Αικατερίνη Νέβιλ, βαρόνη του Χέιστινγκς

Η Αικατερίνη Νέβιλ, βαρόνη του Χέιστινγκς (1442 - 1504) Αγγλίδα ευγενής μέλος της ισχυρής οικογένειας των Νέβιλ ήταν πέμπτη κόρη του Ριχάρδου Νέβιλ, 5ου κόμη του Σόλσμπερι και της Αλίκης Μόνταγκιου, 5ης κόμισσας του Σόλσμπερι.[4] Η Αικατερίνη Νέβιλ ήταν μια από τις μικρότερες αδελφές του Ριχάρδου Νέβιλ, 16ου κόμη του Γουόρικ ή "Παραγωγού βασιλέων" και του Τζων Νέβιλ, 1ου μαρκήσιου του Μόνταγκιου. Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Γουίλιαμ Μπόνβιλλ, 6ο βαρόνο του Χάριγκτον, απέκτησε την Σεσίλ Μπόνβιλλ που έγινε η πλουσιότερη διάδοχος στην Αγγλία μετά τον θάνατο του πατέρα και του παππού της στην μάχη του Γουέικφιλντ και του προπάππου της Γουίλιαμ Μπόνβιλλ, 1ου βαρόνου του Μπόνβιλλ που εκτελέστηκε μετά την ήττα των Υορκιστών στην δεύτερη μάχη του Σαιν Άλμπαν. Η Αικατερίνη Νέβιλ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Γουίλιαμ Χέιστινγκς, 1ο βαρόνο του Χέιστινγκς έναν ισχυρότατο ευγενή που αποκεφαλίστηκε (1483) με διαταγή του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας ο οποίος ανέλαβε κατόπιν την προστασία της.

Αικατερίνη Νέβιλ, βαρόνη του Χέιστινγκς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1442
Αγγλία
Θάνατος25  Μαρτίου 1504
Αγγλία
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚυρία επί των τιμών
Οικογένεια
ΣύζυγοςWilliam Hastings, 1st Baron Hastings[1][2]
William Bonville, 6th Baron Harington (από 1458)[1][2]
ΤέκναCecily Bonville, 7th Baroness Harington[1]
Edward Hastings, 2nd Baron Hastings
Anne Hastings, Countess of Shrewsbury
William Hastings[3]
Richard Hastings[3]
Richard Hastings[3]
Sir William Hastings[3]
ΓονείςΡιχάρδος Νέβιλ, 5ος κόμης του Σόλσμπερι[1] και Αλίκη Μόνταγκιου, 5η κόμισσα του Σόλσμπερι[1]
ΑδέλφιαΣεσίλ Νέβιλ, δούκισσα του Γουόρικ[1]
Αλίκη Νέβιλ[1]
Τζων Νέβιλ, 1ος μαρκήσιος του Μόνταγκιου[1]
Τζώρτζ Νέβιλ
Ριχάρδος Νέβιλ, 16ος κόμης του Γουόρικ[1]
Lady Margaret Neville[1]
Eleanor Neville[1]
Οικογένειαοίκος του Νέβιλ

Πατρική οικογένεια Επεξεργασία

Η μητέρα της Αικατερίνης ήταν μοναδικό παιδί και διάδοχος του Τόμας Μόντακιου, 4ου κόμη του Σόλσμπερι και ο μεγαλύτερος αδελφός της Ριχάρδος ήταν η σημαντικότερη στρατιωτική μορφή στην Αγγλία την εποχή του Πολέμου των Ρόδων. Η μικρότερη θεία της Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης μητέρα των βασιλέων Εδουάρδου Δ΄ και Ριχάρδου Γ΄ ήταν άλλη μια μεγάλη μορφή της εποχής. Η ανιψιά της Άννα Νέβιλ κόρη του Γουόρικ με τον γάμο της με τον Ριχάρδο του Γκλόστερ έγινε αργότερα βασίλισσα της Αγγλίας, η αδελφή της Αικατερίνης Αλίκη Νέβιλ και η κόρη της Ελισάβετ ήταν δυο από τις κυρίες της συνοδείας της. [5] Οι πατρικοί παππούδες της ήταν ο Ραλφ Νέβιλ, 1ος κόμης του Γουέστμορλαντ και η Ιωάννα Μπωφόρ κόρη του Ιωάννη της Γάνδης και της τρίτης συζύγου του Αικατερίνης Σουίνφορντ, συνεπώς ήταν απόγονος του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας.

Γάμοι Επεξεργασία

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο (1458) τον Γουίλλιαμ Μπόνβιλλ, 6ο βαρόνο του Χάριγκτον, η οικογένεια των Μπόνβιλλ όπως η πατρική της ήταν οπαδοί του Οίκου της Υόρκης, μαζί του απέκτησε :

  • Σεσίλ Μπόνβιλλ, 2η βαρόνη του Μπόνβιλλ και 7η βαρόνη του Χάριγκτον (1460 - 12 Μαίου 1529) που παντρεύτηκε στις 18 Ιουλίου τον Τόμας Γκρέυ, 1ο μαρκήσιο του Ντόρσετ με τον οποίο απέκτησε 14 παιδιά.

Ο σύζυγος της Αικατερίνης Γουίλιαμ με τον πεθερό της Γουίλιαμ Μπόνβιλλ έπεσαν στις 30 Δεκεμβρίου 1460 στην μάχη του Γουέικφιλντ, οι Υορκιστές ηττήθηκαν από τον στρατό της Μαργαρίτας του Ανζού που ήταν αρχηγός των Λάνκαστερ. Ο πατέρας της και ο πρώτος της ξάδελφος Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ εκτελέστηκαν από τον Ερρίκο Μπωφόρ, 3ο κόμη του Σόμερσετ, η βασίλισσα Μαργαρίτα βρισκόταν τότε στην Σκωτία. Ο παππούς του συζύγου της Γουίλιαμ Μπόνβιλλ, 1ος βαρόνος του Μπόνβιλλ εκτελέστηκε με εντολή της βασίλισσας σε δυο μήνες την επόμενη μέρα μετά την δεύτερη μάχη του Σαιν Άλμπαν για να εκδικηθεί την ήττα της από τους Υορκιστές στην μάχη.[6] Η νεογέννητη Σεσίλ πήρε τους τίτλους της δεύτερης βαρόνης του Μπόνβιλλ και της έβδομης βαρόνης του Χάριγκτον και έγινε η πλουσιότερη γυναίκα της Αγγλίας.[7]

Η Αικατερίνη Νέβιλ έμεινε χήρα 18 ετών αλλά όχι για πολύ αφού ο αδελφός της Ριχάρδος του Γουόρικ την πάντρεψε σε δεύτερο γάμο πριν τις 6 Φεβρουαρίου 1462 με τον Γουίλιαμ Χέιστινγκς, 1ο βαρόνο του Χέιστινγκς έναν ισχυρό ευγενή και φίλο του Εδουάρδου Δ΄ που επανήλθε στον θρόνο στις 4 Μαρτίου 1461. Η νίκη των Υορκιστών στην μάχη του Τάουτον στις 29 Μαρτίου είχε σαν αποτέλεσμα την οριστική υποταγή των Λάνκαστερ. Η κηδεμονία της Σεσίλ Μπόνβιλλ πέρασε στον δεύτερο σύζυγο της Αικατερίνης με τον οποίο απέκτησε :[8][9]

  • Ριχάρδος Χέιστινγκς (1464 – 1465)
  • Γουλιέλμος Χέιστινγκς (1466 – 1466)
  • Σερ Εδουάρδος Χέιστινγκς, 2ος βαρόνος του Χέιστινγκς (26 Νοεμβρίου 1466 – 8 Νοεμβρίου 1506), παντρεύτηκε την Μαρία Ούνγκερφορντ, βαρόνη του Βοτρώ χωρίς να αποκτήσει παιδιά.
  • Ριχάρδος Χέιστινγκς
  • Γουλιέλμος Χέιστινγκς (1470 – μετά το 1540)
  • Άννα Χέιστινγκς (1471 - 1520) παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο πριν τις 27 Ιουνίου 1481 τον Τζώρτζ Τάλμποτ, 4ο κόμη του Σρούσμπερυ με τον οποίο απέκτησε 11 παιδιά ανάμεσα τους την Μαρία Τάλμποτ, κόμισσα του Νορθάμπερλαντ και την Ελισάβετ Τάλμποτ, βαρόνη του Ντάκρε και μητέρα της λαίδης Μαγδαληνής Ντάκρε.

Εκτέλεση του Χέιστινγκς Επεξεργασία

Ο Εδουάρδος Δ΄ πέθανε στις 9 Απριλίου 1483 και τον διαδέχθηκε ο μικρός γιος του Εδουάρδος Ε΄ της Αγγλίας με κηδεμόνα τον θείο του Ριχάρδο του Γκλόστερ. Ο Γουίλιαμ Χέιστινγκς συμβούλευσε τον Ριχάρδο του Γκλόστερ μετά τον θάνατο του Εδουάρδου Δ΄ να πάρει τον μικρό Εδουάρδο Ε΄ υπό την προστασία του.[10] Την ίδια εποχή ο δεύτερος σύζυγος της Αικατερίνης έγινε ερωμένος της Τζέιν Σορ (1445 - 1527) η οποία ήταν ερωμένη τόσο του Εδουάρδου Δ΄ όσο και του Τόμας Γκρέυ που είχε παντρευτεί την κόρη της από τον πρώτο γάμο Σεσίλ (1474).[11] Ο Χέιστινγκς εμπιστεύτηκε στην ερωμένη του ότι η εξουσία του οφείλεται στον Ριχάρδο Γ΄ και η ίδια του πρότεινε να συμμαχήσει με την οικογένεια Γούντβιλλ εναντίον του προστάτη του. Ο Ριχάρδος Γ΄ διέταξε την εκτέλεση του που έγινε στον Πύργο του Λονδίνου στις 13 Ιουνίου 1483, η Αικατερίνη μπήκε στην προστασία του.

"εγγυήθηκε στην ίδια όλη την περιουσία, τα προνόμια και τους τίτλος του συζύγου της, την κηδεμονία του διαδόχου μέχρι την ενηλικίωση και ρύθμισε τον γάμο του νεαρού κόμη του Σρούσμπερυ με την κόρη της Άννα".

Ο Ριχάρδος του Γκλόστερ εγγυήθηκε στην Αικατερίνη την ασφάλεια της από οποιαδήποτε απόπειρα του Χέιστινγκς να θίξει τα δικαιώματα της.[12] Λίγες μέρες μετά την εκτέλεση του Χέιστινγκς στις 22 Ιουνίου ο Ριχάρδος του Γκλόστερ ανακηρύχτηκε νέος βασιλιάς με κοινοβουλευτικό διάταγμα που όριζε τους γιους του Εδουάρδου Δ΄ μπάσταρδους, η στέψη του έγινε στις 6 Ιουλίου. Παρά τις υποσχέσεις του Ριχάρδου Γ΄ ότι της έχει εξασφαλίσει την περιουσία ο στενός φίλος και σύμμαχος του Σερ Φραγκίσκος Λόβελ, 1ος υποκόμης του Λόβελ ισχυρίστηκε ότι οι βίλες του Άσμπι και του Μπάγκσγουορθ που ήταν περιουσία του Χέιστινγκς και πέρασαν στην Αικατερίνη μετά την εκτέλεση του ήταν δικές του. Η Αικατερίνη αναγκάστηκε να του δώσει αποζημίωση 200 μάρκα μετρητά και επιπλέον ετήσια εδάφη της ίδιας αξίας. Ο Ριχάρδος Γ΄ αν και γνώριζε την περίπτωση δεν έκανε τίποτα για να περιορίσει την μεγάλη φιλαργυρία του φίλου του, ο Λόβελ είχε σημαντικές κυβερνητικές εξουσίες το σύντομο διάστημα που ήταν βασιλιάς.[13] Ο Ριχάρδος Γ΄ σκοτώθηκε στην μάχη του Μπόσγουορθ στις 22 Αυγούστου 1485 και ο νικητής Ερρίκος Τυδώρ αρχηγός των Λάνκαστερ ανέβηκε στον θρόνο ως Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας. Ο μεγαλύτερος γιος της Αικατερίνης Εδουάρδος πολέμησε τον Ιούνιο του 1487 στην μάχη του Στόουκ στο πλευρό του Ερρίκου Ζ΄ εναντίον του Λόβελ που ήταν ένας από τους οπλαρχηγούς των Υορκιστών, μετά την ήττα των Υορκιστών ο Λόβελ δραπέτευσε στην Σκωτία και η τύχη του παραμένει άγνωστη.[14] Η Αικατερίνη Νέβιλ δεν ξαναπαντρεύτηκε, πέθανε την διετία 1503 - 1504 και τάφηκε στο παρεκλήσι του Άσμπι στο Λέστερσιρ, συμφωνα με την διαθήκη της η σπουδαιότερη κληρονόμος της ήταν η μεγαλύτερη κόρη της Σεσίλ μαρκησία του Ντόρσετ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 «Kindred Britain»
  2. 2,0 2,1 p332.htm#i3313. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Hamilton Rogers, p.50
  5. Linda Porter. Katherine the Queen, Macmillan, 2010.
  6. Thomas B. Costain, The Last Plantagenets, p. 305
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2018. 
  8. http://www.thepeerage.com/p.332.htm#3313
  9. Janet Backhouse, The Hastings Hours, p.34, Google Books. Retrieved 28-12-09
  10. Paul Murray Kendall, Richard The Third, pp. 162–63
  11. Costain, pp. 378–79, Kendall, p. 204
  12. Kendall, pp.209–210
  13. David Baldwin. The Kingmaker's Sisters: Six Powerful Women in the Wars of the Roses
  14. Baldwin

Πηγές Επεξεργασία

  • Thomas B. Costain (1962). The Last Plantagenets. New York: Popular Library; originally published by Doubleday and Company, Inc.
  • Paul Murray Kendall (1955). Richard The Third. London: George Allen & Unwin, Ltd. ISBN 0-04-942048-8
  • David Baldwin. The Kingmaker's Sisters: Six Powerful Women in the Wars of the Roses
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Katherine Neville, Baroness Hastings της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).