια δολάρια.

Η Μπάρκιν έχει έναν αδερφό, τον Τζορτζ, ο οποίος ήταν πρώην αρχισυντάκτης των εντύπων National Lampoon και High Times.

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1978 Up in Smoke κιθαρίστρια χωρίς αναφορά
1982 Μια απίθανη τρελοπαρέα Μπεθ Σρέιμπερ
1983 Τρυφερές σχέσεις Σου Αν
1983 Ντάνιελ Φίλις Άιζακσον
1983 Enormous Changes at the Last Minute Βιρτζίνια
1983 Eddie and the Cruisers Μάγκι Φόλεϊ
1984 Χάρρυ & γιος - Η σύγκρουση Κέιτ Γουιλόφσκι
1984 Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση Πένυ Πρίντι
1985 Terminal Choice Μέρι Οκόνορ
1986 Desert Bloom Θεία Σταρ βραβείο Sant Jordi καλύτερης ξένης ηθοποιού
1986 Στην παγίδα του νόμου Λορέτ
1987 Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη Αν Όσμπορν βραβείο Sant Jordi καλύτερης ξένης ηθοποιού
1987 Ο παράδεισος δεν μπορεί να περιμένει Λουσίλ χωρίς αναφορά
1987 Σιέστα Κλερ
1989 Ο ωραίος Τζόνι Σάνι Μπόιντ Υποψήφια γιαβραβείο β' γυναικείου ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου
1989 Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος Έλεν Κρούγκερ Υποψήφια γιαβραβείο α' γυναικείου ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου
1991 Ονειρεμένη γυναίκα Αμάντα Μπρουκς Υποψήφια για το βραβείο της πιο αστείας ηθοποιού σε κινηματογραφική ταινία στα Βραβεία American Comedy


Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού

1992 Mac Ούνα Γκόλντφαρμπ
1992 Ο προστάτης Τζόαν Προύανς
1992 Into the West Καθλίν
1993 Αγεφύρωτες σχέσεις Καρολάιν Γουόλφ Χάνσεν
1995 Εταιρία θανάτου Μάργκαρετ Γουέλς
1995 Ο θρύλος της Ντακότα Καλάμιτι Τζέιν
1996 Φανατικός Τζούελ Στερν Βραβείο Blockbuster LLC

β' γυναικείου ρόλου

1996 Το ξεκαθάρισμα Ρίτα Έβερλι
1998 Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας σερβιτόρα
1999 Διαγωνισμός ομορφιάς Ανέτ Άτκινς
1999 Απατεώνες με ράσα Ίβα Νελ Λα Φάνγκορι
2000 Crime and Punishment in Suburbia Μάγκι Σκόλνικ
2000 Mercy ντετέκτιβ Κάθι Πάλμερ
2001 Ζητείται πιστό αρσενικό Νταϊάν Ρόμπερτς
2004 Ο άντρας που μισούσαν οι γυναίκες Μάργκο Τσάντγουικ
2004 Palindromes Τζόις Βίκτορ
2004 Η συμμορία των δώδεκα Άμπιγκεϊλ Σπόντερ Κομμένες σκηνές
2005 Trust the Man Νόρα
2007 Η συμμορία των δεκατριών Άμπιγκεϊλ Σπόντερ
2009 Η σκοτεινή πλευρά του νόμου πράκτορας Σμιθ
2009 Happy Tears Σέλι
2010 Twelve κυρία Μπρέισον
2010 The Chameleon Κίμπερλι Μίλερ
2010 Shit Year Κολίν Γουέστ
2010 Κωδικός: Game Over αυτοκράτειρα
2011 Άλλη μια... χαρούμενη μέρα Λιν Χέλμαν Υποψηφιότητα για βραβείο α' γυναικείου ρόλου στα βραβεία Women's Image Network
2013 Πολύ καλά κορίτσια Νόρμα Μπέργκερ
2014 Σε ξένα παπούτσια Ιλέιν Γκρίνουολτ
2016 Μαζί ως την κορυφή Στέφανι Αρσέλ
2017 Active Adults Λούσι
2021 Breaking News in Yuba County Ντέμπι
2021 The Man from Toronto Post-production

Τηλεόραση

Επεξεργασία
Ετος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1981 Kent State μαθήτρια τηλεταινία
1981 We're Fighting Back Κρις Καπολέτι τηλεταινία
1982 Parole Ντόνα τηλεταινία
1984 Terrible Joe Moran Ρόνι τηλεταινία
1986 Act of Vengeance Ανέτ Γκίλι τηλεταινία
1986 The Princess Who Had Never Laughed πριγκίπισσα Χενριέτα τηλεταινία
1988 Clinton and Nadine Ναντίν Πάουερς τηλεταινία


Υποψήφια για βραβείο α' γυναικείου ρόλου CableACE
1997 Before Women Had Wings Γκλόρι Μαρί Τζάκσον τηλεταινία



Βραβείο Έμμυ εξαιρετικής ηθοποιού σε μίνι σειρά ή ταινία



Βραβείο Satellite β' γυναικείου ρόλου - σειρά, μίνι σειρά ή τηλεοπτική ταινία



Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία
2001 King of the Hill Λενόρ (φωνή) Επεισόδιο: "Hank and the Great Glass Elevator"
2012 Μοντέρνα οικογένεια Μίτζι Ροθ Επεισόδιο: "Στείλτε τους κλόουν"
2012–2013 The New Normal Τζέιν Φόρεστ Πρωταγωνιστικός ρόλος; 22 επεισόδια
2015 Happyish Ντάνι Κίρσενμπλουμ Πρωταγωνιστικόςρόλος; 9 επεισόδια
2016–2019 Ζωικό βασίλειο Τζανίν Κόντι Πρωταγωνιστικόςρόλος; 46 επεισόδια
2017 Η αθάνατη ζωή της Henrietta Lacks Σάσα Βαλς Τηλεταινία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6xh0mnb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 105584. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 filmportal.de. 5ba1b2a7f5294d69910649431e1c3e29. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 060243406. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  5. CONOR.SI. 11941731.
  6. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  8. www.theatreworldawards.org/past-recipients.html.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Witchel, Alex (April 22, 2011). «Ellen Barkin Is No Uptown Girl». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/04/24/magazine/mag-24barkin-t.html. Ανακτήθηκε στις April 24, 2011. «Barkin, who turned 57 on April 16...» 
  10. Hoffman, Jan (April 4, 1993). «Film; Ellen Barkin: Is She Difficult Or Just Straight Outta Queens?». The New York Times. https://www.nytimes.com/1993/04/04/movies/film-ellen-barkin-is-she-difficult-or-just-straight-outta-queens.html. Ανακτήθηκε στις March 29, 2008. 
  11. Gottlieb, Jeff. «The Kew Gardens Hills Five» (PDF). Central Queens Historical Association. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. «He Doesn't Play a Doctor on TV – But Give Him Time». The Atlanta Journal and The Atlanta Constitution. May 27, 2001. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=AT&p_theme=at&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EC4545F210AB10C&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM. Ανακτήθηκε στις September 14, 2010. 
  13. Kempley, Rita (August 28, 1987). «The Big Time of Ellen Barkin; Acclaimed as an Actress, She's Now Shooting Toward Stardom». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 20, 2012. https://web.archive.org/web/20121020105209/http://www.highbeam.com/doc/1P2-1340209.html. Ανακτήθηκε στις March 18, 2008. 
  14. New York Times (25 Σεπτεμβρίου 2012). «Ellen Barkin on her 'New Normal' role». SFGate. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  15. Corliss, Richard. "Show Business: Barkin Up the Right Tree". TIME, October 23, 1989
  16. Miracles & Mercies (Video 2002) - IMDb, https://www.imdb.com/title/tt0383509/, ανακτήθηκε στις 2021-08-08 
  17. Rich, Frank (May 15, 1985). Stage: Ellen Barkin In 'Eden Court'. The New York Times.
  18. Andreeva, Nellie (29 Ιουλίου 2015). «Ellen Barkin & Scott Speedman To Star In John Wells' TNT Pilot 'Animal Kingdom'». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  19. Seth Kelley. «'Animal Kingdom': Ellen Barkin & Others Talk TNT Drama at Tribeca - Variety». Variety. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. 
  20. «Tribeca Film Festival 2016: Ellen Barkin talks Animal Kingdom - EW.com». Entertainment Weekly's EW.com. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. 
  21. «Movie & TV News @ IMDb.com - WENN - 3 July 2000». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. 
  22. «Top Ten Most Expensive Private Jewelry Collections Sold at Auction». 13 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021. 
  23. Richard Johnson; Paula Froelich; Bill Hoffmann; Debra Rosen; Corynne Steindler "Ellen Wants More From Ron" Αρχειοθετήθηκε 2008-12-30 στο Wayback Machine. New York Post, August 3, 2007

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία