Αλφρέ ντε Μυσσέ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Αλφρέ ντε Μυσσέ (Alfred Louis Charles de Musset-Pathay, 1810-1857) ήταν Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος.
| Αλφρέ ντε Μυσσέ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Αλφρέ ντε Μυσσέ |
| Γέννηση | 10 Δεκεμβρίου 1810[1] Παρίσι, Γαλλία[1] |
| Θάνατος | 2 Μαΐου 1857 (46 ετών)[1] Παρίσι, Γαλλία[1] |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[2], ποιητής[3], θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, βιβλιοθηκονόμος και σκακιστικός συνθέτης |
| Γλώσσα | γαλλικά |
| Εθνικότητα | Γάλλος |
| Αξιοσημείωτα έργα | Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, Το κηροπήγιο κ.α. |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Γιος λογίου, του Βικτόρ Ντονασιάν ντε Μυσσέ-Παταί, εγκαταλείπει τις σπουδές του στα νομικά και την ιατρική, και το 1830 γράφει την Βενετσιάνικη νύχτα που ανεβαίνει στην σκηνή με παταγώδη αποτυχία. Αποφασίζει να μη ξαναγράψει πια θεατρικά έργα για την σκηνή αλλά μόνο για ανάγνωση, κάνει κοσμική ζωή γράφοντας ελάχιστα, και μόνο στα τέλη του 1832 δημοσιεύει έργα του με σχετική επιτυχία.
Το 1833 εντάσσεται στους συνεργάτες της Revue des Deux Mondes (Επιθεώρηση των Δύο Κόσμων) και συνδέεται ερωτικά με την Γεωργία Σάνδη. Πρόκειται για ένα πολυτάραχο δεσμό με εκατέρωθεν απιστίες, χωρισμούς και επανασυνδέσεις, που διαρκεί δύο χρόνια. Ακολουθούν διάφορες σχέσεις του Μυσσέ με κοσμικές κυρίες.
Παρά την απόφασή του να μη ξαναγράψει θεατρικά έργα για την σκηνή, ανεβαίνει το 1847 στην Κομεντί Φρανσαίζ το Καπρίτσιο του με μεγάλη επιτυχία, και το 1849 άλλα τρία έργα του. Το 1852 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Οι ποιητές του τέλους του 19ου αιώνα τον απέρριψαν, σήμερα όμως θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού.
Επιλογή έργωνΕπεξεργασία
- La confession d'un enfant du siècle (Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, 1836, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα αναφερόμενο στην σχέση του με την Γεωργία Σάνδη)
ΠοίησηΕπεξεργασία
- Contes d'Espagne et d'Italie (Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, 1829)
- Les Nuits (Οι Νύχτες, 1835–1837)
ΘέατροΕπεξεργασία
- La nuit vénitienne (Η βενετσιάνικη νύχτα, 1830)
- André del Sarto, 1833
- Les caprices de Marianne (Τα καπρίτσια της Μαριάννας,1833)
- Lorenzaccio, 1833
- Fantasio, 1834
- On ne badine pas avec l'amour (Δεν παίζουν με τον έρωτα, 1834)
- Le chandelier (Το κηροπήγιο, 1835)
- Il ne faut jurer de rien (Δεν πρέπει να ορκιζόμαστε για το τίποτα, 1836)
- Un caprice 1837
- Il faut qu'une porte soit ouverte ou fermée (Μια πόρτα πρέπει να είναι ανοιχτή ή κλειστή, 1845)
- On ne saurait penser à tout (Δεν μπορεί κανείς να σκέπτεται για όλα, 1849)
Ελληνικές μεταφράσειςΕπεξεργασία
- Το τραγούδι του Φορτούνιο. Μετάφραση Κώστα Βάρναλη, Ποιητικά, 1960, σελ. 261.
- Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα : Έφη Κορομηλά (ΑΓΡΩΣΤΙΣ)
- Les deux maîtresses (οι δύο ερωμένες, 1840), Emmeline (1837), Le fils du Titien (Ο γιος του Τιτσιάνο, 1839), νουβέλλες : Βασιλική Χασάνδρα (PRINTA)
- Λορεντζάτσιο, μετάφραση Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2016.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Alfred de Musset». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Henry Jouin: «La sculpture dans les cimetières de Paris» (Γαλλικά) 1897. σελ. 106.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
 Αυτό το λήμμα σχετικό με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το! |