Αλοπρόνοια Σικίνου
Συντεταγμένες: 36°40′33″N 25°08′35″E / 36.67583°N 25.14306°E
Η Αλοπρόνοια (παλαιότερη γραφή Αλοπρόνια, άλλη ονομασία Άνω Πρόνοια [2]) είναι οικισμός της Σικίνου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Σικίνου, της περιφερειακής ενότητας Θήρας, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [3][4] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Μήλου του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου. [5][6]
Αλοπρόνοια | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
Περιφερειακή Ενότητα | Θήρας |
Δήμος | Σικίνου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κυκλάδες |
Νομός | Κυκλάδων |
Υψόμετρο | 20 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 84 010 |
Τηλ. κωδικός | +22860 |
Γεωγραφία Επεξεργασία
Η Αλοπρόνοια είναι παράλιος οικισμός της νότιας Σικίνου. Είναι το λιμάνι του νησιού, στο μέσον σχεδόν της νότιας πλευράς του και στο νότιο άκρο του μοναδικού κεντρικού επαρχιακού δρόμου της Σικίνου, που την συνδέει με τη Χώρα και την Επισκοπή, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 20. Απέχει 4 χλμ. περίπου Ν. της Χώρας. [5][6][7]
Πληθυσμός Επεξεργασία
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 24 |
2001 | 95 |
2011 | 89 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | — |
1971 | — |
1981 | 16 |
1991 | 36 |
2001 | 101 |
2011 | 86 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη» Επεξεργασία
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1940 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σικίνου του νομού Κυκλάδων. Εντάχθηκε διαδοχικά στους νομούς Χανίων (1941) και Αττικής & Βοιωτίας (1942), πριν υπαχθεί οριστικά στην επαρχία Μήλου του νομού Κυκλάδων. Το 1991 αποσπάστηκε από την επαρχία Μήλου και προσαρτήθηκε στην επαρχία Θήρας. [4]
Γενικά στοιχεία Επεξεργασία
Η Αλοπρόνοια είναι το λιμάνι της Σικίνου, που βλέπει αμφιθεατρικά προς τα νοτιοανατολικά. Εκτός από επιβατηγά πλοία, δένουν επίσης αλιευτικά και εκδρομικά σκάφη. Από εδώ ξεκινάνε οι περιηγήσεις με σκάφος που κάνουν τον γύρο του νησιού στα απρόσιτα από ξηράς σημεία του. Συνδέεται οδικά με την Χώρα και την Επισκοπή. Διαθέτει όμορφη παραλία και μικρή τουριστική υποδομή. [7]
Αξιοθέατα και διατηρητέα Επεξεργασία
- Η βυζαντινή εκκλησία Παναγία της Συκιάς, βορειοδυτικά του οικισμού, με παραδοσιακό καμπαναριό και φθαρμένες τοιχογραφίες. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
- Η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, δυτικά του οικισμού, από μονοπάτι που ξεκινάει από την Παναγία της Συκιάς
- Η εκκλησία της Ανάληψης, στο νότιο τμήμα του οικισμού
- Η πηγή Μποναμάς, στο δρόμο προς τη Χώρα
- Η θέση «Πυργάρι», με εξαιρετική θέα στο Αιγαίο, βόρεια του οικισμού
- Η παραλία του οικισμού, η μεγαλύτερη αμμώδης στο νησί
- Οι παραλίες «Διαλισκάρι, «Άγιος Νικόλαος», «Άγιος Γεώργιος» και «Μάλτα», βορειοανατολικά του οικισμού
- Οι παραλίες «Άγιος Παντελεήμονας», «Άγιος Ιωάννης», «Σαντοριναίικα» και «Καρά», νοτιοδυτκά του οικισμού
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Βεργής
- ↑ 3,0 3,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 4,0 4,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=23915
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛ 2:567
- ↑ 6,0 6,1 6,2 ΠΛΜ 7:129
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Διακοπές», σ. 251-2
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ http://listedmonuments.culture.gr/fek.php?ID_FEKYA=7131&v17=[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές Επεξεργασία
- Σπυρίδων Βεργής: Αι Νήσοι Φολέγανδρος και Σίκινος φυσικογεωγραφικώς εξεταζόμεναι (διδακτορική διατριβή, Αθήνα 1973)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr