Πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείων

γαλλικό μνημείο καταγεγραμμένο ως ιστορικό μνημείο

Η καταγραφή στον πρόσθετο κατάλογο ιστορικών μνημείων είναι κατάλογος ιστορικών μνημείων της Γαλλίας με τοπικό ενδιαφέρον που χρησιμοποιήθηκε από το 1927 ως το 2005.

Αυτή η καταγραφή υιοθετήθηκε με τον νόμο της 23ης Ιουλίου 1927[1], ο οποίος συμπλήρωσε το νομικό πλαίσιο της 31ης Δεκεμβρίου 1913 σχετικά με τα ιστορικά μνημεία της Γαλλίας[2]. Στον πρόσθετο αυτό κατάλογο οριζόταν τα κινητά και τα ακίνητα αγαθά τα οποία πλέον ήσαν έτοιμα για καταγραφή με τον τίτλο των ιστορικών μνημείων[3].

Η καταγραφή είναι μια μορφή προστασίας των ιστορικών μνημείων που παρουσιάζουν ένα σημαντικό ενδιαφέρον σε τοπικό επίπεδο, σε αντίθεση με την κατάταξη, η οποία προστατεύει τα μνημεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε εθνικό επίπεδο. Τα μνημεία αυτά χαίρουν προστασίας κατώτερου επιπέδου[4].

Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέονται η πρόσθετη καταλογογράφηση των ιστορικών μνημείων με τη γενική καταλογογράφηση, η οποία πραγματοποιείται από τις τοπικές υπηρεσίες καταλογογράφησης. Ένα κτίριο, λοιπόν, το οποίο βρίσκεται εντός του καταλόγου ή έχει καταγραφεί δεν συνιστά απαραίτητα ένα ιστορικό μνημείο.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Groupe de recherches sur les musées et le patrimoine forme (2008). Patrimoine et mondialisation. Éditions L'Harmattan.  Unknown parameter |passage= ignored (|pages= suggested) (βοήθεια)
  2. Texte de la loi avant codification.
  3. « Ordonnance 2005-1128 2005-09-08 art. 11 I, II JORF 9 septembre 2005 » (JORF n° 210 du 9 septembre 2005, page 14666, texte n° 22)
  4. Jean-Pierre Bady (1998). Les Monuments historiques en France. Presses Universitaires de France. σελ. 26.