Το Αιώνιο (Aeonium) είναι γένος παχύφυτων, υποτροπικών φυτών της οικογένειας των Κρασσουλοειδών και περιλαμβάνει 35 είδη.

Αιώνιο
Αιώνιο το κυματώδες (Aeonium undulatum)
Συστηματική ταξινόμηση
Σύστημα: κατά CRONQUIST, 1981
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Τάξη: Ροδώδη (Rosales)
Οικογένεια: Κρασσουλοειδή (Crassulaceae)
Γένος: Αιώνιο (Aeonium)
Webb & Berthel., 1840
Είδη

Περίπου 35, βλέπε κείμενο

Οι ποικιλίες του Aeonium arboretum έχουν ψηλά, λεπτά, καμπυλωτά κλαδιά, στην κορυφή των οποίων υπαρχει μια ροζέτα από σαρκώδη φύλλα. Το Αιώνιο το τραπεζόμορφο (Aeonium tabuliforme) έχει μια εξαιρετικά επίπεδη ροζέτα από πυκνά φύλλα στα χαμηλά, που μόλις φτάνει τα 10 εκατοστά. Η καλύτερη ποικιλία του Aeonium arboretum είναι η Zwartkop. Οι ροζέτες είναι σχεδόν μαύρες, με μια ελαφρώς βυσσινί γυαλάδα και πράσινο χρώμα στο κέντρο τους.

Ετυμολογία και ονοματολογία Επεξεργασία

Το όνομα του γένους aeonium δημιουργήθηκε από τους βοτανολόγους Barker Webb και Berthelot από το ελληνικό φυτονύμιο "αείζωον" (aizōon) για το φυτό Sempervivum arboreum από τον Διοσκουρίδη (MM. 4, 88) και τον Πλίνειο (HN. 25, 160 ; 26, 137 κλπ.) ή για το Sempervivum tectorum από το Διοσκουρίδη (4, 89) και τον Πλίνειο (18, 159 ; 25, 160 κλπ.). Αυτός ο ελληνικός όρος σημαίνει "ζωντανό για πάντα".

Ο βρεττανός βοτανολόγος Barker Webb είχε από καιρό ερευνήσει τις Κανάριες νήσους σε συνεργασία με το γάλλο φυσιοδίφη Berthelot. Έγραψαν μαζί το βιβλίο "Η Φυσική Ιστορία των Κανάριων Νήσων"[1] (1840), μέσα στο οποίο εισήγαγαν το γένος Aeonium και περιέγραψαν αρκετά είδη του γένους αυτού. Δημιούργησαν αυτό το γένος για να το διαχωρίσουν από το γένος Sempervivum.

Γεωγραφική εξάπλωση Επεξεργασία

Τα περισσότερα είδη του γένους Aeonium είναι από τις Κανάριες Νήσους, αλλά μερικά είναι από τη Μαδέρα, το Μαρόκο και την Ανατολική Αφρική (Αιθιοπία).

Ορισμένα είδη εισήχθησαν στην Καλιφόρνια, την Υεμένη και την Αφρική[2].

Καλλιέργεια Επεξεργασία

Τα είδη του Aeonium είναι εύκολα στην καλλιέργεια, όμως δεν είναι αθεκτικά στην παγωνιά. Πολλαπλασιάζονται εύκολα με διαίρεση βλαστών, ορισμένοι από τους οποίους έχουν μικρές εανέριες ρίζες, ή με σπόρο. Η κύρια περίοδος ανάπτυξής τους είναι το φθινόπωρο. Ορισμένες φορές, κατά τη διάρκεια της μέσης του καλοκαιριού, πέφτουν σε μία λήθαργο και οι ροζέτες τους σχηματίζουν μπάλες.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Regensburg., Königliche Bayerische Botanische Gesellschaft zu; Gesellschaft, Königliche Botanische (1920-01-01). Flora, oder, Botanische Zeitung :. v.113 (1920). http://biodiversitylibrary.org/page/91244#page/370/mode/1up. 
  2. «Aeonium in Flora of North America @ efloras.org». www.efloras.org. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aeonium στο Wikimedia Commons
  •   Aeonium, σχετικές πληροφορίες στα Βικιείδη.