Αλίκη του Βερζί
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Αλίκη, γαλλ. Alice (1182 - 1252) από τον Οίκο του Βερζύ γεννήθηκε ως κόρη του κυρίου του Βερζύ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βουργουνδίας. Κυβέρνησε το δουκάτο ως επίτροπος του ανήλικου γιου της (1218-28).
| Αλίκη του Βερζί | |
|---|---|
 Η σφραγιστική βούλα της Αλίκης, συζύγου του δούκα της Βουργουνδίας: ...BURGUNDIE. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1182[1] |
| Θάνατος | 8 Μαρτίου 1251[2] Πρενουά |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Σιτώ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Εύδης Γ΄ της Βουργουνδίας (από 1199)[3] |
| Τέκνα | Ούγος Δ΄ της Βουργουνδίας Jeanne de Bourgogne |
| Γονείς | Ούγος του Βερζί και Ζιγιέτ του Τραινέλ |
| Οικογένεια | Οίκος του Βερζί |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν κόρη του Ούγου κυρίου του Βερζύ και της Ζιγιέτ του Τραινέλ.
Ο γάμος της κανονίστηκε ως μέρος της ειρήνης του πατέρα της με τον Εύδη Γ΄, οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε μακροχρόνια διένεξη. Ως προίκα έλαβε αρκετές γαίες του πατέρα της, ενώ ο Εύδης Γ΄ χορήγησε αδιαμφισβήτητη κυριότητα στα εδάφη του πεθερού του. Το 1218 απεβίωσε ο Εύδης Γ΄ και τον διαδέχθηκε ο γιος τους Ούγος Δ΄, που ήταν 5 ετών. Τότε η Αλίκη ανέλαβε την επιτροπεία και κυβέρνησε τη Βουργουνδία με τον τίτλο ducissa mater ducis Bourgogne. Προσπάθησε να διασφαλίσει την κληρονομία του γιου της και έλαβε, στη θέση αυτού, τον όρκο από τους υποτελείς για την πίστη τους. Το 1225 κατάφερε να αποτρέψει μία σύγκρουση με το Δελφινάτο. Απέκτησε το Μπων και το Σαλόν μέσω αγοράς. Το 1227 υπέγραψε μία συμφωνία με την Καμπανία εναντίον του Νεβέρ.
Το 1228 ο γιος της δηλώθηκε νομίμως ενηλικιωθείς. Η Αλίκη παραιτήθηκε από επίτροπος και αποσύρθηκε στις προικώες γαίες της. Το 1231 ενήργησε ως αντιπρόσωπος του γιου της και έλυσε επιτυχώς τη διαφωνία με τον υποκόμη του Ντιζόν και το αββαείο του Σιτώ. Πέρασε τον μακρό χρόνο της απόσυρσή της ως μεγάλη ευεργέτης θρησκευτικών κοινοτήτων.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1199 τον Εύδη Γ΄ δούκα της Βουργουνδίας και είχε τέκνα:
- Ιωάννα 1200-1223, παντρεύτηκε τον Ραούλ Β΄ των Λουζινιάν κύριο του Ισσουντύν και κόμη του Ε & του Γκιν.
- Αλίκη 1204-1266, παντρεύτηκε τον Ροβέρτο Α΄ κόμη του Κλερμόν & δελφίνο του Ωβέρν.
- Ούγος Δ΄ 1213-1272, δούκας της Βουργουνδίας.
- Βεατρίκη γενν. 1216, παντρεύτηκε τον Ουμβέρτο Γ΄ του Τουάρ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020176. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p372.htm#i3715. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ p372.htm#i3715. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Πηγές
Επεξεργασία- Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, (Cornell University Press, 1988), 459.