Ροστόμ του Κάρτλι (γιος Λέβαν)
Ο Ροστόμ, γεωργιανά: როსტომი, ή Ρουστάμ Χαν, περσικά: خان جودکي, (απεβ. στις 8 Μαρτίου 1722) ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας, μέλος τού Οίκου των Μπαγκρατιόνι-Μουχράνι τού Κάρτλι και στρατηγός στην υπηρεσία της δυναστείας των Σαφαβιδών τού Ιράν. Σκοτώθηκε από τους Αφγανούς αντάρτες στην κορυφαία μάχη τού Γκουλναμπάντ.
| Ροστόμ του Κάρτλι (γιος Λέβαν) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 8 Μαρτίου 1722 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λέβαν του Κάρτλι |
| Αδέλφια | Καϊχοσρό του Κάρτλι Συμεών του Κάρτλι Ιεσσαί του Κάρτλι Βαχτάνγκ ΣΤ΄ του Κάρτλι Δομέντιος Δ΄ της Γεωργίας Ανταρνάσε του Κάρτλι |
Οικογενειακό υπόβαθρο Επεξεργασία
Ήταν φυσικός γιος τού Λέβαν αντιβασιλέα τού Κάρτλι, από άγνωστη παλλακίδα. Ήταν ετεροθαλής αδελφός τριών μοναρχών τού Κάρτλι: Καϊχοσρό, Βαχτάνγκ ΣΤ΄, Ιεσσαί και τού Καθολικού (Πατριάρχη) της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Δομέντιου Δ΄. Η σταδιοδρομία τού Ροστόμ, όπως και πολλών συγγενών του, διαμορφώθηκε από την πολιτική ηγεμονία τού Σαφαβιδικού Ιράν επί τού Κάρτλι. Πέρασε πολλά χρόνια μακριά από την πατρίδα του ως μέλος της ελίτ των Σαφαβιδών, με την οποία είχε επίσης συγγένεια: ήταν νυμφευμένος με μία κόρη τού Φατ Αλί Χαν Νταγκεστανί, ο οποίος υπηρέτησε ως μεγάλος βεζίρης (αρχι-υπουργός) τού Ιράν από το 1716. έως το 1720. [1]
Στρατηγός των Σαφαβιδών Επεξεργασία
Οι διορισμοί τού Ροστόμ στην υπηρεσία των Σαφαβιδών περιελάμβαναν να είναι darugha (έπαρχος) της πρωτεύουσας το;y Ισφαχάν το 1709, χαν (κυβερνήτης) τού Κερμάν το 1717 και qullar-aqasi (διοικητής) των επίλεκτων συνταγμάτων (ghulam) τού σάχη το 1717. Με αυτή την τελευταία ιδιότητα υπηρέτησε στις αφγανικές εξεγέρσεις, οι οποίες είχαν στοιχίσει τη ζωή τού θείου τού Ροστόμ, Γεωργίου ΙΑ΄ (Γκουργκίν Χαν), τού ετεροθαλή αδελφού του, Καϊχοσρό, και τού εξαδέλφου του Αλέξανδρου.
Ο Ροστόμ έπαιξε εξέχοντα ρόλο στη μάχη με τους Αφγανούς αντάρτες με επικεφαλής τον Μαχμούντ Χοτάκι στο Γκουλναμπάντ, κοντά στο Ισπαχάν, στις 8 Μαρτίου 1722. Ο μεγάλος βεζίρης, Mουχαμούντ-Κουλί-Χαν Σαμλού, παράτεινε με υπομονή την αποφυγή μίας σκληρής μάχης, πριν θέσει τις άμυνες της πρωτεύουσας σε κατάσταση κατάλληλης ετοιμότητας. Ο Ροστόμ, έχοντας την αρχηγία της δεξιάς πτέρυγας των Σαφαβιδών, προχώρησε με μία επίθεση και έπληξε με επιτυχία την αφγανική αριστερή πτέρυγα. Στο μεταξύ, το αραβικό ιππικό τού στρατού των Σαφαβιδών, που μπήκε στον πειρασμό να λεηλατήσει τον πομπή με τα εφόδια τού Αφγανιστάν, αποσπάστηκε από τη μάχη και ο μεγάλος βεζίρης δεν κατάφερε επίσης να προχωρήσει με τα κύρια στρατεύματά του. Ο Μαχμούτ ανασυγκρότησε τις δυνάμεις του και περικύκλωσε τους άνδρες τού Ροστόμ, οι οποίοι πολέμησαν με απελπισμένο θάρρος μέχρι να εκμηδενιστούν πλήρως. Κατά την υποχώρησή του, ο Ροστόμ έπεσε, όταν το άλογό του σκόνταψε στη λάσπη. Ένας Αφγανός στρατιώτης τον χτύπησε με έναν κόπανο (flail) και άλλοι τον διαπέρασαν επανειλημμένα με τις λόγχες τους, σκοτώνοντάς τον. [2] [3] [4]
Η μάχη προκάλεσε την πτώση της δυναστείας των Σαφαβιδών. Μάταια ο πολιορκημένος σάχης Σουλτάνος Χουσεΐν παρότρυνε τον Βαχτάνγκ ΣΤ΄ τού Κάρτλι να έρθει σε βοήθειά του. Μετά από μία πολιορκία έξι μηνών, το Ισπαχάν έπεσε στον στρατό τού Μαχμούντ και ο Αφγανός αρχηγός ανέλαβε τον θρόνο του σάχη. [2]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Savory, Roger M. (1993). «Dāḡestānī, Fatḥ ʿAlī Khan». Encyclopædia Iranica. 6. http://www.iranicaonline.org/articles/dagestani-fath-ali-khan-b. Ανακτήθηκε στις 2013-02-10.
- ↑ 2,0 2,1 Lang, David Marshall (1952). «Georgia and the Fall of the Ṣafavī Dynasty». Bulletin of the School of Oriental and African Studies 14 (3): 537–538. doi:.
- ↑ Lang, David Marshall (1957). The Last Years of the Georgian Monarchy, 1658-1832. New York: Columbia University Press. σελ. 113.
- ↑ Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia: Nader Shah, from Tribal Warrior to Conquering Tyrant. London: I.B.Tauris. σελίδες 45, 47–48. ISBN 1850437068.
Πηγές Επεξεργασία
- Floor, Willem (2001). Safavid Government Institutions. Costa Mesa, California: Mazda Publishers. ISBN 978-1568591353.