Αλέξανδρος Μυλωνάς

Έλληνας οικονομολόγος, πολιτικός και συγγραφέας (1881-1967)

Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1881 [1] - 4 Μαρτίου 1967), του Κυριάκου, ήταν Έλληνας οικονομολόγος, πολιτικός και συγγραφέας, που διετέλεσε βουλευτής και υπουργός. Υπήρξε αρχηγός του Αγροτικού Δημοκρατικού Κόμματος και συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Αλέξανδρος Μυλωνάς
Υπουργός Οικονομικών
Περίοδος
2 Απριλίου 1945 – 8 Απριλίου 1945
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1945
Περίοδος
22 Νοεμβρίου 1945 – 4 Απριλίου 1945
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945
Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων
Περίοδος
18 Ιανουαρίου 1933 – 6 Μαρτίου 1933
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1933
Υπουργός Γεωργίας
Περίοδος
9 Νοεμβρίου 1922 – 14 Νοεμβρίου 1922
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Σωτηρίου Κροκιδά 1922
Περίοδος
11 Ιανουαρίου 1924 – 6 Φεβρουαρίου 1924
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1924
Περίοδος
6 Φεβρουαρίου 1924 – 12 Μαρτίου 1924
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Γεωργίου Καφαντάρη 1924
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση16 Αυγούστου 1881, Αθήνα
Θάνατος4 Μαρτίου 1967
Πολιτικό κόμμαΚόμμα Φιλελευθέρων
Αγροτικόν Δημοκρατικόν Κόμμα
Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος
ΠαιδιάΓεώργιος Μυλωνάς

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν γιος του καθηγητή αρχαιολογίας Κυριάκου Μυλωνά (1835-1913) και σπούδασε νομικά και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.[2]

Διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (1912-15) και του νεοσύστατου υπουργείου Γεωργίας (1915-20).[3] Το 1926 ίδρυσε το Αγροτικό Κόμμα.[4]

Κατά τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά εξορίστηκε στην Ικαρία (1938) και το 1944 κατάφερε να διαφύγει στη Μέση Ανατολή.[5] Εκλέχτηκε επανειλημμένα βουλευτής (Αθηνών-Πειραιώς το 1923 και Ιωαννίνων το 1926 και το 1932 με το Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος και το 1933 με τον Εθνικό Συνασπισμό (Αγροτικός).[6], Ιωαννίνων με το Αγροτικόν Δημοκρατικόν Κόμμα το 1936). Επίσης, εξελέγη γερουσιαστής αριστίνδην (από τη Βουλή και τη Γερουσία) και υπηρέτησε από το 1929 έως το 1932.[7]

Διατέλεσε υπουργός Γεωργίας στις κυβερνήσεις του Κροκιδά (9-14 Νοεμβρίου 1922), Ελευθερίου Βενιζέλου (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1924) και Καφαντάρη (Μάρτιος-Απρίλιος 1924), υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη (1928), υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1933) στην κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου, υπουργός Ναυτικών (1944 στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου) και υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις Πλαστήρα (1945) και Σοφούλη (1945-46). Ως υπουργός του Ελευθέριου Βενιζέλου συνέταξε το νόμο για την απαλλοτρίωση των μεγάλων τσιφλικιών.

Αποσύρθηκε από την πολιτική το 1950.[5]

Από το 1951 έως το 1953 ήταν διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας.[8]

Πέθανε στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου 1967 και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο.[3]

Άφησε συγγραφικό έργο.

Ο γιος του Γεώργιος, ήταν κι αυτός πολιτικός.

Επιλεγμένα έργα

Επεξεργασία
  • "Γεωργική και κτηματική πίστις" (1919)
  • "Τα παρ' ημίν κόμματα και η αναλογική εκλογή" (1921)
  • "Κεφαλαιώδη τινά σημεία του πρσφυγικού ζητήματος" (1924)
  • "Αυτοδιοίκησις και περιφέρεια αυτής" (1930)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 409.
  2. Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, τ.7, Αθήνα 1988.
  3. 3,0 3,1 Ελευθερία, 5-3-1967, σελ. 1.
  4. Λήμμα στην εγκυκλοπαίδεια Δομή.
  5. 5,0 5,1 Βιογραφία σε (pdf)
  6. Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 127 (αριθμ. 1090) (pdf)
  7. Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 33, αρ. 300).(pdf)
  8. Διοικητές της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος Α. Ε., Έκθεση Εργασιών 2002, σελ. 4[νεκρός σύνδεσμος], ανάκτηση 2-3-2016, (pdf)