Αμεδαίος Β΄ της Γενεύης
Ο Αμεδαίος Β΄, γαλλ.: Amadeus II (απεβ. στις 22 Μαΐου 1308) από τον Οίκο της Γενεύης ήταν κόμης της Γενεύης, που περιλάμβανε το Ζενεβουά, αλλά όχι την πόλη της Γενεύης, από το 1280 έως το 1308. Ήταν ο δεύτερος γιος του Ροδόλφου κόμη της Γενεύης και διαδέχθηκε τον άτεκνο αδελφό του Αίμωνα Β΄. [5]
| Αμεδαίος Β΄ της Γενεύης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 22 Μαΐου 1308[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Lord |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αγνή του Σαλόν |
| Τέκνα | Γουλιέλμος Γ΄ της Γενεύης Αμεδαίος της Γενεύης[2] Ούγος της Γενεύης |
| Γονείς | Ροδόλφος της Γενεύης και Marie de Coligny[3] |
| Αδέλφια | Αίμων Β΄ της Γενεύης[3] Ερρίκος της Γενεύης[3] Ιωάννης της Γενεύης[4] |
| Οικογένεια | Οίκος της Γενεύης |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Συμμαχία και πόλεμος (1282–83) Επεξεργασία
Τον Ιούνιο του 1282 στο Βερσουά, ο Aμεδαίος και η Bεατρίκη των Καπετιδών-Βουργουνδίας, «η Μεγάλη Δελφίνη», κόμισσα του Aλμπόν και επίτροπος του γιου της Ιωάννη Α΄ κατέληξαν σε συμφωνία, σύμφωνα με την οποία όλα τα μέρη που ο πατέρας του Αμεδαίου Ροδόλφος και ο πάππος του Γουλιέλμος Β΄ είχαν αναγκαστεί να παραχωρήσουν στον Πέτρο τον Μικρό Καρλομάγνο το 1250 και το 1260 —το λεγόμενο ενέχυρο (gagerie)— θα επέστρεφαν στη Γενεύη. Αρχικά, το ενέχυρο έπρεπε να κρατηθεί από τον Πέτρο και τους κληρονόμους του, έως ότου ο κόμης της Γενεύης καταβάλει πολεμική αποζημίωση 20.000 μάρκων, η οποία αργότερα μειώθηκε σε 10.000. Η Bεατρίκη ήταν η μοναχοκόρη, κληρονόμος του Πέτρου και χήρα του Γκιγκ Ζ΄ του Αλμπόν. Σε αντάλλαγμα γι' αυτά τα εδάφη, ο Aμεδαίος παραχώρησε στη Βεατρίκη επικυριαρχία επί ορισμένων κυριοτήτων και συμφώνησε να λάβει οποιαδήποτε άλλη ιδιοκτησία εντός του επιστρεφόμενου ενεχύρου ως φέουδο της ίδιας και των κληρονόμων της, των κομήτων του Αλμπόν, αντ' αυτού. Η συνθήκη δημιούργησε επίσης μία αμοιβαία αμυντική συμμαχία και συνεργασία σε μία επίθεση εναντίον «εκείνων που κρατούν και κατέχουν τις ιδιοκτησίες και τους άνδρες που ανήκαν στην προαναφερθείσα ιδιοκτησία», δηλαδή άνδρες του Οίκου της Σαβοΐας, των συγγενών της Bεατρίκης. [5] Η διάσκεψη του Βερσουά ήταν υπό την προεδρία του θείου του Aμεδαίου, του επισκόπου της Γενεύης, ο οποίος υποσχέθηκε να βοηθήσει και τα δύο μέρη, στο βαθμό που δεν απειλούντο τα δικαιώματα της επισκοπής του. Το προνόμιο της διαιτησίας των διαφορών μεταξύ του Aμεδαίου και της Bεατρίκης περιήλθε στον Ουμβέρτο Α΄ του Λα Τουρ-ντυ-Πεν, ο οποίος ήταν γαμπρός της Bεατρίκης, ως σύζυγος της κόρης της Άννας.
Ο πόλεμος με τη Σαβοΐα ξεκίνησε αμέσως μετά τη συμμαχία μεταξύ του Aμεδαίου και της Δελφίνης. Μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1282 οι της Σαβοΐας είχαν επιτεθεί στο Aβαλόν (Avalon) στο Δελφινάτο (Βιενουά) και στο Μπελεκόμπ (Bellecombe) στο Ζενεβουά. [5] Το κάστρο Λα Μπυισιέρ (La Buissière|) στο Ντωφινέ καταλήφθηκε από τον Λουδοβίκο Α΄ κύριο του Βω (Vaud), ο οποίος στη συνέχεια εισέβαλε στο Γκρεζιβωντάν (Grésivaudan), ενώ ο αδελφός του Aμεδαίος Ε΄, που βάδιζε από το Μπρες (Bresse), επιτέθηκε στο Μουαράν (Moirans). Αυτές οι επιθέσεις έκαναν τον επίσκοπο να αποσυρθεί από τη συμμαχία και να συνάψει ειρήνη με τον Φίλιππο Α΄ κόμη της Σαβοΐας, τον θείο των αδελφών. Τον Φεβρουάριο 1283 τo Zενεβουά και άνδρες από το Φωσινύ (Faucigny), εχθροί (inimicos) της Σαβοΐας, εισέβαλαν στο Σατελάρ-αν-Μπωζ (Châtelard-en-Bauges) καστελανία της Σαβοΐας και έκαψαν το χωριό. Στην ακρόπολη του Μπουργκ-ντυ-Φου (Bourg-du-Four) της Γενεύης, πράκτορες του κόμη Φίλιππου υποκίνησαν ταραχές στην πόλη, τόσο εναντίον του Aμεδαίου Β΄ όσο και του επισκόπου. [5] Σε αυτό το σημείο την άνοιξη του 1283 ο εκλεγμένος αυτοκράτορας Ροδόλφος της Γερμανίας επενέβη κατά της Σαβοΐας. Ο Ροδόλφος των Αψβούργων επιτέθηκε αρχικά στον Μοράτ (Μorat) και, ελλείψει αυτού, στον Παγιέρν (Payern), όπου η επίθεσή του αποκρούστηκε και ο Λουδοβίκος του Βω ήρθε στην άμυνα της πόλης. Στη συνέχεια διέταξε τους πολίτες του Φράιμπουργκ να συμμετάσχουν στον «αυτοκρατορικό» οικοδεσπότη και έγραψε στον Aμεδαίο Β΄ διατάζοντάς τον να εισβάλει στη Σαβοΐα και να ανοίξει ένα «δεύτερο μέτωπο». [6] Αν και ο Aμεδαίος Β΄ έλαβε μία προσφορά εκατό ιπποτών εάν χρειαζόταν βοήθεια, δεν φαίνεται να άνοιξε πραγματικά ένα «δεύτερο μέτωπο», ίσως κατανοώντας καλύτερα από τον αυτοκράτορα τη δυσκολία που θα αντιμετώπιζε μία τέτοια προσπάθεια. [6]
Ο Aμεδαίος Β΄ απεβίωσε στις 22 Μαΐου 1308 και κηδεύτηκε την επόμενη ημέρα στο Moντανύ. [7]
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε την Aγνή των Ιβρέα, κόρη του Ιωάννη κόμη του Σαλόν και της δεύτερης συζύγου του Λωρέτ ντε Κομερσύ, με συμβόλαιο γάμου που συντάχθηκε την 1η Ιουνίου 1285. [8] Αυτή του γέννησε τρεις γιους και δύο κόρες, που ζούσαν ακόμη μετά το τέλος του:
- Γουλιέλμος Γ΄, ο διάδοχός του [8]
- Aμεδαίος, ο οποίος έγινε επίσκοπος της Τουλ [8]
- Ούγος, ο οποίος συνέχισε τη διαμάχη τού πατέρα του με τον οίκο της Σαβοΐας μέχρι τη βασιλεία του Αμεδαίου ΣΤ΄ της Σαβοΐας [8]
- Ιωάννα (απεβ. 23 Φεβρουαρίου 1303), παντρεύτηκε τον Γκυσάρ ΣΤ΄ του Μπωζέ (1300) [8]
- Μαρία, αναφέρεται σε έγγραφο του 1306 [8].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ books
.google .fr /books?id=AESUcVqOZz8C&pg=PA247. - ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 books
.google .fr /books?id=AESUcVqOZz8C&pg=PA188. - ↑ books
.google .fr /books?id=AESUcVqOZz8C&pg=PA189 #v=onepage&q&f=false. - ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Cox (1974), 435–37.
- ↑ 6,0 6,1 Cox (1974), 441.
- ↑ Duparc (1978), 247.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Duparc (1978), 244–246.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Cox, Eugene L. The Eagles of Savoy: The House of Savoy in Thirteenth-Century Europe . Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1974.
- Duparc, Pierre. Le comté de Genève: IX e –XV e siècle . Mémoires et documents publiés par la Société d'histoire et d'archéologie de Genève, 39. Γενεύη: Julien, 1978.
- Poole, Reginald S. Ένας περιγραφικός κατάλογος των ελβετικών νομισμάτων στο Μουσείο του South Kensington που κληροδοτήθηκε από τον αιδεσιμότατο Chauncy Hare Townshend . Elbiron Classics, 2006.