Αδελαΐδα Β΄ του Κέντλινμπουργκ
Η Αδελαΐδα Β΄ του Κέντλινμπουργκ (Γερμανικά :Adelheid,Γκόσλαρ 1045 – 11 Ιανουαρίου 1096) μέλος του Οίκου των Σαλίων ήταν ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ (1061 - 1096) και του Κβέντλινμπουργκ (1063 - 1096). Η Αδελαΐδα ήταν μεγαλύτερο παιδί και κόρη του αυτοκράτορα Ερρίκου Γ΄ με την δεύτερη σύζυγο του Αγνή του Πουατιέ κόρη του Γουλιέλμου Ε΄ της Ακουιτανίας. Ο πατέρας της ήθελε επίμονα να κάνει γιο να τον διαδεχτεί στον θρόνο, ο Πάπας Κλήμης Β΄ έστεψε τους γονείς της την επόμενη χρονιά αυτοκράτορες στην Ρώμη. Ο γιος ήρθε τελικά όταν γεννήθηκε ο μικρότερος αδελφός της Ερρίκος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1050), ο πατέρας της πέθανε (1056) αφήνοντας την ίδια και τα αδέλφια της υπό την κηδεμονία της χήρας αυτοκράτειρας.
| Αδελαΐδα Β΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1045[1] Γκόσλαρ |
| Θάνατος | 11 Ιανουαρίου 1096[2] Αβαείο του Κβέντλινμπουργκ |
| Τόπος ταφής | Αβαείο του Κβέντλινμπουργκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ερρίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αγνή του Πουατιέ |
| Αδέλφια | Ιουδήθ της Σουαβίας Βεατρίκη Α΄, ηγουμένη του Κβέντλινμπουργκ Ματθίλδη της Σουαβίας Ερρίκος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Κορράδος Β΄ της Βαυαρίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Σαλίων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ηγουμένη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ηγουμένη του Κβέντλινμπουργκ και του Γκάντερσχαϊμ Επεξεργασία
Η Αδελαΐδα είχε μία μεγαλύτερη ετεροθαλή αδελφή, την Βεατρίκη Α΄ του Κέντλινμπουργκ (1037 - 1061) από τον πρώτο γάμο του πατέρα της με την Γκουνχίλντα της Δανίας. Την διαδέχθηκε σαν αυτοκρατορική ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ (1061). Σε δύο χρόνια (1063) η Αδελαΐδα αντικατέστησε την αδελφή της και στο Κβέντλινμπουργκ, η στέψη της έγινε στον Καθεδρικό ναό του Γκόσλαρ την Πεντηκοστή του 1063, επανήλθε η προηγούμενη βίαιη διαμάχη, κυβέρνησε και τα δύο αβαεία ως Αδελαΐδα Β΄. Ο διορισμός της Βεατρίκης στο Γκάντερσχαϊμ από τον Ερρίκο Γ΄ σε ηλικία 7 ετών (1043) προκάλεσε πολλές διαφωνίες σχετικά με την παραβίαση των εκλεκτορικών δικαιωμάτων. Οι συγκρούσεις σταμάτησαν όταν ο Πάπας Στέφανος Θ΄ έκανε συμβιβασμό με τον οποίο τα κτήματα του Γκάντερσχαϊμ δεν θα μισθοδοτούσαν την ηγουμένη, οι διαφωνίες επανήλθαν όταν χρίστηκε η Αδελαΐδα. Ο Λάμπερτ του Χέρσφελντ γράφει ότι Κολεγιακή εκκλησία του Αγίου Σερβάτιου στο Κέντλινμπουργκ κάηκε (1070) και οικοδομήθηκε την επόμενη χρονιά, άλλη μια μεγάλη φωτιά στο Γκάντερσχαϊμ (1081) κατέστρεψε το αβαείο που ξαναοικοδομήθηκε. Η Αδελαΐδα βρέθηκε στον Καθεδρικό ναό του Χάλμπερσταντ όταν έγινε η στέψη του επισκόπου Μπούρχαρτ Β΄ (1071).
Υποστήριξε, όπως και η ετεροθαλής αδελφή της, έντονα τον Οίκο των Σαλίων τόσο στην σύγκρουση ανάμεσα στον αδελφό της Ερρίκο Δ΄ και τον πάπα Γρηγόριο Ζ΄ γνωστή σαν "Έριδα της Περιβολής" όσο και στην Σαξονική επανάσταση (1073). Ο Μπρούνο της Σαξονίας κατηγόρησε τον αυτοκράτορα ότι οι σωματοφύλακες του κακοποίησαν την Αδελαΐδα. Ο Ερρίκος Δ΄ χρησιμοποίησε το "αβαείο του Κβέντλινμπουργκ" για να δικάσει με δοκιμασία τον Εγβέρτο Β΄ του Μέισσεν που προσπάθησε ανεπιτυχώς να πολιορκήσει την μονή.[3] Ο Μπέρτολτ της Κωνσταντίας έγραψε ότι η Αδελαΐδα Β΄ συμμετείχε στην δολοφονία του Εγβέρτου δύο χρόνια αργότερα. Η Αδελαΐδα πέθανε στο "αβαείο του Κβέντλινμπουργκ" (11 Ιανουαρίου 1096) και τάφηκε στην Κολλεγιακή εκκλησία μαζί με τις προκατόχους της Αδελαΐδα Α΄, Ηγουμένη του Κέντλινμπεργκ και Βεατρίκη Α΄. Η ανεψιά της Αγνή κόρη της αδελφής της Ιουδήθ της Σουαβίας την διαδέχθηκε τόσο στο Κβέντλινμπουργκ όσο και στο Γκάντερσχαϊμ (1110).
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 9675500. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1033724408. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ https://books.google.gr/books?id=gMk_ZujVEjUC&pg=PA225&dq=%22Adelheid+II%22+abbess&redir_esc=y#v=onepage&q=%22Adelheid%20II%22%20abbess&f=false
Πηγές Επεξεργασία
- McNamara, Jo Ann (1996). Sisters in arms: Catholic nuns through two millennia. Harvard University Press.