Έτσο της Λοθαριγγίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Έτσο, γερμ. Ezzo (π. 955 - 21 Μαρτίου 1034) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν παλατινός κόμης (δούκας) της Λοθαριγγίας το (1015-34). Μερικές φορές αναφέρεται ως Έρενφρητ.
Έτσο της Λοθαριγγίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 955[1][2] Λωρραίνη |
Θάνατος | 21 Μαρτίου 1034 Ζάαλφελντ |
Τόπος ταφής | Brauweiler Abbey |
Χώρα πολιτογράφησης | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ματθίλδη της Σαξονίας[3] |
Τέκνα | Όθων Β΄ της Σουαβίας Ρίχετσα της Λοθαριγγίας[4] Χέρμαν Β΄ της Κολωνίας Λιούντολφ της Λοθαριγγίας[5] Θεοφανώ, ηγουμένη του Έσσεν Ίντα της Έσσης |
Γονείς | Χέρμαν Α΄ της Λοθαριγγίας[4] και Heylwig of Dillingen[4] |
Αδέλφια | Χέτσελιν Α΄ Αδόλφος Α΄ της Λοθαριγγίας |
Οικογένεια | Οίκος των Ετσονιδών |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Χέρμαν Α΄ παλατινού κόμη της Λοθαριγγίας και της Χάυλβιχ φον Ντίλινγκεν. Ως παιδί μορφώθηκε από τον Ούλριχ επίσκοπο του Άουγκσμπουργκ, συγγενή της μητέρας του.
Η σύζυγός του Ματίλντα των Οθωνιδών ήταν κόρη του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας και της Θεοφανούς των Σκληρών. Ο Έτσο απέκτησε εξέχουσα θέση, όταν ο αδελφός της Ματίλντας, ο Όθων Γ΄ έγινε βασιλιάς της Γερμανίας. Ο γάμος του έγινε με την παρότρυνση της Θεοφανούς, μάλλον για να προσεταιριστεί την άνοδο της ισχύος των Ετσονιδών. Η προίκα της Ματίλντας ήταν από τις εκτάσεις των Οθωνιδών στη Θουριγγία και τη Φραγκονία.
Το 996 διαδέχθηκε τον πατέρα του με τους τρεις αδελφούς του· έλαβε κομητείες -ελεύθερες φεουδαρχικά (in allodium)- και το αββαείο του Έσσεν. Όταν απεβίωσε ο Όθων Γ΄, ο Έτσο διεκδίκησε τον τίτλο του βασιλιά, αλλά τελικά έγινε ο Ερρίκος Β΄ (2ος εξάδελφος του Όθωνα Γ΄). Ο Ερρίκος Β΄ αμφισβήτησε την προίκα της Ματίλντας, αλλά όταν χρειάστηκε τη στρατιωτική του συνδρομή, συμφιλιώθηκε. Όταν ο Έτσο του έφερε νίκη, του αναγνώρισε την προίκα και του έδωσε και άλλες γαίες· μάλιστα πάντρεψε τη Ριχέτσα (κόρη του Έτσο) με τον Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ της Πολωνίας.
Με αυτές τις τεράστιες εκτάσεις έγινε από τους ισχυρότερους πρίγκιπες. Η αίγλη του φαίνεται από την ίδρυση του αββαείου Μπράουβαϊλερ, που άρχισε το ζεύγος μετά από το ταξίδι του στη Ρώμη το 1024. Η μονή έγινε ο τόπος ταφής του Οίκου. Το 1025 απεβίσε η Ματίλντα και το 1034 απεβίωσε ο Έτσο στο Ζάαλφελντ σε ηλικία 79 ετών· τάφηκε στο αββαείο του Μπράουβαϊλερ.
Ο συγγραφέας του έργου Fundatio monasterii Brunwilarensis τον περιγράφει ως επιβλητικό στο παράστημα. Ενδιαφέρθηκε για τις υποθέσεις του και την αύξηση των εδαφών του. Η επιδεξιότητα που επέδειξε με την Θεφοανώ, τον Όθωνα Γ΄ και τον Ερρίκο Β΄ μαρτυρούν την ικανότητά του.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη Ματθίλδη των Οθωνιδών, κόρη του Όθωνα Β΄ της Γερμανίας και είχε τέκνα:
- Λιούντολφ π. 1000-1031, κόμης του Ζύτφεν.
- Όθων Β΄ π. 995-1047, δούκας της Σουαβίας.
- Χέρμαν Β΄ π. 995-1056, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας.
- Θεοφανώ απεβ. 1063, ηγουμένη του Έσσεν και Γκέρεσχαϊμ.
- Ρίχετσα 995/1000-1063, αγία, παντρεύτηκε τον Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ των Πιαστ, βασιλιά της Πολωνίας.
- Αδελαΐδα απεβ. π. 1063, ηγουμένη του αββαείου Νίβελες.
- Χέυλβιχ, ηγουμένη του αββαείου του Νόις.
- Ματίλντε, ηγουμένη των αββαείων Ντήτκιρχεν και Βίλιχ.
- Σοφία, ηγουμένη των Αγ. Μαρία, Μάιντς.
- Ίντα απεβ. 1060, ηγουμένη στην Κολωνία και στο αββαείο του Γκράνντερσχαϊμ.
Από μία ερωμένη του, είχε φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Ερρίκος 1055-1093, ηγούμενος του αββαείου του Γκόρτσε.
Πηγές
Επεξεργασία- Kimpen, E., ‘Ezzonen und Hezeliniden in der rheinischen Pfalzgrafschaft’, Mitteilungen des Österreichischen Instituts für Geschichtsforschung. XII. Erg.-Band. (Innsbruck 1933) S.1–91.
- Lewald, Ursula, 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', Rheinische Vierteljahrsblätter 43 (1979) S.120–168.
- Steinbach, F., ‘Die Ezzonen. Ein Versuch territorialpolitischen Zusammenschlusses der fränkischen Rheinlande’, Collectanea Franz Steinbach. Aufsätze und Abhandlungen zur Verfassungs-, Sozial- und Wirtschaftsgeschichte, geschichtlichen Landeskunde und Kulturraumforschung, ed. F. Petri en G. Droege (Bonn 1967) S.64–81.
- Van Droogenbroeck, F.J., ‘Paltsgraaf Herman II (†1085) en de stichting van de abdij van Affligem (28 juni 1062)’, Jaarboek voor Middeleeuwse Geschiedenis 2 (Hilversum 1999) S.38–95.
- Van Droogenbroeck, F.J., ‘De betekenis van paltsgraaf Herman II (1064–1085) voor het graafschap Brabant’, Eigen Schoon en De Brabander 87 (Brussels 2004) S.1–166.
- Wolter, Heinz, Ezzo Pfalzgraf von Lothringen, http://www.rheinische-geschichte.lvr.de/persoenlichkeiten/E/Seiten/Ezzo.aspx Αρχειοθετήθηκε 2012-03-07 στο Wayback Machine..
Aναφορές σε πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124283209. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p67263.htm#i672621. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p67263.htm#i672621. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- «Ezzo» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) 1911