Ανθρώπινα δικαιώματα στην Αλβανία

Τα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αλβανία περιλαμβάνουν την ενδοοικογενειακή βία, τις μεμονωμένες περιπτώσεις βασανιστηρίων και την αστυνομική βία, τη γενική κατάσταση των φυλακών, την εμπορία ανθρώπων και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ενβέρ Χότζα (1944-1985), η Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας χαρακτηρίστηκε ως μια από τις πιο καταπιεστικές χώρες στην Ανατολική Ευρώπη. Ωστόσο, από το 1992, υπό την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, έχουν εφαρμοστεί αρκετές φιλελευθεροποιητικές μεταρρυθμίσεις.[2]

Εμπορία ανθρώπων Επεξεργασία

Υπήρξε μια αυξανόμενη ευαισθητοποίηση για την εμπορία ανθρώπων ως ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη. Το τέλος του κομμουνισμού συνέβαλε στην αύξηση της εμπορίας ανθρώπων, με την πλειονότητα των θυμάτων να είναι γυναίκες που εξαναγκάζονται στην πορνεία.

Η Αλβανία είναι χώρα προέλευσης και διέλευσης ατόμων, κυρίως γυναικών και παιδιών, τα οποία διακινούνται με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση. Η αλβανική κυβέρνηση έχει δείξει κάποια δέσμευση για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, αλλά έχει επικριθεί επειδή δεν συμμορφώνεται πλήρως με τα ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων και δεν έχει αναπτύξει αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των μαρτύρων.[1][3]

Βασανιστήρια και θάνατος από τις αρχές Επεξεργασία

Από τις αρχές του 1994, η Διεθνής Αμνηστία έχει λάβει αναφορές για περιστατικά στα οποία μέλη της αλβανικής αστυνομίας φέρεται να κακομεταχειρίστηκαν άτομα κατά τη σύλληψη ή την κράτησή τους, όπου μερικοί μάλιστα πέθαναν ως αποτέλεσμα αυτής της μεταχείρισης. Σύμφωνα με αναφορές, οι κρατούμενοι υπέστησαν συχνά τραυματισμούς, με τα τραύματα να περιλαμβάνουν μώλωπες, σπασμένα δόντια ή κοψίματα που απαιτούσαν ιατρική περίθαλψη ή ακόμη και εισαγωγές σε νοσοκομεία. Ορισμένες περιπτώσεις κακομεταχείρισης ισοδυναμούν με βασανιστήρια. Πολλές από αυτές τις παραβιάσεις έχουν διαπραχθεί εναντίον μελών ή υποστηρικτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Άλλα θύματα περιλαμβάνουν ομοφυλόφιλους, μέλη της ελληνικής μειονότητας και πρώην πολιτικούς κρατούμενους. Οι διώξεις αστυνομικών για βασανιστήρια ή κακομεταχείριση φαίνεται να είναι σπάνιες.[4]

Επίσης, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι ακόμη και σήμερα, τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση κρατουμένων είναι συνηθισμένα στην Αλβανία.[5]

Βία και διακρίσεις κατά των γυναικών Επεξεργασία

Σχεδόν το 60% των γυναικών στις αγροτικές περιοχές υφίστανται σωματική ή ψυχολογική βία και σχεδόν το 8% είναι θύματα σεξουαλικής βίας. Συχνά παραβιάζονται οι εντολές προστασίας. Το 2014 η Αλβανική Επιτροπή του Ελσίνκι (ΑΕΕ) ανέφερε ότι ο αριθμός των γυναικών θυμάτων δολοφονίας εξακολουθεί να είναι υψηλός.[6]

Ο Επίτροπος για την Προστασία από τις Διακρίσεις έχει εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τον νόμο περί οικογενειακής εγγραφής που εισάγει διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Ως αποτέλεσμα, οι αρχηγοί των νοικοκυριών, οι οποίοι είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία άνδρες, έχουν το δικαίωμα να αλλάξουν οικογενειακή κατοικία χωρίς την άδεια των συντρόφων τους.[6]

Βία κατά των παιδιών Επεξεργασία

Το 2015, η UNICEF ανέφερε ότι το 77% των παιδιών έχουν υποβληθεί σε κάποια μορφή βίαιης τιμωρίας στο σπίτι. Εκατοντάδες παιδιά εξαναγκάζονται σε επαιτεία ή υποβάλλονται σε άλλες μορφές καταναγκαστικής εργασίας εντός της χώρας και ακόμη και στο εξωτερικό.[6]

Επιθέσεις εκδίκησης Επεξεργασία

Τουλάχιστον 70 οικογένειες βρίσκονται σε αυτοπεριορισμό λόγω φόβου επιθέσεων εκδίκησης.[6]

Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά της ελληνικής μειονότητας Επεξεργασία

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αλβανία παραβιάζονται από την κυβέρνηση, η οποία έχει βάλει στο στόχαστρο τον πληθυσμό της ελληνικής μειονότητας μέσω της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.[7] Οι ελληνικές κοινότητες έχουν γίνει στόχος αναπτυξιακών έργων και τα σπίτια τους κατεδαφίστηκαν σε υποτιθέμενες εθνοτικές στοχεύσεις Ελλήνων από τη Νότια Αλβανία,[8] όπου τα σπίτια κατεδαφίζονται συστηματικά. Επίσης, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία υπήρξαν περιπτώσεις κακομεταχείρισης μελών της ελληνικής μειονότητας από τις αρχές.[4]

Επίσης, η εθνική ελληνική μειονότητα παραπονέθηκε για την απροθυμία της κυβέρνησης να αναγνωρίσει εθνικές ελληνικές πόλεις εκτός των «μειονοτικών ζωνών» της κομμουνιστικής εποχής, να χρησιμοποιήσει τα ελληνικά σε επίσημα έγγραφα και σε δημόσιες πινακίδες σε εθνοτικές ελληνικές περιοχές ή να συμπεριλάβει περισσότερους εθνοτικούς Έλληνες στη δημόσια διοίκηση.[9][10][11][12][13][14][15][16][17]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Countries». www.amnesty.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2019. 
  2. Fred., Abrahams (1996). Human rights in post-communist Albania. Human Rights Watch/Helsinki (Organization : U.S.). New York: Human Rights Watch. ISBN 1564321606. 
  3. U.S Department of State,"ALBANIA (TIER 2) Albania is a source country for women and children trafficked for the purposes of sexual exploitation and forced labor, largely to Greece and Italy, where many victims are then further transited to the United Kingdom, France and the Netherlands. Albanian children, especially ethnic Roma and Egyptian, continue to be trafficked externally for forced begging. Regional and international experts consider Albania to have significantly decreased as a transit country for trafficking in Western Europe. The Government of Albania does not fully comply with the minimum standards for the elimination of trafficking; however, it is making significant efforts to do so. The government remained committed to monitoring and preventing trafficking at the country's main ports and produced successful interdictions. However, implementation of Albania's anti-trafficking tools remained inadequate and a critical area of concern. Greater, proactive steps in the areas of protection and reintegration are needed to ensure the safety of victims. The government must apply available laws and programs, in addition to improving prevention for vulnerable groups. Trafficking-related corruption must also be addressed.
  4. 4,0 4,1 ALBANIA: FAILURE TO END POLICE ILL-TREATMENT AND DEATHS IN CUSTODY
  5. ALBANIA HUMAN RIGHTS
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 «Human Rights in Albania». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2017. 
  7. «Albania: The Greek Minority». www.hrw.org. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2019. 
  8. «Οι Αλβανοί αρπάζουν σπίτια από τους Βορειοηπειρώτες». www.himara.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2019. 
  9. United States Department of State ALBANIA 2008 HUMAN RIGHTS REPORT]
  10. United States Department of State ALBANIA 2009 HUMAN RIGHTS REPORT]
  11. ALBANIA 2010 HUMAN RIGHTS REPORT
  12. «ALBANIA 2011 HUMAN RIGHTS REPORT» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2023. 
  13. «ALBANIA 2012 HUMAN RIGHTS REPORT» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2023. 
  14. «ALBANIA 2013 HUMAN RIGHTS REPORT» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2023. 
  15. «ALBANIA 2014 HUMAN RIGHTS REPORT» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2023. 
  16. ALBANIA 2015 HUMAN RIGHTS REPORT
  17. ALBANIA 2016 HUMAN RIGHTS REPORT