Γουλιέλμος Γ΄ της Γενεύης
Ο Γουλιέλμος Γ΄, γαλλ.: Guillaume III de Genève (1280 - 1320) από τον Οίκος της Γενεύης ήταν κόμης της Γενεύης από το 1308 έως το 1320. Ήταν γιος του Αμεδαίου Β΄ κόμη της Γενεύης και της Aγνής των Ιβρέα, κόρης του Ιωάννη κόμη του Σαλόν.
| Γουλιέλμος Γ΄ της Γενεύης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1280 (περίπου) Κομητεία της Γενεύης |
| Θάνατος | 1320 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κόμης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αγνή της Σαβοΐας |
| Τέκνα | Αμεδαίος Γ΄ της Γενεύης |
| Γονείς | Αμεδαίος Β΄ της Γενεύης και Αγνή του Σαλόν |
| Αδέλφια | Ούγος της Γενεύης Αμεδαίος της Γενεύης[1] |
| Οικογένεια | Οίκος της Γενεύης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης της Γενεύης (1308–1320) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην περιοχή της Σαβοΐας-Μωριάν (Maurienne) και είχε άλλους δύο αδελφούς: τον Ούγο, έναν λαϊκό, και τον Aμεδαίο που έγινε επίσκοπος της Τουλ από το 1320 έως το 1330. Η αδελφή του Ιωάννα παντρεύτηκε τον Γκυσάρ ΣΤ΄ του Αλμπόν, τον λεγόμενο Μεγάλο, άρχοντα του Μπωζέ (Beaujeuet), ενώ η άλλη αδελφή του Mαρία παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ του Σαλόν-Αρλαί (Chalon-Arlay), γιο του Ιωάννη Α΄ του Σαλόν-Αρλαί (1259-1316).
Το 1291 ο πατέρας του υπέγραψε μία συνθήκη ειρήνης με τους κόμητες της Σαβοΐας, για να ενισχύσει το οικογενειακό καθεστώς με μία συμμαχία μεταξύ των δύο οικογενειών. Έτσι ο Γουλιέλμος Γ΄ αρραβωνιάστηκε μία κόρη των κομήτων της Σαβοΐας. Θα νυμφευόταν την Aγνή, κόρη του Aμεδαίου Ε΄. Το συμβόλαιο υπογράφτηκε στο κάστρο Σαιν-Ζωρζ-ντ'Εσπεράνς (Saint-Georges-d'Espéranche) των κόμητων της Σαβοΐας, στις 31 Αυγούστου 1297. Με αυτή τη συμφωνία ο κόμης της Σαβοΐας έδινε 10.000 χρυσές λίρες ως προίκα και το κάστρο Λα Κορμπιέρ (La Corbière) και δήλωση υποτέλειας, υπό τον όρο ότι οι δυνάμεις του κόμη της Γενεύης θα απέτρεπαν οποιαδήποτε επίθεση. Επίσης η οικογένεια της Γενεύης θα έδινε 4.000 χρυσές λίρες και τη γέφυρα μπροστά από το κάστρο στον γιο της, με τα κάστρα του Ρυμιγύ (Rumilly) στο Αμπαναί (Abanais), Ωτβίλ (Hauteville), Αλμπύ (Alby), Σαρούς (Charousse) ως εγγύηση, καθώς και άλλα ενέχυρα.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1297 την Αγνή της Σαβοΐας, κόρη του Aμεδαίου Ε΄ κόμη της Σαβοΐας και απέκτησαν τα εξής τέκνα:
- Αμεδαίος Γ΄ 1311-1367, κόμης της Γενεύης.
- Μαργαρίτα.
- Γιολάντα, παντρεύτηκε το 1348 τον Μπερώ Β΄ (Béraud II), κόμη του Κλερμόν.
Ο Γουλιέλμος Γ΄ είχε επίσης έναν νόθο γιο με την Εμερώντ ντε Λα Φρας (Emeraude de La Frasse), κυρία του Moνζουά (Montjoie):
- (νόθος) Πιέρ, ο λεγόμενος "νόθος της Γενεύης», παντρεύτηκε την Αικατερίνη του Τερνιέ (Ternier), κόρη του κυρίου του Τερνιέ. Από αυτόν προέρχονται οι νεότεροι κλάδοι Γενεύης-Λυλίν (Geneva-Lullin) και Γενεύης-Μπορένζ (Geneva-Boringe).
Περίοδος εξουσίας Επεξεργασία
Καθώς επρόκειτο ο Γουλιέλμος Γ΄ να ανεβεί στον θρόνο, ο πατέρας του Αμεδαίος Β΄, συνέταξε τη διαθήκη του το κάστρο Λα Μπαλμ (La Balme)]] στις 24 Σεπτεμβρίου 1306. Σε αυτή την πράξη, τον ορίζει ως διάδοχό του και διευκρινίζει ότι οι αδελφοί Αμεδαίος και Ούγος θα λάβουν τα κάστρα Βαρέ (Varey), Μορνέ (Mornex), Ρυμιγύ, Ρυμιγύ-σου-Κορνιγιόν (Rumilly-sous-Cornillon) και Κορνιγιόν, την κυριότητα του Μπορν (Bornes), τα δικαιώματα στην αγορά του Λα Ρος (La Roche) και τα εδάφη και τα ενοίκια που κατέχει στο Βωντ (Vaud)· όλα με την προϋπόθεση ότι θα μπορούν να δοθούν αυτά τα κάστρα και τα δικαιώματα μόνο στους κληρονόμους του κόμη. Ο πατέρας του απεβίωσε στις 22 Μαΐου 1308, κοντά στο κάστρο Βυάς (Vuache).
Η πραγματική ανάληψη της εξουσίας του Γουλιέλμου Γ΄ δεν είναι γνωστή· ο Πιερ Ντουπάρκ υποστηρίζει την υπόθεση του Ζυλ Βυγ, ο οποίος θεωρεί ότι ο νέος κόμης ανέλαβε λίγο πριν από το τέλος του Αμεδαίου Β΄. Αυτή η παρατήρηση βασίζεται στην ανάλυση ενός καταστατικού, όχι πρωτότυπου, του 1308. Ο ιστορικός Mατιέ ντε λα Κορμπίερ ωστόσο επισημαίνει, ότι "με μία συναλλαγή που ολοκληρώθηκε στις 29 Μαΐου, ανέλαβε ο μεγαλύτερος γιος του Γουλιέλμος Γ΄".
Η διαδοχή εγείρει ορισμένες ανησυχίες, ειδικά μεταξύ του νεαρού κόμη και της μητέρας του, Αγνής του Σαλόν. Το 1306, κατά τη διάρκεια της συγγραφής της διαθήκης, ο Γουλιέλμος ήταν ανήλικος και επομένως αναμενόταν επιτροπεία από τη μητέρα του· δύο χρόνια αργότερα, ο νεαρός κόμης ήταν σε ηλικία για να αναλάβει την εξουσία. Τότε πραγματοποιήθηκε συναλλαγή μεταξύ των δύο μερών, στις 29 Μαΐου 1308, από τον εκτελεστή Ιωάννη Α΄ του Σαλόν-Αρλαί, αδελφό της Aγνής, και υπό την αιγίδα του επισκόπου της Γενεύης. Τρία χρόνια αργότερα, δημιουργείται μία νέα συναλλαγή υπέρ του κόμη από τον Ιωάννη του Σαλόν, μειώνοντας το μερίδιο της κληρονομιάς της μητέρας του, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί από όλες τις αξιώσεις για την κομητεία. Σε αντάλλαγμα, ο κόμης αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τα υπάρχοντα της μητέρας του. Αυτή την πράξη εγγυήθηκαν τον Φεβρουάριο οι Ιωάννης Β΄ κόμης του Βιέν, ο Εδουάρδος γιος του κόμη της Σαβοΐας και ο Γκυσάρ ΣΤ΄ του Μπωζέ.
Η εξουσία του Γουλιέλμου Γ΄ πιθανότατα επηρεάστηκε από τη σύζυγό του από τον οίκο της Σαβοΐας: ο νέος κόμης δεσμεύτηκε να τηρήσει ειρήνη με τον κόμη της Σαβοΐας. Στη συνθήκη ειρήνης μεταξύ του κόμη της Σαβοΐας και της Βεατρίκης του Βιενουά τον Αύγουστο του 1308, ο Γουλιέλμος Γ΄ «εγγυάται για την υλοποίησή της». Στις 23 Οκτωβρίου 1308 υπέγραψε με τον κόμη Aμεδαίο Ε΄ μία συνθήκη αέναης ειρήνης στο κάστρο του Σαιν-Ζωρζ-ντΈσπεράνς. Η συνθήκη είναι μία ευκαιρία για τον Γουλιέλμο Γ΄ να αναγνωρίσει ότι κρατά «ως φέουδο του κόμη της Σαβοΐας τα κάστρα και τις δικαιοδοσίες του Σαρούς (Charousse), Αλμπύ, Ωτβίλ (Hauteville-sur-Fier) και Λα Κορμπιέρ (La Corbière), καθώς και όλα όσα κατέχουν οι άρχοντες του Γκρεζύ (Grésy-sur-Aix), του Σεσέν (Cessens) και του Αρνώ ντε Γκραντμόν ( Arnaud de Grandmont) στη Γενεύη». Επικυρώνει επίσης προηγούμενες συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένης της ειρήνης του Aνεμάς (Annemasse) από το 1287 ή της διαιτητικής απόφασης του 1293 που ψηφίστηκε με τον Γουλιέλμο επίσκοπο της Λωζάνης, και τον Αίμωνα του Καρ (Quart). Τελικά στις 21 Ιανουαρίου 1312 οι γιοι του κόμη της Σαβοΐας, Εδουάρδος και Aίμων, υπογράφουν συμφωνία, που δεσμεύει τα διάφορα μέρη να διαιρέσουν τη βαρονία του Φωσινύ (Faucigny), σε περίπτωση θανάτου χωρίς κληρονόμο του κυρίου της Ούγου. Ένα γεγονός τον Απρίλιο του 1312 ανάγκασε τους υπογράφοντες τη συμφωνία να παρέμβουν: ένας υποτελής του βαρώνου του Φωσινύ, ο Γκυγιώμ-Αλμπί Λυσάνζ, διέπραξε φόνο. Τότε οι άρχοντες της Σαβοΐας και της Γενεύης παρενέβησαν, παίρνοντας το κάστρο Λυσάνζ (Lucinges) και καταστρέφοντάς το. Ο κόμης συνέχισε την παλαιά του συμμαχία με τον κόμη του Βιενουά, τους επισκόπους της Γενεύης και της Λωζάνης. Ορκίστηκε υποτέλεια στον κόμη του Βιενουά, αναγνωρίζοντας ότι κρατά ως φέουδο την κομητεία του και διάφορα κάστρα αυτού του κυρίου στις 13 Ιουνίου 1316 [2]
Ο Γουλιέλμος Γ΄ απεβίωσε στις 11 Απριλίου 1319 και με τη διαθήκη του -που έγραψε στο κάστρο του Ανσί- ονομάζει διάδοχο τον γιο του Aμεδαίο. Σε περίπτωση που ο γιος του αποβιώσει, κάνει διαδόχους του τα αδέλφια του, Ούγο και Aμεδαίο. Στη διαθήκη του αφήνει ένα ενοίκιο στα αδέλφια του, τη μητέρα του Αγνή του Σαλόν και τη σύζυγό του Aγνή της Σαβοΐας, την προίκα της και την κοιλάδα των Κλειδιών και το κάστρο Σαρούς. Η πράξη συμπληρώνεται με δωρεές προς την Εκκλησία και τα ιδρύματά της.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Δημόσιες Πράξεις, Μητρώο της Γενεύης, Αρχείο: Régeste genevois, Actes publiés dans le Régeste genevois (1866), que l'on peut consulter en ligne dans le Répertoire chronologique des sources sur le site digi-archives.org de la Fondsques de l'Abbaye territoriale de Saint-Maurice d'Agaune|Abbaye de Saint-Maurice (Suisse), Abbey of Saint-Maurice, Γενεύη, Ελβετία, 1968.
- Γενεύη / Genève, του Paul Guichonnet, 11 Φεβρουαρίου 2010.
- Michel Germain, Personnages illustres des Savoie, éditeur Autre Vue, 2007(ISBN 978-2-9156-8815-3) .
- Matthieu de la Corbière, L'invention et la défense des frontières dans le diocèse de Genève. Étude des principautés et de l'habitat fortifié (XII-XIV), éditeur, Académie salésienne, Annecy, Γαλλία, 2002.
- Archives of Geneva, L'invention et la défense des frontières dans le diocèse de Genève, Ελβετία 2002.
Παραπομπές σε πηγές Επεξεργασία
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Chanoine François Coutin, " La seigneurie de Gruffy ", Revue savoisienne, n o 7,1937, p. 129, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k96469700/f31.item