Η Αληκτώ είναι μία από τις Ερινύες στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν η κόρη της Γαίας και του Αιθέρα, ή της Νύκτας και του Αχέροντα, που η μανία της φύτρωσε από το αίμα που χύθηκε από τον Ουρανό όταν ο Κρόνος τον ευνούχισε. Είναι αδελφή της Τισιφόνης και της Μέγαιρας, θεοτήτων τιμωρών. Η Αληκτώ είναι η Ερινύα με την αποστολή της αιώνιας οργής επί των ηθικών εγκλημάτων (όπως ο θυμός), ειδικότερα εκείνων που συνέβαιναν μεταξύ των ανθρώπων. Η εξουσία της είναι παρόμοια με της Νέμεσης, με τη διαφορά ότι η εξουσία της τελευταίας είναι να τιμωρεί εγκλήματα που στρέφονταν εναντίον των θεών.

Αληκτώ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΟυρανός και Γαία (μυθολογία)

Φέρεται να έκλαψε μόνο μία φορά, όταν άκουσε τους θρήνους του Ορφέα στο θάνατο της αγαπημένης του Ευρυδίκης.

Η Αληκτώ αναφέρεται στην Αινειάδα του Βιργιλίου, (7, 324), με το όνομα "Μέλαινα", όπως ομοίως την αναφέρει και ο Απολλόδωρος. Μνεία αυτής γίνεται επίσης στη Θεία Κωμωδία του Δάντη (Κόλαση) ως μία από τις τρεις Ερινύες.

Η Αληκτώ αποτελεί την αρχέγονη ελληνική ιδεατή αντίληψη (θεότητα) του καταλογισμού (ή επιμερισμού) της ποινής επί των εγκλημάτων.

Αστρονομία Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.6ος, σελ.374.