Αισύμη Έβρου
Συντεταγμένες: 41°1′3″N 25°57′15″E / 41.01750°N 25.95417°E
Η Αισύμη είναι ένας οικισμός του νομού Έβρου.[1]
| Αισύμη | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Έβρου |
| Δήμος | Αλεξανδρούπολης |
| Δημοτική Ενότητα | Αλεξανδρούπολης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Νομός Έβρου |
| Υψόμετρο | 323 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 186 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Ντογάν Χισάρ (Dogan Hisar) |
| Ταχ. κώδικας | 681 00 |
| Τηλ. κωδικός | 25510 |
Γεωγραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΑνήκει στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και βρίσκεται 22,5 χιλιόμετρα βόρεια από την πόλη, στην Ελληνική Εθνική Οδό 53.[2] Συνορεύει με τον οικισμό Λεπτοκαρυά.[3]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ Αισύμη δημιουργήθηκε τον XI αιώνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βούλγαρο τσάρου Σαμουήλ. Το όνομά του ήταν Σοκόλ (Sokol).
Από τον 14ο αιώνα, η Αισύμη και όλη η Δυτική Θράκη, βρισκόταν υπό την οθωμανική κατοχή. Μετά την κατάκτηση από τους Τούρκους, το χωριό ονομάζεται με το ίδιο όνομα, αλλά στα τουρκικά Doğanhisar ( Aisimi; Bulgarca: Дуган Хисар, Dugan Hisar). Τον 17ο αιώνα από την Αισύμη θα περάσει ο Οθωμανός περιηγητής Evliya celebi, όπου και θα κάνει μια εκτενή περιγραφή του οικισμού.[4]
Το 1800, το χωριό έχει 400 σπίτια και το 1878 σύμφωνα με «Εθνογραφία των βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και της Θεσσαλονίκης» στην Αισύμη Σοκόλ (Sokol) ζουσαν 340 βουλγαρικές οικογένειες με 1.650 ανθρώπους.
Παρέμεινε υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1913. Μετά το τέλος της οθωμανικής κατοχής, το 1913 – 1919 η Αισύμη περιήλθε στους Βούλγαρους ενώ αργότερα η Αισύμη προσαρτήθηκε στην Ελλάδα με ανταλλαγή πληθυσμών.[5]
Απογραφή
Επεξεργασία| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1981 | 570 [6] |
| 1991 | 419 [7] |
| 2001 | 289 [8] |
| 2011 | 193 [9] |
Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας, που περιλαμβάνει και τον οικισμό Λεπτοκαρυά, ήταν 220 κάτοικοι από 253 το 2011.
Άνθρωποι από την Αισύμη
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκαν και μείνανε στην Αισύμη κάποιοι από τους πιο γνωστούς Βούλγαρους:
- Κίρο Τσελέκοφ (Kiro Chelekov) – Βούλγαρος Επαναστάτης, Πρόεδρος της επαναστατικής επιτροπής της ΕΜΕΟ στην Αισύμη του 1896, ο πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής της ΕΜΕΟ του 1902 και πάλι στην Αισύμη
- Γεόργι Καλογιάνοβ – (Georgi Kaloianov), βουλγαρική επαναστατική φιγούρα της της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ), Βουλγαρικής Οργάνωσης της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης.
- Πέτκο Κυριάκοφ(1844 - 1900), (Καπετάν Πέτκο Βοϊβόδα - επικεφαλής της βουλγαρικής εθνικής επανάστασης στη Θράκη του Αιγαίου και της Ροδόπης 1861-78, οργανωτής και διοικητής του ιταλο-βουλγαρικού τάγματος στην Κρητική Επανάσταση της Ελλάδας (1866-1869), πολιτικός Βουλγαρίας
- Κώστα Μίτεβ Admirala (Kosta Mitev Admirala) – ηγέτης και βούλγαρος επαναστάτης
- Μάρα Μιχαήλοβα (Mara Mihailova) (1900–1989) – Λαογράφος & Δημοσιογράφος
- Μιτριύ Αρκουμάρεβ (Mitryu Arkumarev) (1881 - 1944) βουλγαρική επαναστατική φιγούρα της της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ)
- Πέτκο Μπόμπεβ (Bobev) (1890 - 1916) βουλγαρική επαναστατική φιγούρα της της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ)
- Στόγιαν Καλογιάνοβ (Stoyan Kaloyanov) (1873 - 1954), βουλγαρική επαναστατική φιγούρα από την Αισύμη, ακτιβιστής της ΕΜΕΟ
Πηγές
Επεξεργασία- Δ.Καρακούσης, Θράκη:Τουριστικός Ιστορικός Αρχαιολογικός Οδηγός
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Θράκη Ηλεκτρονικός Θησαυρός
- ↑ «Χιλιομετρικές Αποστάσεις Ν.Έβρου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2015.
- ↑ Αισύμη Έβρου
- ↑ Τσούρδης, Δημήτριος. «Η αιγαιακή Θράκη μέσα από τα μάτια του Evliya Celebi : Συγκλίσεις και αποκλίσεις ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα». σελ. 8. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2021.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αισύμη Έβρου[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981
- ↑ «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 17ης Μαρτίου 1991» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2015.
- ↑ Απογραφή 2001
- ↑ Απογραφή 2011