Ένγκελμπερτ Α΄ του Μπεργκ
Κόμης του Μπεργκ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ένγκελμπερτ Α΄, γερμ. Engelbert I (απεβ. 1189) από τον Οίκο του Μπεργκ ήταν κόμης του Μπεργκ (1160-89).
| Ενγιλβέρτος Α΄ του Μπεργκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1160[1] |
| Θάνατος | 1189[1] Kovin |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα του Γκέλντερν[2] |
| Τέκνα | Ενγιλβέρτος Β΄ του Μπεργκ Αδόλφος ΣΤ΄ του Μπεργκ |
| Γονείς | Αδόλφος Δ΄ του Μπεργκ και Ερμενγάρδη του Ντίσσεν-Σβάρτσενμπεργκ[3] |
| Αδέλφια | Μπρούνο Γ΄ της Κολωνίας Αρνόλδος του Μπεργκ Εβεράρδος Α΄ του Μπεργκ-Άλτενα Φρειδερίκος Β΄ της Κολωνίας Αδόλφος Α΄ του Βέρντεν Adolf (III) (V) of Berg |
| Οικογένεια | Οίκος του Αρντέν |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο δευτερότοκος γιος του Αδόλφου Δ΄, κόμη του Μπεργκ και της Ίρμγκαρτ, κόρης του Ένγκελμπερτ του Σβάρτσενμπεργκ.
Με το να είναι πιστός του Γερμανού βασιλιά και του αρχιεπισκόπου της Κολωνίας, κατάφερε να σταθεροποιήσει την κομητεία και να αυξήσει τα έσοδά της. Έλαβε το ανάκτορο Μπένσμπεργκ, το Νόι-Βίντεκ και το Έλμπερφελντ.
Ακολούθησε τον Φρειδερίκο Α΄ των Χοενστάουφεν της Γερμανίας στην Γ΄ Σταυροφορία, αλλά κατά το ταξίδι φονεύθηκε το 1189 στη Σερβία.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα του Γκέλντερς και είχε τέκνα:
- Αδόλφος ΣΤ΄ πριν το 1176-1218, κόμης του Μπεργκ
- Ένγκελμπερτ Β΄ 1185/86-1225, κόμης του Μπεργκ και Α΄ ως αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
- ↑ p58949.htm#i589483. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Αναφορά σε Λογοτεχνικές Πηγές
Επεξεργασία- Alberic of Troisfontaines (MGH, Scriptores XXIII).
- Annales Rodenses (MGH, Scriptores, XVI).
- Annalista Saxo (MGH, Scriptores VI).
- Gesta Trevirorum (MGH, Scriptores VIII).
- MGH, Diplomata.
- REK I-II. – Rheinisches UB.
- Hömberg, “Geschichte.”
- Jackman, “Counts of Cologne.”
- Kluger, “Propter claritatem generis.” – Kraus, Entstehung.
- Lück, D. “Der Avelgau, die erste fassbare Gebietseinteilung an der unteren Sieg.” In: Heimatbuch der Stadt Siegburg I. Ed. H. J. Roggendorf. Siegburg, 1964. Pp. 223–85.
- Lück, D. “In pago Tuizichgowe – Anmerkungen zum Deutzgau.” Rechtsrheinisches Köln 3 (1977) 1-9.
- Milz, “Vögte.”