Αιγές Αχαΐας

Αιγές
	Γενική άποψη των Αιγών στην σκιά του βράχου της Ευρωστίνης.
	Αιγές
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Δυτικής Ελλάδας
Δήμος	Αιγιαλείας
Δημοτική Ενότητα	Αιγείρας
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Πελοποννήσου
Νομός	Αχαΐας
Υψόμετρο	360
Πληθυσμός	70 (2011)
Άλλα
Παλαιά ονομασία	Βλωβοκά(ς)

Για τον αρχαίο οικισμό, δείτε Αρχαίες Αιγές Αχαΐας

Συντεταγμένες: 38°06′10″N 22°21′41″E / 38.10278°N 22.36139°E / 38.10278; 22.36139

Οι Αιγές (επίσημη ονομασία: (αι) Αιγαί, πρώην ονομασία: Βλωβοκά ή Βλωβοκάς) είναι οικισμός του δήμου Αιγιαλείας του Νομού Αχαΐας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 70 μόνιμους κατοίκους^[1].

Γενικά στοιχείαΕπεξεργασία

Οι Αιγές είναι κτισμένες ανατολικά της Πάτρας σε υψόμετρο 400 μέτρων^[2]. Το χωριό έφερε μέχρι τις 8 Αυγούστου του 1928 την ονομασία Βλωβοκάς^[3]. Ο οικισμός αναφέρεται το 1853 στο β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως κομμάτι του δήμου Αιγείρας της επαρχίας Αιγιαλείας με πληθυσμό 481 κατοίκων^[4]. Μέχρι το 1997 ήταν έδρα της κοινότητα Αιγών της επαρχίας Αιγιαλείας ενώ το 1997, στα πλαίσια των αλλαγών που επέφερε στην τοπική αυτοδιοίκηση το σχέδιο Καποδίστριας υπήχθη στο δήμο Αιγείρας ως πρωτεύουσα του διοικητικού διαμερίσματος Αιγών που περιελάμβανε και τους οικισμούς Αλμυρός και Λαμπινός.

Οι Αιγές βρίσκονται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων περίπου από την Αιγείρα μετά τον Λαμπινό και το Παλαιόκαστρο. Ο οικισμός διαθέτει Ιστορικό Μουσείο^[5].

Η Αγία Τριάδα αποτελεί τον κεντρικό ναό του χωριού, ο οποίος κτίστηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα και ανακαινίστηκε το 1930.

Ο βράχος της ΕυρωστίνηςΕπεξεργασία

Στις Αιγές αξίζει να δει ο επισκέπτης τον βράχο της Ευρωστίνης, καθώς και την Αγία Τριάδα και τα εξωκλήσια της. Ο βράχος Ευρωστίνη είναι μέγιστου ύψους περίπου 600 μέτρων, ιδιότυπος, επιβλητικός, το στολίδι της Βλωβοκάς, που ο ίσκιος του απλώνεται στο χωριό και προκαλεί ποικίλα σχόλια, ενώ ανάλογα με την οπτική γωνία παίρνει πολλές φανταστικές μορφές. Οι ναυτικοί τον ονομάζουν «Η Κοιμισμένη», επειδή μέσα από τον Κορινθιακό φαντάζει σαν κόρη που κοιμάται^[6].

Δημογραφική εξέλιξηΕπεξεργασία

Απογραφή	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
Πληθυσμός	1.000^[2]	1.070^[2]	847^[2]	726^[2]	593^[2]	401^[2]	367^[2]	62^[7]^[8]	70^[1]^[9]

ΦωτοθήκηΕπεξεργασία

Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο κέντρο της πλατείας των Αιγών.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας.
Το καμπαναριό στην είσοδο του νεκροταφείου.
Η τοποθεσία Πύργος στην είσοδο του χωριού.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

↑ ^1,0 ^1,1 «Αιγές (οι) Δήμου Αιγιαλείας Τοπική Κοινότητα Αιγών. Αχαΐα – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Τόμος Α΄, σ. 50.
↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.
↑ Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 93.
↑ Ιστορικό Μουσείο Αιγών Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.. agro-tour.net. Ανακτήθηκε: 25/03/2016.
↑ Σταύρου 2011.
↑ «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος: Σύνολο Ελλάδος,νομοί,δήμοι/κοινότητες,δημοτικά/κοινοτικά διαμερίσματα και οικισμοί, Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.
↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

ΠηγέςΕπεξεργασία

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.

ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Αθανάσιος (Θάνος) Ανδ. Σταύρου (2011). Μνημόνιο. Το βιβλίο της Βλωβοκάς-Αρχαίας Αιγείρας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.
Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.

[Dhmos-1] 1,0 ^1,1 «Αιγές (οι) Δήμου Αιγιαλείας Τοπική Κοινότητα Αιγών. Αχαΐα – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[StamV-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Τόμος Α΄, σ. 50.

[3] Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.

[4] Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 93.

[5] Ιστορικό Μουσείο Αιγών Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.. agro-tour.net. Ανακτήθηκε: 25/03/2016.

[6] Σταύρου 2011.

[7] «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος: Σύνολο Ελλάδος,νομοί,δήμοι/κοινότητες,δημοτικά/κοινοτικά διαμερίσματα και οικισμοί, Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.

[8] Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001

[9] ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]