Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1923
Η Επαναστατική κυβέρνηση των Πλαστήρα - Γονατά θα προκηρύξει εκλογές στις 16 Δεκεμβρίου 1923 για την ανάδειξη της Δ΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης η οποία και θα αποφασίσει για το πολίτευμα της Ελλάδας. Οι εκλογές αυτές πραγματοποιήθηκαν με ψηφοδέλτιο και με σφαιρίδιο. Η Συντακτική Συνέλευση συνέρχεται στις 2 Ιανουαρίου 1924 και στις 4 Ιανουαρίου ο Ελευθέριος Βενιζέλος σχηματίζει κυβέρνηση. Στις 6 Φεβρουαρίου ο Βενιζέλος παραιτείται και τη θέση του παίρνει ο Γεώργιος Καφαντάρης. Στις 24 Μαρτίου 1924 ανακηρύσσεται νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Οι εκλογές αυτές υπήρξαν μονόπλευρες επειδή ο κύριος σχηματισμός των αντιβενιζελικών η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις (Λαϊκό κόμμα και σύμμαχοι) επέλεξε την αποχή δεκαπέντε ημέρες πριν η διενέργειά τους.[1]
Παρατηρήσεις
ΕπεξεργασίαΤα μέσα ψηφοφορίας (σφαιρίδιο και χειρόγραφα ψηφοδέλτια) και η ύπαρξη κοινών συνδυασμών αποκλείουν τον υπολογισμό της εκλογικής δύναμης σε ψήφους ή ποσοστά των διαφορών, βενιζελογενών κυρίως, πολιτικών μορφωμάτων που συμμετείχαν[2]
Αποτελέσματα
Επεξεργασία
- Εκλογικό σύστημα: Συνδυασμός στενής εκλογικής περιφέρειας (Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κυκλάδες)) και ευρείας (Νέες Χώρες). Η Αθήνα, ο Πειραιάς και η Θράκη ψήφισαν με χάρτινα ψηφοδέλτια, οι υπόλοιπες περιοχές με σφαιρίδια. [3]
- Εκλογικός Νόμος : Άρθρο 66 του Συντάγματος του 1911 - Εκλογικός νόμος ΧΜΗ΄ του 1877 και ΓΡΙΣΤ΄ του 1906 [4]
- Εκλογικές περιφέρειες :
| Κόμματα | Αρχηγοί | Ψήφοι | Έδρες | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αριθμός | % | ± % | Αριθμός | ± | |||
| 1 | Κόμμα Φιλελευθέρων | Ελευθέριος Βενιζέλος | 250 | +132 | |||
| 2 | Δημοκρατική Ένωση-Δημοκρατικοί Φιλελεύθεροι | Αλέξανδρος Παπαναστασίου | 120 | Νέο | |||
| 3 | Αντιβενιζελικοί | - | 7 | ||||
| 4 | Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος | Σπύρος Χασιώτης | 3 | Νέο | |||
| 5 | Μουσουλμάνοι Δυτικής Θράκης | - | 3 | ||||
| 6 | Εβραίοι Θεσσαλονίκης | - | 3 | ||||
| 7 | Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί | - | 7 | ||||
| 8 | Σοσιαλιστές | - | 1 | ||||
| 9 | Ανεξάρτητοι | - | 4 | +4 | |||
| Ψήφισαν | 694,448 | 100% | 398 | ||||
| Ποσοστό αποχής | 30%[5] | ||||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Νίκος Οικονόμου, «Εκλογές-Δημοψηφίσματα Α.Πολιτικές συμπεριφορές στην περίοδο 1923-1936», Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000,τομ 7 Ο Μεσοπόλεμος 1922-1940. Από την Αβασίλευτη Δημοκρατία στη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου,εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003, σελ.34-35
- ↑ Νίκος Οικονόμου, «Εκλογές-Δημοψηφίσματα Α.Πολιτικές συμπεριφορές στην περίοδο 1923-1936», Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000,τομ 7 Ο Μεσοπόλεμος 1922-1940. Από την Αβασίλευτη Δημοκρατία στη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου,εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003, σελ.35
- ↑ Η κοινοβουλευτική παράδοση της Θράκης, Παντελής Στεφάνου Αθανασιάδης
- ↑ «[Χωρίς τίτλο, αναφέρεται στα εκλογικά συστήματα που έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα]» (PDF). σελ. 9. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997,σελ. 195
Πηγές
Επεξεργασία- Νίκος Οικονόμου, «Εκλογές-Δημοψηφίσματα Α.Πολιτικές συμπεριφορές στην περίοδο 1923-1936», Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000,τομ 7 Ο Μεσοπόλεμος 1922-1940. Από την Αβασίλευτη Δημοκρατία στη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου,εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003, σελ.33-40
- Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος, εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997
- Σάββας Τεγόπουλος, Η πολιτική θεματολογία των εκλογικών αναμετρήσεων 1923-1936, Διδακτορική Διατριβή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 2013