Εκτόρ Μπερλιόζ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Εκτόρ Μπερλιόζ (Hector Berlioz, 11 Δεκεμβρίου 1803 - 8 Μαρτίου 1869) ήταν Γάλλος συνθέτης.
| Εκτόρ Μπερλιόζ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hector Berlioz (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 11 Δεκεμβρίου 1803[1][2][3] Λα Κοτ-Σαιντ-Αντρέ[4][5] |
| Θάνατος | 8 Μαρτίου 1869[1][2][6] Παρίσι[7][4][5] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης[8] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Σπουδές | Κονσερβατόριο του Παρισιού |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος, διευθυντής ορχήστρας, συγγραφέας[9][10], αυτοβιογράφος, κριτικός μουσικής[9], λιμπρετίστας, βιρτουόζος, βιβλιοθηκονόμος και συνθέτης[9][5] |
| Σύζυγος | Harriet Smithson |
| Τέκνα | Louis Berlioz[11] |
| Γονείς | Λουί Μπερλιόζ |
| Κίνημα | ρομαντισμός |
| Όργανα | κιθάρα, flageolet, φλάουτο και σαξόφωνο |
| Είδος τέχνης | όπερα, συμφωνία, κλασική μουσική και ρομαντική μουσική |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | ρομαντισμός |
| Σημαντικά έργα | Requiem, Roméo et Juliette, Symphonie fantastique, Η καταδίκη του Φάουστ, Οι Τρώες, Le carnaval romain και Les Nuits d'Été |
| Βραβεύσεις | βραβείο της Ρώμης, Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (12 Αυγούστου 1864)[12] και Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (10 Μαΐου 1839) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Άρχισε να σπουδάζει ιατρική, αλλά γρήγορα ακολούθησε τη φυσική του κλίση προς τη μουσική. Το ταλέντο του όμως μόνο τελευταία εκτιμήθηκε και ο Μπερλιόζ μπήκε στη χορεία των μεγάλων μουσουργών. Ο Μπερλιόζ εκφράζει με το έργο του τα προσωπικά του αισθήματα, τον ενθουσιασμό της φλογερής του ιδιοσυγκρασίας και τις ρομαντικές του εξάρσεις. Θεωρείται ο δημιουργός της προγραμματικής μουσικής και το νεανικό του έργο Φανταστική Συμφωνία (1830) σημείωσε σταθμό στην ιστορία της μετα-μπετοβενικής συμφωνικής μουσικής. Το 1830 του απονεμήθηκε στην Ιταλία το μεγάλο Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome), αλλά η παρουσία του έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη Γαλλία και στη Ρωσία. Άλλα έργα του: Μπενβενούτο Τσελίνι (μελόδραμα), Τρώες, Ρωμαίος και Ιουλιέτα και Καταδίκη του Φάουστ (δραματικές συμφωνίες), Η Παιδική Ηλικία του Χριστού (ορατόριο). Σ'ένα τελευταίο θριαμβευτικό ταξίδι στη Ρωσία παρουσίασε την όπερα Βεατρίκη και Βενέδικτος, της οποίας η υπόθεση είναι παρμένη από το έργο του Σαίξπηρ Πολύς Θόρυβος για το Τίποτα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138914125. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Louis Hector Berlioz». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//192/74.
- ↑ 4,0 4,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 789. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 n79091197. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6959fm6. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2024.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /134219. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1076853692. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2024.
- ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
Πηγές
Επεξεργασία- G. M. Tracy,«Έκτωρ Μπερλιόζ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.16 (Οκτώβριος 1969), σελ.132-140
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν συνθέτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |