Πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείων
Η καταγραφή στον πρόσθετο κατάλογο ιστορικών μνημείων είναι κατάλογος ιστορικών μνημείων της Γαλλίας με τοπικό ενδιαφέρον που χρησιμοποιήθηκε από το 1927 ως το 2005.
Αυτή η καταγραφή υιοθετήθηκε με τον νόμο της 23ης Ιουλίου 1927[1], ο οποίος συμπλήρωσε το νομικό πλαίσιο της 31ης Δεκεμβρίου 1913 σχετικά με τα ιστορικά μνημεία της Γαλλίας[2]. Στον πρόσθετο αυτό κατάλογο οριζόταν τα κινητά και τα ακίνητα αγαθά τα οποία πλέον ήσαν έτοιμα για καταγραφή με τον τίτλο των ιστορικών μνημείων[3].
Η καταγραφή είναι μια μορφή προστασίας των ιστορικών μνημείων που παρουσιάζουν ένα σημαντικό ενδιαφέρον σε τοπικό επίπεδο, σε αντίθεση με την κατάταξη, η οποία προστατεύει τα μνημεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε εθνικό επίπεδο. Τα μνημεία αυτά χαίρουν προστασίας κατώτερου επιπέδου[4].
Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέονται η πρόσθετη καταλογογράφηση των ιστορικών μνημείων με τη γενική καταλογογράφηση, η οποία πραγματοποιείται από τις τοπικές υπηρεσίες καταλογογράφησης. Ένα κτίριο, λοιπόν, το οποίο βρίσκεται εντός του καταλόγου ή έχει καταγραφεί δεν συνιστά απαραίτητα ένα ιστορικό μνημείο.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Groupe de recherches sur les musées et le patrimoine forme (2008). Patrimoine et mondialisation. Éditions L'Harmattan. Unknown parameter
|passage=
ignored (|pages=
suggested) (βοήθεια) - ↑ Texte de la loi avant codification.
- ↑ « Ordonnance 2005-1128 2005-09-08 art. 11 I, II JORF 9 septembre 2005 » (JORF n° 210 du 9 septembre 2005, page 14666, texte n° 22)
- ↑ Jean-Pierre Bady (1998). Les Monuments historiques en France. Presses Universitaires de France. σελ. 26.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Inventaire supplémentaire des monuments historiques της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |