Βικιπαίδεια

Ανρί Φαντέν-Λατούρ

Γάλλος ζωγράφος

Ο Ανρί Φαντέν-Λατούρ (γαλλικά: Henri Fantin-Latour), 1836 – 1904, ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και λιθογράφος, γνωστός για τις νεκρές φύσεις του με άνθη και φρούτα, τις ομαδικές συνθέσεις όπου απεικονίζονται διάσημοι καλλιτέχνες και συγγραφείς, καθώς και για τα αλληγορικά έργα του.[17]

Ανρί Φαντέν-Λατούρ
Αυτοπροσωπογραφία, 1859
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Henri Fantin-Latour (Γαλλικά)
Γέννηση25  Ιανουαρίου 1836[1][2][3]
Γκρενόμπλ[4][5][6]
Θάνατος25  Αυγούστου 1904[1][2][3]
Μπυρέ[5][6]
Αιτία θανάτουΒορρελίωση
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μονπαρνάς
ΨευδώνυμοFantin-Latour, Ignace Henri Jean Theodore
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[7][8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[9][10]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Εθνική Σχολή Τεχνών Διακόσμησης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[11][12][13]
εικονογράφος βοτανικής[11]
λιθογράφος[11]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[11][12]
χαράκτης[14][11][13]
Αξιοσημείωτο έργοThe Reading
A Studio at Les Batignolles
Un coin de table
Επηρεάστηκε απόΡέμπραντ
Πάολο Βερονέζε
Περίοδος ακμής1856[15] - 1904[15]
Οικογένεια
ΣύζυγοςVictoria Dubourg[16]
ΓονείςThéodore Fantin-Latour
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Ανρί Φαντέν-Λατούρ γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1836 στη Γκρενόμπλ της Ιζέρ. Ως νέος, έλαβε μαθήματα σχεδίου από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν επίσης καλλιτέχνης. Το 1850 εισήλθε στη Σχολή σχεδίου, όπου μαθήτευσε κοντά στον Λεκόκ ντε Μπουαμπωντράν. Αφού σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, από το 1854 αφιέρωσε πολύ χρόνο στη μελέτη και αντιγραφή έργων των παλιών δασκάλων στο μουσείο του Λούβρου. Άρχισε να εκθέτει στο επίσημο γαλλικό Σαλόν, αλλά το 1863 παρουσίασε επίσης έργα του στο επαναστατικό Σαλόνι των Απορριφθέντων.[18]

Ο Φαντέν-Λατούρ είχε πολλούς φίλους ανάμεσα στους κορυφαίους Γάλλους ζωγράφους της εποχής του, μεταξύ των οποίων οι Ενγκρ, Ευγένιος Ντελακρουά, Καμίλ Κορό, Εντουάρ Μανέ, Γκυστάβ Κουρμπέ και Τζέιμς Άμποτ ΜακΝίλ Γουίσλερ. Οι συνθέσεις προσωπογραφιών των φίλων του, συχνά διατεταγμένες όπως τα ολλανδικά πορτρέτα συντεχνιών του 17ου αιώνα, είναι ενδιαφέρουσες για την απεικόνιση λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων της εποχής.[19]Αν και πολλοί από τους φίλους του συνδέθηκαν με νέα ανερχόμενα καλλιτεχνικά κινήματα, το ίδιο το έργο του Φαντέν-Λατούρ παρέμεινε συντηρητικό αλλά με ανεξάρτητο ύφος.

 
Η Επέτειος, 1878, Μουσείο της Γκρενόμπλ

Οι πίνακες λουλουδιών του εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα στην Αγγλία, όπου έκανε αρκετά ταξίδια μεταξύ 1859 και 1881. Μέσω του Τζέιμς Άμποτ ΜακΝίλ Γουίσλερ και του σερ Έβερετ Μιλαί, γνωρίστηκε με τον πλούσιο ερασιτέχνη χαράκτη Έντουιν Έντουαρντς, ο οποίος υποστήριξε τον Φαντέν-Λατούρ για χρόνια αγοράζοντας τις νεκρές φύσεις του.[20]

Εκτός από τους ρεαλιστικούς πίνακές του, κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, ο Φαντέν-Λατούρ δημιούργησε ευφάνταστες λιθογραφίες εμπνευσμένες από τη μουσική μεγάλων κλασικών συνθετών. Δημοσίευσε λιθογραφίες, φανταστικά σχέδια-εικονογραφήσεις εμπνευσμένες από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, όπως Ο χρυσός του Ρήνου και Η Μούσα, οι οποίες συνέβαλαν να εδραιώσει τη φήμη του μεταξύ της πρωτοπορίας του Παρισιού ως αντι-νατουραλιστής ζωγράφος. Στο Σαλόν του 1876 εξέθεσε το έργο Η Επέτειος, τιμώντας τον συνθέτη Εκτόρ Μπερλιόζ. Επίσης, εικονογράφησε τις βιογραφίες του Αντόλφ Ζυλιάν Βάγκνερ (1886) και Μπερλιόζ (1888).

Το 1875, ο Ανρί Φαντέν-Λατούρ παντρεύτηκε τη ζωγράφο Βικτώρια Ντυμπούρ, μετά τον γάμο περνούσε τα καλοκαίρια του στο εξοχικό κτήμα της οικογένειας της συζύγου του στο Μπυρέ, Ορν στη Νορμανδία, όπου πέθανε στις 25 Αυγούστου 1904. Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς, στο Παρίσι.[21]

Επιλογή έργων Επεξεργασία

  • Πίνακες με άνθη
  •  
    Νεκρή φύση με καράφα, άνθη και φρούτα, 1865
  •  
    Άνθη και φρούτα, 1866
  •  
    Λευκά τριαντάφυλλα, 1871
  •  
    Βάζο με τριαντάφυλλα, 1875
  • Αλληγορικοί πίνακες
  •  
    Η Μούσα (Βάγκνερ), λιθογραφία 1862
  •  
    Ο χρυσός του Ρήνου ή Ανάμνηση από το Μπάιροϋτ, 1876, Λούβρο
  •  
    Ναϊάδα, Ερμιτάζ
  •  
    Το Βράδυ, Μουσείο Τέχνης του Ρουμπαί

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120041778. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Henri Fantin-Latour». (Ολλανδικά) RKDartists. 27304.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Henri-Fantin-Latour. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica». (Βρετανικά αγγλικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα. Encyclopædia Britannica Inc..
  6. ↑ 6,0 6,1 rkd.nl/explore/artists/27304.
  7. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  8. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1800. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120041778. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ CONOR.SI. 166087267.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 rkd.nl/en/explore/artists/record?query=henri+fantin-latour&start=0.
  12. ↑ 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58910. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. ↑ 13,0 13,1 vocab.getty.edu/page/ulan/500025754.
  14. ↑ 61455. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/27304. Ανακτήθηκε στις 12  Σεπτεμβρίου 2022.
  16. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 29  Ιουλίου 2019. 500025754. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  17. ↑ . «britannica.com/biography/Henri-Fantin-Latour». 
  18. ↑ . «wikiart.org/en/henri-fantin-latour». 
  19. ↑ . «theartstory.org/artist/fantin-latour-henri/life-and-legacy/». 
  20. ↑ . «henri-fantin-latour.org/». 
  21. ↑ . «artnet.com/artists/henri-fantin-latour/». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανρί_Φαντέν-Λατούρ&oldid=9647207"