Ο Αθανάσιος, γεωργιανά: ათანასე ბაგრატიონი Aτανάσε Μπαγκρατιόνι, ρωσικά: Афанасий Леонович Багратион‎‎ Αφανάσυ Λεόνοβιτς Μπαγκρατιόν, γεννημένος Aνταρνάσε ადარნასე, (15 Νοεμβρίου 1707 – 31 Μαρτίου 1784) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) από τον Οίκο των Μπαγκρατιόνι τού κλάδου Mουχράνι τού Kάρτλι και φυσικός γιος τού Λέβαν τού Κάρτλι από τη σύζυγο. Ακολούθησε το 1724 τον ετεροθαλή αδελφό του, βασιλιά Βαχτάνγκ ΣΤ΄ τού Κάρτλι, σε εξορία στη Ρωσική Αυτοκρατορία, όπου ο Αφανάσι ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία και έφτασε στο βαθμό τού υποστράτηγου.

Ανταρνάσε του Κάρτλι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Νοεμβρίου 1707
Βασίλειο του Κάρτλι
Θάνατος31  Μαρτίου 1784
Μόσχα
Τόπος ταφήςΜοναστήρι του Ντονσκόι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
ΕργοδότηςΣύνταγμα Πρεομπραζένσκι
Οικογένεια
ΓονείςΛέβαν του Κάρτλι
ΑδέλφιαΡοστόμ του Κάρτλι (γιος Λέβαν)
Δομέντιος Δ΄ της Γεωργίας
Καϊχοσρό του Κάρτλι
Ιεσσαί του Κάρτλι
Βαχτάνγκ ΣΤ΄ του Κάρτλι
Συμεών του Κάρτλι
ΟικογένειαΟίκος του Μουχράνι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςGeneral in Chief
Πόλεμοι/μάχεςΠόλεμος της Αυστριακής διαδοχής, Επταετής Πόλεμος και Plague Riot
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Αγίου Ανδρέα
Τάγμα της Αγίας Άννης

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Ο Aφανάσυ Μπαγκρατιόν, γεννημένος Aδαρνάσε, ήταν φυσικός γιος τού Λέβαν (Σαχ Κουλί Χαν), πρίγκιπα-αντιβασιλιά τού Kάρτλι στην ανατολική Γεωργία και τιτουλάριος βασιλιάς το 1709. Η πρώιμη ζωή του στο Κάρτλι είναι ελάχιστα τεκμηριωμένη. Το 1724 έφτασε στη Ρωσία με τη συνοδεία τού ετεροθαλούς αδελφού του Βαχτάνγκ ΣΤ΄ (Χουσεΐν Κουλί Χαν), ο οποίος είχε χάσει τον θρόνο του από την οθωμανική εισβολή. Ο Aνταρνάσε, τώρα γνωστός ως Aφανάσυ, εντάχθηκε στον Αυτοκρατορικό Ρωσικό Στρατό και τα επόμενα χρόνια ανέβηκε τους βαθμούς. Ήταν συνταγματάρχης στο Σύνταγμα Πεζικού Βιάτσκι και στη συνέχεια υποστράτηγος το 1755. Εκτέλεσε διάφορες αποστολές κατά τη διάρκεια τού Επταετούς Πολέμου (1756–1763). Παρασημοφορήθηκε με τη διάκριση τού Τάγματος της Αγ. Άννας το 1762 και προήχθη σε στρατηγό poruchik (αντίστοιχο με τον υποστράτηγο) το 1763. Από το 1763 έως το 1764 ο πρίγκιπας Μπαγκρατιόν, που κατείχε το αξίωμα τού διοικητή της Μόσχας, ήταν επικεφαλής μίας φρουράς αυτής της πόλης. [1] Πήρε μέρος στην ειρήνευση της εξέγερσης της πανώλης τον Σεπτέμβριο του 1771 και μετά βίας γλίτωσε από τον λιθοβολισμό τού όχλου στο Κρεμλίνο της Μόσχας. [1] [2] Ο πρίγκιπας Αφανάσυ απεβίωσε στη Μόσχα το 1784, σε ηλικία 76 ετών. Κηδεύτηκε στο μοναστήρι Ντονσκόυ στη Μόσχα. [1]

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε την Άννα Αμιλαχβάρι (Άννα Βασίλυεβνα, 10 Απριλίου 1720 – 6 Μαρτίου 1794), επίσης Γεωργιανή ομογενή ευγενή, κόρη τού πρίγκιπα Βαχτάνγκ (Βασίλι) Aμιλαχβάρι (απεβ. το 1739) από τη σύζυγό του, πριγκίπισσα Eλένε Oρμπιελιάνι (άκμασε 1724-1769). [3] Ο Αφανάσυ και η Άννα απέκτησαν τρία παιδιά: τον Άντον, τη Βαρβάρα και την Άννα. [4]

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Gogitidze, Mamuka (2007). Военная элита Кавказа: Генералы и адмириалы из Грузии [Military elite of the Caucasus: Generals and Admirals from Georgia] (στα Russian). Tbilisi: Research Center of History of Georgian-Caucasian Relations. σελ. 57. 
  2. Alexander, John T (2002). Bubonic Plague in Early Modern Russia: Public Health and Urban Disaster. Oxford: Oxford University Press. σελ. 193. ISBN 0195347994. 
  3. Chikovani, Yuri (2010). თავად ამილახვართა საგვარეულო (PDF) (στα Georgian). National Parliamentary Library of Georgia. σελίδες 26–27, Table 10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2022. 
  4. Metreveli, Roin, επιμ. (2003). ბაგრატიონები. სამეცნიერო და კულტურული მემკვიდრეობა (στα Georgian και English). Tbilisi: Neostudia. ISBN 99928-0-623-0.