Βικιπαίδεια

Αλφρέ ντε Μυσσέ

Γάλλος ποιητής και συγγραφέας


Ο Αλφρέ ντε Μυσσέ (Alfred de Musset, 1810-1857) ήταν Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος.[13]

Αλφρέ ντε Μυσσέ
Alfred de musset.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Alfred de Musset (Γαλλικά)
Γέννηση11  Δεκεμβρίου 1810[1][2][3]
Παρίσι[1][2][4]
Θάνατος2  Μαΐου 1857[1][2][3]
Παρίσι[1][2][4]
Αιτία θανάτουσύφιλη
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[1][5][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
ΣπουδέςΛύκειο Ερρίκος Δ'
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[8][9][10]
ποιητής[1][11][9]
θεατρικός συγγραφέας[9]
μυθιστοριογράφος
βιβλιοθηκονόμος
σκακιστικός συνθέτης
Αξιοσημείωτο έργοΗ εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, Το κηροπήγιο κ.α.
Περίοδος ακμής1826
Οικογένεια
ΣύντροφοςΓεωργία Σάνδη
Caroline Jaubert
Rachel
Louise Rosalie Allan-Despreaux
Λουίζ Κολέτ
Aimée d'Alton
ΓονείςVictor-Donatien de Musset-Pathay
ΑδέλφιαΠολ ντε Μυσσέ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα10η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1852–1857)[12]
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
γενικός διαγωνισμός (1827)
prize Maillé Latour Landry (1848)
Υπογραφή
Signature of Alfred de Musset.jpg
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλφρέ Λουί Σαρλ ντε Μυσσε-Παταί γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ο δεύτερος γιος και το τρίτο παιδί του λογίου Βικτόρ Ντονασιάν ντε Μυσσέ-Παταί και της Εντμέ Κλωντέτ Κριστίν Γκυγιό ντες Εμπιέρ. Εγκαταλείπει τις σπουδές του στα νομικά και την ιατρική, και το 1830 γράφει την Βενετσιάνικη νύχτα που ανεβαίνει στην σκηνή με παταγώδη αποτυχία. Αποφασίζει να μη ξαναγράψει πια θεατρικά έργα για την σκηνή αλλά μόνο για ανάγνωση, κάνει κοσμική ζωή γράφοντας ελάχιστα, και μόνο στα τέλη του 1832 δημοσιεύει έργα του με σχετική επιτυχία.[14]

Το 1833 εντάσσεται στους συνεργάτες της Revue des Deux Mondes (Επιθεώρηση των Δύο Κόσμων) και συνδέεται ερωτικά με την Γεωργία Σάνδη. [15]Πρόκειται για ένα πολυτάραχο δεσμό με εκατέρωθεν απιστίες, χωρισμούς και επανασυνδέσεις, που διαρκεί δύο χρόνια. Ακολουθούν διάφορες σχέσεις του Μυσσέ με κοσμικές κυρίες.[16]

Παρά την απόφασή του να μη ξαναγράψει θεατρικά έργα για την σκηνή, ανεβαίνει το 1847 στην Κομεντί Φρανσαίζ το Καπρίτσιο του με μεγάλη επιτυχία, και το 1849 άλλα τρία έργα του. Το 1852 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.[17]Πέθανε στο Παρίσι το 1857.

Οι ποιητές του τέλους του 19ου αιώνα τον απέρριψαν, σήμερα όμως θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού.[18]

Επιλογή έργωνΕπεξεργασία

 
Ο τάφος του Αλφρέ ντε Μυσσέ

ΠοίησηΕπεξεργασία

  • Contes d'Espagne et d'Italie (Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, 1829)
  • Les Nuits (Οι Νύχτες, 1835–1837)

ΘέατροΕπεξεργασία

  • La nuit vénitienne (Η βενετσιάνικη νύχτα, 1830)
  • André del Sarto, 1833
  • Les caprices de Marianne (Τα καπρίτσια της Μαριάννας,1833)
  • Lorenzaccio (Λορεντζάτσιο) 1833
  • Fantasio, 1834
  • On ne badine pas avec l'amour (Δεν παίζουν με τον έρωτα, 1834)
  • Le chandelier (Το κηροπήγιο, 1835)
  • Il ne faut jurer de rien (Δεν πρέπει να ορκιζόμαστε για το τίποτα, 1836)
  • Un caprice 1837
  • Il faut qu'une porte soit ouverte ou fermée (Μια πόρτα πρέπει να είναι ανοιχτή ή κλειστή, 1845)
  • On ne saurait penser à tout (Δεν μπορεί κανείς να σκέπτεται για όλα, 1849)

Ελληνικές μεταφράσειςΕπεξεργασία

  • Το τραγούδι του Φορτούνιο. Μετάφραση Κώστα Βάρναλη, Ποιητικά, 1960, σελ. 261.
  • Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα : Έφη Κορομηλά (ΑΓΡΩΣΤΙΣ)
  • Les deux maîtresses (Οι δύο ερωμένες, 1840), Emmeline (1837), Le fils du Titien (Ο γιος του Τιτσιάνο, 1839), νουβέλλες : Βασιλική Χασάνδρα (PRINTA)
  • Λορεντζάτσιο, μετάφραση Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2016.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Henry Jouin: «La sculpture dans les cimetières de Paris» (Γαλλικά) 1897. σελ. 106.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118585940. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119172903. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 260.
  6. ↑ 6,0 6,1 Paul Bauer: «Deux siècles d'histoire au Père Lachaise» (Γαλλικά) Βερσαλλίες. 2006. σελ. 584. ISBN-13 978-2-914611-48-0. ISBN-10 2-914611-48-X.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119172903. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/16141. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  11. ↑ Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 10307. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  12. ↑ (Γαλλικά) Γαλλική Ακαδημία. www.academie-francaise.fr/les-immortels/alfred-de-musset?fauteuil=10&election=12-02-1852. Ανακτήθηκε στις 31  Μαΐου 2022.
  13. ↑ . «thefamouspeople.com/profiles/alfred-louis-charles-de-musset-pathay-». 
  14. ↑ . «britannica.com/biography/Alfred-de-Musset». 
  15. ↑ . «franceinter.fr/George Sand et Alfred de Musset, une passion à Venise». 
  16. ↑ . «jstor.org/stable/Alfred De Musset». 
  17. ↑ . «biography.yourdictionary.com/louis-charles-alfred-de-musset». 
  18. ↑ . «biblionet.gr/Alfred de Musset/Γαλλία». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλφρέ_ντε_Μυσσέ&oldid=9792336"