Ήριννα

Η Ήριννα ήταν λυρική ποιήτρια από τη νήσο Τήλο. Το λεξικό Σούδα αναφέρει ότι ήταν σύγχρονη με τη Σαπφώ, αλλά ο εκκλησιαστικός συγγραφέας Ευσέβιος την τοποθετεί στον 4ο αιώνα π.Χ., άποψη που φαίνεται ορθότερη.

Ήρινα
Γέννηση	4ος αιώνας π.Χ. Ρόδος
Θάνατος	4ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησης	Ρόδος
Ιδιότητα	ποιητής, συγγραφέας και επιγραμματοποιός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ελάχιστα είναι γνωστά για τη ζωή της Ήριννας. Το μόνο σίγουρο, όπως μαθαίνουμε από τα αφιερωμένα σ’ αυτήν επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας, είναι ότι πέθανε στα δεκαεννιά της, άγαμη. Κάπως περισσότερα είναι αυτά που ξέρουμε για το έργο της.

Εργογραφία

Περίφημο κατά την αρχαιότητα ήταν το έργο της Ηλακάτη, επύλλιο αποτελούμενο από 300 εξάμετρους σε δωρική διάλεκτο. Ελάχιστοι στίχοι σώθηκαν απ’ αυτό το μεγάλης ευαισθησίας έπος της παιδικής ηλικίας, που είχε ηρωίδα τη φίλη της Βαυκίδα, που πέθανε κι αυτή νεαρότατη και νιόπαντρη.

Στην Παλατινή Ανθολογία σώζονται τρία επιγράμματα της Ήριννας (VI 352, VII 710 και VII 712). Το πρώτο είναι εμπνευσμένο από την προσωπογραφία μιας φίλης της ενώ τα άλλα δύο είναι επιτύμβια της Βαυκίδας, της ηρωίδας της Ηλακάτης, έξοχα στο συναίσθημα, ειδικά το τελευταίο.

Στην Παλατινή Ανθολογία σώζονται επίσης επιγράμματα αφιερωμένα στην Ήριννα:

Ο ανώνυμος επιγραμματοποιός του ΙΧ 190 την ανακηρύσσει ισάξια του Ομήρου και υπέρτερη, από μιαν άποψη, της Σαπφούς. Ο Ασκληπιάδης (VΙΙ 11) αναρωτιέται πόση να ήταν η δόξα της αν δεν πέθαινε τόσο νέα, ο ανώνυμος του VΙΙ 12 τη χαρακτηρίζει αθάνατη και σύντροφο των Μουσών, ο Μελέαγρος (VΙΙ 13) μέμφεται τον Άδη γιατί άρπαξε την παρθενική μέλισσα κι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος (VΙΙ 713) παρομοιάζει την ποίησή της με χαμηλόφωνο τραγούδι κύκνου.

Προς τιμήν της μεγάλης αυτής λυρικής ποιήτριας:

1. Το 2007 ιδρύθηκε ομώνυμο επιστημονικό περιοδικό (Ήριννα) από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Δωδεκανήσου (με έδρα τη Ρόδο) στα 4 τεύχη του οποίου (2007, 2008, 2010) φιλοξενούνται πρωτότυπα επιστημονικά άρθρα που σχετίζονται με τη Φιλολογία και την Εκπαίδευση.
2. Έχει ιδρυθεί ομώνυμος Σύνδεσμος Τηλίων.

Πηγές

• Σίμος Μενάρδος, Στέφανος: Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων, εκδ. Ι.Ν.Σιδέρης, Αθήνα, 1924, σελ. 93.
• Άρης Δικταίος, Anthologia Graeca η λεγομένη Παλατίνη, Γκοβόστης 1980, σ.360-366.
• Αριστόξενος Σκιαδάς, εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, εκτενές άρθρο και βιβλιογραφία.
• Peter Jay, The Greek Anthology, ed. Allen Lane, 1973, p. 84.
• https://web.archive.org/web/20100607003500/http://www.tilos-irinna.gr/news.php?item.25
• https://web.archive.org/web/20071209022121/http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/anak20070426e.php
• http://ilakate.blogspot.com/2009/02/blog-post_9968.html

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• https://web.archive.org/web/20180404233132/http://filologoi.pblogs.gr/periodiko-hrinna.html
• https://web.archive.org/web/20141222082106/http://www.tilos-irinna.gr/