Έλεν Μπάρκιν
Η Έλεν Ρόνα Μπάρκιν (γεννημένη στις 16 Απριλίου 1954) [9] είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και παραγωγός ταινιών. Ο ρόλος που την ανέδειξε ήταν στην ταινία του 1982 Μια απίθανη τρελοπαρέα και τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως Τρυφερές σχέσεις (1983), Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση (1984), Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη (1986), Ο ωραίος Τζόνι και Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος (και οι δύο του 1989).
Έλεν Μπάρκιν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 16 Απριλίου 1954[1][2][3] Μπρονξ |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Θρησκεία | αθεϊσμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[4][5] |
Σπουδές | Κολέγιο Χάντερ Fiorello H. LaGuardia High School[6] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών ηθοποιός τηλεόρασης παραγωγός ταινιών[7] |
Περίοδος ακμής | 1978 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γκάμπριελ Μπερν (1988–1993) Ronald Perelman (2000–2006) |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (2011)[8] βραβείο Τόνυ καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου σε θεατρικό έργο (2011) βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε κωμική ή δραματική σειρά μικρού μήκους (1998) βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1998) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το 1991, για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία Ονειρεμένη γυναίκα, η Μπάρκιν κέρδισε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού. Ορισμένες από τις επόμενες ταινίες της είναι: Ο προστάτης, Into the West (και τα δύο του 1992), Αγεφύρωτες σχέσεις (1993), Εταιρία θανάτου, Ο θρύλος της Ντακότα (και οι δύο του 1995), Φανατικός (1996), Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας (1998), Διαγωνισμός ομορφιάς (1999), Crime and Punishment in Suburbia (2000), Palindromes (2004), Trust the Man (2005), Η συμμορία των δεκατριών (2007), Η σκοτεινή πλευρά του νόμου (2009) και Σε ξένα παπούτσια (2014).
Το 1997, η Μπάρκιν κέρδισε βραβείο Έμμυ Primetime για την ερμηνεία της στην τηλεταινία Before Women had Wings. Το 2011, κέρδισε βραβείο Τόνυ καλύτερης ηθοποιού στην παράσταση του έργουThe Normal Heart για το ντεμπούτο της στο θέατρο Broadway. Από το 2016 έως το 2019, η Μπάρκιν κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τζανίν Κόντι στη δραματική σειρά Ζωικό βασίλειο.
Οι παραγωγές της περιλαμβάνουν τις ταινίες Γράμματα στην Ιουλιέτα, Shit Year (και οι δύο του 2010) και Άλλη μια... χαρούμενη μέρα (2011).
Τα πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΗ Μπάρκιν γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. [9] Ήταν κόρη της Έβελιν (το γένος Ροζίν), νοσοκομειακής υπαλλήλου στο νοσοκομείο Jamaica και του Σολ Μπάρκιν, πωλητή χημικών προϊόντων. [10] [11] [12] Η οικογένειά της ήταν Εβραίοι [13] [14] μετανάστες από τη Σιβηρία και τα σύνορα Λευκορωσίας-Πολωνίας.
Η Μπάρκιν μεγάλωσε στο Φλάσινγκ της Νέας Υόρκης και τελείωσε το γυνμάσιο Parsons. Αποφοίτησε από το Καλλιτεχνική Λύκειο του Μανχάταν. [9] Στη συνέχεια φοίτησε στο Hunter College με κατεύθυνση στην ιστορία και το θέατρο. Κάποια στιγμή, η Μπάρκιν ήθελε να διδάξει αρχαία ιστορία. Συνέχισε την εκπαίδευση υποκριτικής στο Actors Studio της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με το περιοδικό Time, σπούδασε υποκριτική δέκα χρόνια, πριν κάνει την πρώτη της ακρόαση. [15]
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΟ ρόλος που την ανέδειξε ήταν αυτός που είχε στην κωμική-δραματική ταινία Μια απίθανη τρελοπαρέα (1982), σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μπάρι Λέβινσον, [9] για την οποία έλαβε ευνοϊκές κριτικές. Η Μπάρκιν συμμετείχε στη δραματική ταινία Τρυφερές σχέσεις (1983) αφού είχε εντυπωσιάσει τον σκηνοθέτη της, Μπρους Μπέρεσφορντ, στη διάρκεια ακρόασης στη Νέα Υόρκη, παρά την απειρία της και την έλλειψη εξοικείωσης με τη δουλειά της. Ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, ο οποίος έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις Τρυφερές σχέσεις, είπε για την Barkin: "Προσέφερε πραγματική αξιοπιστία σε αυτόν τον ρόλο, καθώς ήταν νέα και ελκυστική και είχε μια αίσθηση κινδύνου, που ήταν ό,τι έπρεπε για τον ρόλο". [16] Εμφανίστηκε επίσης στη δραματική ροκ ταινία του 1983 Eddie and the Cruisers.
Η Μπάρκιν εμφανίστηκε αργότερα σε αρκετές επιτυχημένες ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των θρίλερ Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη (1987) με τον Ντένις Κουέιντ και το Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος (1989) με τον Αλ Πατσίνο. Η Μπάρκιν εμφανίστηκε επίσης σε θεατρικά εκτός Μπρόντγουεϊ, μεταξύ των οποίων ο ρόλος μιας από τις συγκατοίκους στο έργο Ακρότητες, όπου το θύμα βιασμού που επιτίθεται στον βιαστή έπαιζε η Σούζαν Σαράντον. Σχετικά με την ερμηνεία της στο έργο Eden Court, ο κριτικός της εφημερίδας New York Times Φρανκ Ριτς αναφέρει: «Αν ήταν πραγματικά δυνατό να δοθεί το φιλί της ζωής σε ένα πτώμα, η ηθοποιός Έλεν Μπάρκιν θα ήταν αυτή που θα το έκανε. Στο Eden Court, το θλιβερό έργο που έφερε στο Promenade Theatre, η δεσποινίς Μπάρκιν είναι εντυπωσιακά ζωντανή, από την ξανθιά αλογοουρά της μέχρι τα μακριά πόδια που περιστράφονται άγρια και ακούσια κάθε φορά που ένας δίσκος του Έλβις Πρίσλεϊ ακούγεται επί σκηνής". [17]
Η Μπάρκιν έχει επίσης εργαστεί σε τηλεταινίες όπως το Before Women Had Wings (1997), για την οποία κέρδισε βραβείο Έμμυ ως εξαιρετική ηθοποιός σε μίνι σειρά ή ταινία και Απατεώνες με ράσα (1999). Η φωνή της ακουγόταν σε κάθε έναρξη της ραδιοφωνικής εκπομπής Theme Time Radio Hour με οικοδεσπότη τον Μπομπ Ντίλαν. Το 2005, η Μπάρκιν δημιούργησε μια εταιρεία παραγωγής ταινιών μαζί με τον αδελφό της, Τζορτζ, και τον τότε σύζυγό της, δισεκατομμυριούχο επενδυτή, Ρόναλντ Πέρελμαν .
Η Μπάρκιν έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ ως δρ Μπρούκνερ στο έργο The Normal Heart, για το οποίο κέρδισε βραβείο Tony 2011 καλύτερης ηθοποιού σε θεατρικό έργο. Η Μπάρκιν έχει λάβει αναγνώριση για την ερμηνεία της στο Άλλη μια... χαρούμενη μέρα. Το περιοδικό IndieWire ανέφερε την ερμηνεία της ως μία από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες της χρονιάς. Το 2015, πρωταγωνίστησε ως Dani Kirschenbloom, στην κωμικοδραματική σειρά Happyish.
Από το 2016 έως το 2019, η Μπάρκιν πρωταγωνίστησε ως Τζανίν Κόντι, μητριαρχική φιγούρα της γνωστής εγκληματικής οικογένειας, στη δραματική σειρά του TNT Ζωικό βασίλειο. [18] Η σειρά βασίζεται στην αυστραλιανή ταινία του 2010, στην οποία τον ίδιο ρόλο έπαιζε η Τζάκι Γουίβερ. [19] [20]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΗ Μπάρκιν είναι μητέρα δύο παιδιών, της Τζακ Ντάνιελ (που γεννήθηκε το 1989) και της Ρόμι Μάριον (που γεννήθηκε το 1992), από τον πρώτο της γάμο, με τον ηθοποιό Γκάμπριελ Μπερν. [9] Οι δυο τους ήταν σε διάσταση από το 1993 και χώρισαν το 1999, αλλά διατηρούν ακόμη καλές σχέσεις. [9] Ο Μπερν μάλιστα ήταν προσκεκλημένος στον γάμο της Μπάρκιν το 2000 με τον πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία Ρόναλντ Πέρελμαν. [21] Σύμφωνα με το περιοδικό New York, αυτός ο γάμος έληξε με διαζύγιο το 2006. Τον Οκτώβριο του 2006, η συλλογή "Εξαιρετικά κοσμήματα από τη συλλογή της Έλεν Μπάρκιν" πουλήθηκε 20.369.200 δολάρια από τον οίκο Christie's της Νέας Υόρκης. [22] Το 2007, η Μπάρκιν μήνυσε τον Πέρελμαν για 3,4 εκατομμύρια δολάρια που φέρεται να υποσχέθηκε να επενδύσει στην εταιρεία παραγωγής ταινιών τους. [23] Του δόθηκε εντολή να της πληρώσει 4,3 εκατομμύρια δολάρια.
Η Μπάρκιν έχει έναν αδερφό, τον Τζορτζ, ο οποίος ήταν πρώην αρχισυντάκτης των εντύπων National Lampoon και High Times.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΤαινίες
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Ρόλος | Σημειώσεις |
---|---|---|---|
1978 | Up in Smoke | κιθαρίστρια | χωρίς αναφορά |
1982 | Μια απίθανη τρελοπαρέα | Μπεθ Σρέιμπερ | |
1983 | Τρυφερές σχέσεις | Σου Αν | |
1983 | Ντάνιελ | Φίλις Άιζακσον | |
1983 | Enormous Changes at the Last Minute | Βιρτζίνια | |
1983 | Eddie and the Cruisers | Μάγκι Φόλεϊ | |
1984 | Χάρρυ & γιος - Η σύγκρουση | Κέιτ Γουιλόφσκι | |
1984 | Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση | Πένυ Πρίντι | |
1985 | Terminal Choice | Μέρι Οκόνορ | |
1986 | Desert Bloom | Θεία Σταρ | βραβείο Sant Jordi καλύτερης ξένης ηθοποιού |
1986 | Στην παγίδα του νόμου | Λορέτ | |
1987 | Επικίνδυνη ηρεμία στη Νέα Ορλεάνη | Αν Όσμπορν | βραβείο Sant Jordi καλύτερης ξένης ηθοποιού |
1987 | Ο παράδεισος δεν μπορεί να περιμένει | Λουσίλ | χωρίς αναφορά |
1987 | Σιέστα | Κλερ | |
1989 | Ο ωραίος Τζόνι | Σάνι Μπόιντ | Υποψήφια γιαβραβείο β' γυναικείου ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου |
1989 | Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος | Έλεν Κρούγκερ | Υποψήφια γιαβραβείο α' γυναικείου ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου |
1991 | Ονειρεμένη γυναίκα | Αμάντα Μπρουκς | Υποψήφια για το βραβείο της πιο αστείας ηθοποιού σε κινηματογραφική ταινία στα Βραβεία American Comedy
|
1992 | Mac | Ούνα Γκόλντφαρμπ | |
1992 | Ο προστάτης | Τζόαν Προύανς | |
1992 | Into the West | Καθλίν | |
1993 | Αγεφύρωτες σχέσεις | Καρολάιν Γουόλφ Χάνσεν | |
1995 | Εταιρία θανάτου | Μάργκαρετ Γουέλς | |
1995 | Ο θρύλος της Ντακότα | Καλάμιτι Τζέιν | |
1996 | Φανατικός | Τζούελ Στερν | Βραβείο Blockbuster LLC
β' γυναικείου ρόλου |
1996 | Το ξεκαθάρισμα | Ρίτα Έβερλι | |
1998 | Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας | σερβιτόρα | |
1999 | Διαγωνισμός ομορφιάς | Ανέτ Άτκινς | |
1999 | Απατεώνες με ράσα | Ίβα Νελ Λα Φάνγκορι | |
2000 | Crime and Punishment in Suburbia | Μάγκι Σκόλνικ | |
2000 | Mercy | ντετέκτιβ Κάθι Πάλμερ | |
2001 | Ζητείται πιστό αρσενικό | Νταϊάν Ρόμπερτς | |
2004 | Ο άντρας που μισούσαν οι γυναίκες | Μάργκο Τσάντγουικ | |
2004 | Palindromes | Τζόις Βίκτορ | |
2004 | Η συμμορία των δώδεκα | Άμπιγκεϊλ Σπόντερ | Κομμένες σκηνές |
2005 | Trust the Man | Νόρα | |
2007 | Η συμμορία των δεκατριών | Άμπιγκεϊλ Σπόντερ | |
2009 | Η σκοτεινή πλευρά του νόμου | πράκτορας Σμιθ | |
2009 | Happy Tears | Σέλι | |
2010 | Twelve | κυρία Μπρέισον | |
2010 | The Chameleon | Κίμπερλι Μίλερ | |
2010 | Shit Year | Κολίν Γουέστ | |
2010 | Κωδικός: Game Over | αυτοκράτειρα | |
2011 | Άλλη μια... χαρούμενη μέρα | Λιν Χέλμαν | Υποψηφιότητα για βραβείο α' γυναικείου ρόλου στα βραβεία Women's Image Network |
2013 | Πολύ καλά κορίτσια | Νόρμα Μπέργκερ | |
2014 | Σε ξένα παπούτσια | Ιλέιν Γκρίνουολτ | |
2016 | Μαζί ως την κορυφή | Στέφανι Αρσέλ | |
2017 | Active Adults | Λούσι | |
2021 | Breaking News in Yuba County | Ντέμπι | |
2021 | The Man from Toronto | Post-production |
Τηλεόραση
ΕπεξεργασίαΕτος | Τίτλος | Ρόλος | Σημειώσεις |
---|---|---|---|
1981 | Kent State | μαθήτρια | τηλεταινία |
1981 | We're Fighting Back | Κρις Καπολέτι | τηλεταινία |
1982 | Parole | Ντόνα | τηλεταινία |
1984 | Terrible Joe Moran | Ρόνι | τηλεταινία |
1986 | Act of Vengeance | Ανέτ Γκίλι | τηλεταινία |
1986 | The Princess Who Had Never Laughed | πριγκίπισσα Χενριέτα | τηλεταινία |
1988 | Clinton and Nadine | Ναντίν Πάουερς | τηλεταινία Υποψήφια για βραβείο α' γυναικείου ρόλου CableACE |
1997 | Before Women Had Wings | Γκλόρι Μαρί Τζάκσον | τηλεταινία Βραβείο Έμμυ εξαιρετικής ηθοποιού σε μίνι σειρά ή ταινία Βραβείο Satellite β' γυναικείου ρόλου - σειρά, μίνι σειρά ή τηλεοπτική ταινία Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία |
2001 | King of the Hill | Λενόρ (φωνή) | Επεισόδιο: "Hank and the Great Glass Elevator" |
2012 | Μοντέρνα οικογένεια | Μίτζι Ροθ | Επεισόδιο: "Στείλτε τους κλόουν" |
2012–2013 | The New Normal | Τζέιν Φόρεστ | Πρωταγωνιστικός ρόλος; 22 επεισόδια |
2015 | Happyish | Ντάνι Κίρσενμπλουμ | Πρωταγωνιστικόςρόλος; 9 επεισόδια |
2016–2019 | Ζωικό βασίλειο | Τζανίν Κόντι | Πρωταγωνιστικόςρόλος; 46 επεισόδια |
2017 | Η αθάνατη ζωή της Henrietta Lacks | Σάσα Βαλς | Τηλεταινία |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6xh0mnb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 105584. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 filmportal.de. 5ba1b2a7f5294d69910649431e1c3e29. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 060243406. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ CONOR.SI. 11941731.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2019.
- ↑ www
.theatreworldawards .org /past-recipients .html. - ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Witchel, Alex (April 22, 2011). «Ellen Barkin Is No Uptown Girl». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/04/24/magazine/mag-24barkin-t.html. Ανακτήθηκε στις April 24, 2011. «Barkin, who turned 57 on April 16...»
- ↑ Hoffman, Jan (April 4, 1993). «Film; Ellen Barkin: Is She Difficult Or Just Straight Outta Queens?». The New York Times. https://www.nytimes.com/1993/04/04/movies/film-ellen-barkin-is-she-difficult-or-just-straight-outta-queens.html. Ανακτήθηκε στις March 29, 2008.
- ↑ Gottlieb, Jeff. «The Kew Gardens Hills Five» (PDF). Central Queens Historical Association. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2010.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «He Doesn't Play a Doctor on TV – But Give Him Time». The Atlanta Journal and The Atlanta Constitution. May 27, 2001. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=AT&p_theme=at&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EC4545F210AB10C&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM. Ανακτήθηκε στις September 14, 2010.
- ↑ Kempley, Rita (August 28, 1987). «The Big Time of Ellen Barkin; Acclaimed as an Actress, She's Now Shooting Toward Stardom». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 20, 2012. https://web.archive.org/web/20121020105209/http://www.highbeam.com/doc/1P2-1340209.html. Ανακτήθηκε στις March 18, 2008.
- ↑ New York Times (25 Σεπτεμβρίου 2012). «Ellen Barkin on her 'New Normal' role». SFGate. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Corliss, Richard. "Show Business: Barkin Up the Right Tree". TIME, October 23, 1989
- ↑ Miracles & Mercies (Video 2002) - IMDb, https://www.imdb.com/title/tt0383509/, ανακτήθηκε στις 2021-08-08
- ↑ Rich, Frank (May 15, 1985). Stage: Ellen Barkin In 'Eden Court'. The New York Times.
- ↑ Andreeva, Nellie (29 Ιουλίου 2015). «Ellen Barkin & Scott Speedman To Star In John Wells' TNT Pilot 'Animal Kingdom'». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Seth Kelley. «'Animal Kingdom': Ellen Barkin & Others Talk TNT Drama at Tribeca - Variety». Variety. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016.
- ↑ «Tribeca Film Festival 2016: Ellen Barkin talks Animal Kingdom - EW.com». Entertainment Weekly's EW.com. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016.
- ↑ «Movie & TV News @ IMDb.com - WENN - 3 July 2000». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016.
- ↑ «Top Ten Most Expensive Private Jewelry Collections Sold at Auction». 13 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021.
- ↑ Richard Johnson; Paula Froelich; Bill Hoffmann; Debra Rosen; Corynne Steindler "Ellen Wants More From Ron" Αρχειοθετήθηκε 2008-12-30 στο Wayback Machine. New York Post, August 3, 2007
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η Έλεν Μπάρκιν στην IMDb (Αγγλικά)
- Η Έλεν Μπάρκιν στο Twitter (Αγγλικά)
- Η Έλεν Μπάρκιν στο AllMovie
- Η Έλεν Μπάρκιν στο Internet Broadway Database (Αγγλικά)