Όθων Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν

O Όθων Γ΄, γερμαν. Otto III (29 Μαΐου 1444 - 7 Σεπτεμβρίου 1464) από τον Οίκο των Γκρίφφινς ήταν δούκας της Πομερανίας-Στεττίν (1451-1464), ο τελευταίος τού κλάδου του.

Όθων Γ΄ της Πομερανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	29  Μαΐου 1444
Θάνατος	7  Σεπτεμβρίου 1464 Ueckermünde
Αιτία θανάτου	πανώλη
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Γονείς	Ιωακείμ ο νεότερος της Πομερανίας και Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου
Αδέλφια	Σβάντιμπορ Ε΄ της Πομερανίας
Οικογένεια	Οίκος της Πομερανίας
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο μόνος γιος τού Ιωακείμ δούκα της Πομερανίας-Στεττίν (γιου τού Καζιμίρ Ε΄) και της Ελισάβετ των Χοεντσόλερν, κόρης τού Ιωάννη μαργράβου τού Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ.

Διαδέχθηκε τον πατέρα του το 1451. Η μητέρα του Ελισάβετ έκανε δεύτερο γάμο με τον Βάρτισλαβ Ι΄ δούκα της Πομερανίας. Ο νεαρός Όθων Γ΄ εκπαιδεύτηκε στην Αυλή τού επιτρόπου του Φρειδερίκου Β΄ εκλέκτορα τού Βρανδεμβούργου (αδελφού τού Ιωάννη μαργράβου τού Κούλμμπαχ). Το 1457 απεβίωσε ο Βάρτισλαβ Θ΄ δούκας της Πομερανίας-Βόλγκαστ , ο οποίος άφηνε κληρονόμους τους δύο γιους του Έρικ Β΄ και Βάρτισλαβ Ι΄ (πατριό τού Όθωνα Γ΄) καθώς επίσης και τον Όθωνα Γ΄. Ακολούθησε διαφωνία, στην οποία ο Φρειδερίκος Β΄ υποστήριξε τον μικρανιψιό του Όθωνα Γ΄, βρίσκοντας έτσι τρόπο να ανακατευτεί στα πράγματα της Πομερανίας.

Το 1460 ο Όθων Γ΄ ενηλικιώθηκε και ανέλαβε μόνος του τη διακυβέρνηση στα 16 έτη του. Τις πιο σημαντικές θέσεις της Αυλής κατείχαν άνθρωποι ευμενείς προς το Βρανδεμβούργο. Η διαφωνία για την κληρονομία τού 5ου εξαδέλφου του Βάρτισλαβ Θ΄ διευθετήθηκε το 1463: ο Όθων Γ΄ έλαβε το δυτικότερο μέρος της Πομερανίας, το Στάργκαρτ.

Στην επιδημία πανώλης τού 1464 απεβίωσε και τάφηκε στο ναό Όττεν τού Στεττίν. Ήταν 20 ετών, άγαμος και ο τελευταίος τού κλάδου του. Προκλήθηκε ο Πόλεμος της Διαδοχής τού Στεττίν: οι αδελφοί Έρικ Β΄ και Βάρτισλαβ Ι΄ έλεγαν ότι το Στεττίν ανήκε πριν στην Πομερανία και έπρεπε να περιέλθει στον πρεσβύτερο κλάδο, που ήταν αυτοί· ο Φρειδερίκος Β΄ ισχυρίστηκε ότι η Πομερανία ήταν φέουδο τού Βρανδεμβούργου και έτσι έπρεπε να επιστρέψει σε αυτό. Ο θρύλος λέει πως η διαμάχη ξεκίνησε από την κηδεία του: ο δήμαρχος έθεσε την ασπίδα και το κράνος τού Όθωνα Γ΄ στον τάφο, δείχνοντας ότι ο τεθνεώς ήταν ο τελευταίος τού κλάδου του. Όμως ένας κύριος πήδηξε στον τάφο και έλαβε την ασπίδα και το κράνος, λέγοντας "έχουμε κληρονόμο, τους δύο δούκες τού Βόλγκαστ. Η ασπίδα και το κράνος τους ανήκουν".

Πηγές

• Gottfried von Bülow (1887), "Otto III., Herzog von Pommern-Stettin", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 24, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 722–723
• Martin Wehrmann: Geschichte von Pommern, vol. 1, 2nd ed., Verlag Friedrich Andreas Perthes, Gotha, 1919, reprinted: Augsburg, 1992, ISBN 3-89350-112-6