Η Έλσγουιθ (πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 902) ήταν βασίλισσα των Αγγλοσαξόνων ως σύζυγος του Αλφρέδου του Μέγα. Η Έλσγουιθ ήταν κόρη του κόμητος Έθελρεντ Μουκέλ και της Έαντμπουρ που προερχόταν από την Βασιλική οικογένεια της Μερκίας, ο ιστορικός Κύριλ Χαρτ γράφει ότι ήταν απόγονος του Κοένγουλφ της Μερκίας.[6] Εορτάζεται σαν Αγία τόσο από την Καθολική Εκκλησία όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η μνήμη της τιμάται στις 20 Ιουλίου.[7] Η Έλσγουιθ παντρεύτηκε τον Αλφρέδο στο Γκαίνσμπορω του Λινκολνσάιρ (868). Ο μεγαλύτερος αδελφός του συζύγου της Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ ήταν ήδη βασιλιάς του Ουέσσεξ και ο Αλφρέδος ήταν ο νόμιμος διάδοχος.[8][9] Την ίδια χρονιά οι Βίκινγκ είχαν καταλάβει την πόλη της Μερκίας Νότιγχαμ και ο γάμος ήταν πιθανότατα μια συμμαχία ανάμεσα στο Ουέσσεξ και την Μερκία για να τους αντιμετωπίσουν.[10] Ο Έθελρεντ πέθανε πρόωρα και άτεκνος (871), τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Αλφρέδος. Η Έλσγουιθ δεν αναφέρεται στις σύγχρονες πηγές, δεν καταγράφει σε κανένα διάταγμα στην εποχή της και ο Άσσερ δεν γράφει τίποτα για αυτήν στο έργο του "Η Ζωή του Βασιλιά Αλφρέδου". Στα Αγγλοσαξονικά έθιμα της εποχής υποτιμούσαν πάντοτε την βασίλισσα χωρίς να γράφουν ούτε το όνομα της, πιθανότατα χάρη στην άσχημη φήμη που είχαν οι βασίλισσες από την εποχή που η Ίντμπουρ δηλητηρίασε κατά λάθος τον σύζυγο της.[11]

Ίαλσουιθ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση852 (περίπου)
Μερκία
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 902 ή 905[1]
Ουίντσεστερ
Τόπος ταφήςNew Minster, Winchester
Χώρα πολιτογράφησηςΜερκία
Ουέσσεξ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου20 Ιουλίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑλφρέδος του Ουέσσεξ (868–899)[2][3]
ΤέκναΈθελφλαεντ[4]
Εδουάρδος ο Γηραιός[2]
Έλφθριθ της Φλάνδρας[2]
Έθελουερντ[4]
Έθελγκιφου[4]
Edmund[5]
ΓονείςΈθελρεντ Μουκέλ και Έαντμπουρ
ΑδέλφιαÆthelwulf of Mercia
ΟικογένειαΟίκος του Ουέσσεξ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλφρέδος ο Μέγας άφησε στην διαθήκη του σημαντικές εκτάσεις στην σύζυγο του : η Έντινγκτον στο Γουιλσάιρ την τοποθεσία που νίκησε τους Βίκινγκ, το Λάμπουρν στο Μπέρκσαϊρ και την γενέτειρα του Γουόντατζ. Οι περιοχές αυτές παρέμειναν στην κατοχή της Έλσγουιθ μέχρι τον θάνατο της. Με τον θάνατο του Αλφρέδου (89) η Έλσγουιθ ίδρυσε το Αβαείο της Αγίας Μαρίας στο Γουίντσεστερ, πέθανε (5 Δεκεμβρίου 902) και τάφηκε στο Βενεδικτινό Αβαείο του Εδουάρδου Νιου Μίνστερ στο Γουίντσεστερ. Απομνημονεύεται σε έγγραφα των αρχών του 10ου αιώνα σαν "η πραγματική και αγαπητή Κυρία της Αγγλίας".[12] Η Έλσγουιθ είχε έναν αδελφό τον ΄Εθελγουλφ (πέθανε το 901) που έγινε κόμης της δυτικής και της κεντρικής Μερκίων την εποχή που ήταν Βασιλιάς της Μερκίας ο σύζυγος της ανεψιάς του Έθελρεντ, λόρδος της Μερκίας.[13][14]

Οικογένεια Επεξεργασία

Με τον σύζυγο της Αλφρέδο τον Μέγα απέκτησε :[15]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «A Historical Dictionary of British Women» Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Kindred Britain»
  3. p10261.htm#i102607. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Keynes & Lapidge, Asser, σσ. 77; 240–41; Hart, Æthelstan, σ. 116
  7. http://catholicsaints.info/saint-elswith/
  8. Keynes & Lapidge, Asser, σ. 77
  9. Costambeys, Ealhswith
  10. Williams, Ealhswith
  11. Keynes & Lapidge Asser, σσ. 71–72, 235–236
  12. Costambeys, Ealhswith
  13. Hart, Æthelstan, σ. 116
  14. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  15. Costambeys, Ealhswith

Πηγές Επεξεργασία

  • Costambeys, Marios (2004). "Ealhswith (d. 902), consort of Alfred, king of the West Saxons". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
  • Hart, Cyril (1973). "Athelstan 'Half King' and his family". Anglo-Saxon England. Cambridge University Press. 2: 115–144.
  • Keynes, Simon; Lapidge, Michael, eds. (1983). Alfred the Great: Asser's Life of King Alfred & Other Contemporary Sources. Penguin Classics.
  • Williams, Ann (1991). "Ealhswith wife of King Alfred d. 902". In Ann Williams, Alfred P. Smyth and D. P. Kirby eds (eds.). A Biographical Dictionary of Dark Age Britain. Seaby.