Αββαείο του Μουασάκ
Συντεταγμένες: 44°6′19.6″N 1°5′5.3″E / 44.105444°N 1.084806°E
Το αββαείο Αγίου Πέτρου του Μουασάκ (γαλλικά: L'abbaye Saint-Pierre de Moissac) είναι θρησκευτικό αρχιτεκτονικό συγκρότημα, παλαιό αββαείο που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα και βρίσκεται στην κοινότητα Μουασάκ, στο νομό Ταρν-ε-Γκαρόν στην περιοχή της Οξιτανίας.[2]
| Αββαείο του Μουασάκ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αββαείο[1] |
| Αρχιτεκτονική | γοτθική αρχιτεκτονική και ρομανική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 44°6′20″N 1°5′5″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Διοικητική υπαγωγή | Μοασάκ[1] |
| Χώρα | Γαλλία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 7ος αιώνας |
| Κατεδάφιση | 1790 |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1846)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1923)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1930)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1942)[1], πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1946)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1960)[1] και κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1998)[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Έχει χαρακτηρισθεί ιστορικό μνημείο από το 1840. [3]Περιλαμβάνεται στα μνημεία της Διαδρομής Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα στη Γαλλία, η οποία ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1998.[4]
Ιστορικό Επεξεργασία
Σύμφωνα με τον θρύλο, το αββαείο του Μουασάκ ιδρύθηκε από τον Φράγκο βασιλιά Κλόβις την ημέρα μετά τη νίκη επί των Βησιγότθων, το 506. Υποτίθεται ότι ο Κλόβις είχε κάνει όρκο να ανεγείρει μοναστήρι με 1.000 μοναχούς, στη μνήμη των χίλιων πολεμιστών του που σκοτώθηκαν στη μάχη, εάν θριάμβευε επί των Βησιγότθων που ήλεγχαν την περιοχή από τον προηγούμενο αιώνα ως φοιδεράτοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Για την επιλογή του τόπου, πέταξε το ακόντιό του από την κορυφή του λόφου για να σηματοδοτήσει το σημείο όπου επρόκειτο να χτιστεί το «μοναστήρι των χιλίων μοναχών».[5]
Ιστορικά αρχεία ωστόσο δείχνουν ότι το αββαείο ιδρύθηκε από τον Άγιο Ντεζιντέριους, επίσκοπο της Καόρ, στα μέσα του 7ου αιώνα, στους πρόποδες των αμπελώνων του Κερσί, κοντά στη συμβολή των ποταμών Ταρν και Γαρούνα.
Στα τέλη του 8ου αιώνα Βενεδικτίνοι μοναχοί εγκαταστάθηκαν στο αβαείο του Μουασάκ, το οποίο έγινε το πιο επιφανές μοναστικό κέντρο στη νοτιοδυτική Γαλλία, ειδικά μετά την υπαγωγή του το 1047 στο ισχυρό αββαείο του Κλυνύ. Η παπική υποστήριξη, η θέση του στη Διαδρομή του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα και η αποκατάσταση των κτηρίων έκαναν το αββαείο ένα από τα πιο ισχυρά στη Γαλλία. Με την αύξηση του πλούτου που προέκυψε, ξεκίνησαν μεγάλα κατασκευαστικά έργα, συμπεριλαμβανομένων των κιονόκρανων του περιστυλίου και της κύριας πύλης της εκκλησίας. Το αββαείο ήταν τότε μεγάλο πνευματικό κέντρο και οι μοναχοί συνέβαλαν στη μετάδοση της γνώσης μέσω της αντιγραφής και εικονογράφησης χειρογράφων.
Ο 15ος αιώνας εγκαινίασε μια νέα χρυσή εποχή, τότε κατασκευάστηκε το γοτθικό τμήμα της εκκλησίας του αββαείου. Η εκκοσμίκευση του αββαείου το 1626 έκανε τους Βενεδικτίνους μοναχούς να εγκαταλείψουν το μοναστήρι, το οποίο ήταν κέντρο της ζωής των Βενεδικτίνων για σχεδόν 1.000 χρόνια, και αντικαταστάθηκαν από Αυγουστίνους.
Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 έβαλε τέλος στην κοινοτική ζωή και προκάλεσε την πώληση των οικοδομημάτων. Το αββαείο ήταν μέρος του πρώτου καταλόγου των κτηρίων που ταξινομήθηκαν από τα Γαλλικά Ιστορικά Μνημεία το 1840, αλλά αυτό δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή της αρχαίας τραπεζαρίας από την κατασκευή του σιδηροδρόμου, κόβοντας στα δύο το συγκρότημα του αββαείου. Από τον 20ο αιώνα, το δημοτικό συμβούλιο αγόρασε τον χώρο σταδιακά.[6]
Η ίδρυση του μοναστηριού ήταν δύσκολη λόγω των επιδρομών των Μαυριτανών από τα νότια και δυτικά και των Σκανδιναβών από τα βόρεια. Το αββαείο λεηλατήθηκε από τους Άραβες της Αλ-Άνταλους δύο φορές γύρω μετά την ήττα τους στη μάχη του Πουατιέ το 732 και λεηλατήθηκε πάλι τον 9ο αιώνα από Νορμανδούς πειρατές και τον 10ο αιώνα κατά τις επιδρομές Ούγγρων.
Το αββαείο προσφέρει ένα αξιόλογο δείγμα ρομανικού και γοτθικού ρυθμού, το τύμπανο στη νότια πύλη αποτελεί το πραγματικό αριστούργημα του Μουασάκ.[5]
Η πύλη Επεξεργασία
Η νότια πύλη της εκκλησίας του αββαείου βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της μεσαιωνικής πόλης. Είναι μια από τις μεγαλύτερες ρομανικές πύλες αλλά και μια από τις πιο πλούσια διακοσμημένες με γλυπτά. Το τύμπανο απεικονίζει την επιστροφή του Χριστού στη γη στο τέλος του χρόνου: κάθεται ενθρονισμένος στο κέντρο, μεγαλοπρεπής και ευλογώντας τον κόσμο. Κατασκευασμένο τον 12ο αιώνα, μεταξύ 1110 και 1130, απεικονίζει το όραμα της Αποκάλυψης του Αγίου Ιωάννη με αφθονία εκφραστικών λεπτομερειών. Οι πλευρές αφηγούνται την παιδική ηλικία του Χριστού και την καταδίκη του αμαρτήματος της απληστίας. Εμφανίζονται ζώα, δαίμονες και άλλα φανταστικά πλάσματα χαρακτηριστικά της τέχνης του μεσαιωνικού κόσμου. Ορισμένοι σπουδαίοι (αλλά ανώνυμοι) γλύπτες έχουν εργαστεί εδώ, όπως φαίνεται στο υπέροχο μελαγχολικό πρόσωπο του προφήτη Ιερεμία.[7]
Το περιστύλιο Επεξεργασία
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα περιστύλια της ρομανικής περιόδου. Φημίζεται για την ποικιλομορφία και τον πλούτο της γλυπτικής και ποικίλης διακόσμησής του στους κίονες. Πολλοί από αυτούς είναι «ιστορημένοι», φέρουν γλυπτά με ιστορικά γεγονότα, και τα επεισόδια που απεικονίζονται αναφέρονται στο πολιτιστικό περιβάλλον του τέλους του 11ου αιώνα. Μεγάλη προσοχή έχει επίσης δοθεί στις διακοσμητικές λεπτομέρειες, με πουλιά, ροζέτες και φυτικό φύλλωμα που η αφθονία και η ποικιλομορφία τους συμβάλλουν στη δημιουργία ενός αρμονικού συνόλου.
Μια επιγραφή επιτρέπει στο περιστύλιο να χρονολογηθεί στο 1100. Με διαστάσεις 31 x 27 μέτρα, αποτελείται από τέσσερις στοές οι οποίες στηρίζονται σε μια σειρά μαρμάρινων κιόνων. Έχει συνολικά 116 κίονες, εναλλασσόμενα απλούς και διπλούς, που στηρίζουν τις καμάρες των τεσσάρων στοών.
Τα κιονόκρανα είναι σμιλεμένα και στις τέσσερις πλευρές, αληθινά ρομανικά αριστουργήματα, που εικονογραφούν θέματα από τη Γένεση, την παιδική ηλικία του Χριστού και άλλες βιβλικές σκηνές, καθώς και φυτικά θέματα, ζώα και χαρακτήρες, μεταξύ άλλων.[8]
Η εκκλησία του αβαείου Επεξεργασία
Η εκκλησία του αββαείου, σήμερα ενοριακός ναός, φέρει τα σημάδια θρησκευτικής ζωής άνω των χιλίων χρόνων. Τροποποιημένη πολλές φορές, εμφανίζεται κυρίως στην κατάσταση του 15ου αιώνα με τους ραβδωτούς θόλους, το επταγωνικό χοροστάσιο και ζωγραφική διακόσμηση. Ωστόσο, τα κατώτερα τμήματα διατήρησαν τα ημικυκλικά τόξα από το ρομανικό κτήριο. Υπάρχουν επίσης γλυπτά, μεταξύ των οποίων ένας σπάνιος ρομανικός Χριστός σε πολύχρωμο ξύλο καθώς και έργα του 15ου αιώνα, όπως δύο Πιετά (Παναγία του οίκτου) και μια εντυπωσιακή Ταφή του Χριστού.[2]
-
Η νότια είσοδος της εκκλησίας -
Το κωδωνοστάσιο στο βάθος -
Το επταγωνικό χοροστάσιο -
Το περιστύλιο και η εσωτερική αυλή -
Η Ταφή του Χριστού, πολύχρωμο ξύλο από τα τέλη του 15ου αιώνα. -
Η Φυγή στην Αίγυπτο, ξυλογλυπτική του 15ου αιώνα. -
Λεπτομέρεια διακόσμησης κίονα -
Ο Προφήτης Ιερεμίας στη νότια πύλη
_Abbaye_Saint-Pierre_Clo%C3%AEtre_Chapiteau_01.JPG)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 . «abbayemoissac.com/en/saint-pierre-abbey».
- ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/Ancienne abbaye de Moissac».
- ↑ . «whc.unesco.org/fr/list/868/Chemins de Saint-Jacques-de-Compostelle en France».
- ↑ 5,0 5,1 . «tourisme-moissac-terresdesconfluences.fr/fr/decouvrir/nos-incontournables/moissac-abbaye-et-cloitre-art-deco».
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/abbaye-saint-pierre-de-moissac/».
- ↑ . «panoramadelart.com/portail-de-l-abbaye-de-saint-pierre-de-moissac».
- ↑ . «clunypedia.com/sites/france/moissac». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022.