Αντρέι Έμπερχαρντ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αντρέι Αουγκούστοβιτς Έμπερχαρντ ή `Εμπεργκαρντ (ρωσ. Андрей Августович Эбергард, 9 Νοεμβρίου 1856 – 19 Απριλίου 1919) ήταν Ναύαρχος του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού, σουηδικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του.
.jpg)
Ο Έμπερχαρντ γεννήθηκε στην Πάτρα και απεφοίτησε από τη Ρωσική Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1878. Από το 1882 ως το 1884 υπηρέτησε στον ρωσικό στόλο του Ειρηνικού ως σημαιοφόρος. Το 1886 έγινε υπασπιστής του Ναυάρχου Σεστακώφ (τότε υπουργού Ναυτικών) και το 1891 υπασπιστής του Ναυάρχου Τυρτώφ στη μοίρα του Ειρηνικού. Το 1896 ο Έμπερχαρντ μετατάχθηκε στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας, όπου υπηρέτησε ως αξιωματικός των πυροβόλων στα θωρηκτά Εκατερίνα Β΄ και Τσέσμα. Το 1898 μετατάχθηκε στην `Απω Ανατολή, όπου κυβέρνησε το θωρακισμένο καταδρομικό Ναύαρχος Ναχίμωφ και έλαβε μέρος στην καταστολή της εξεγέρσεως των Μπόξερς στην Κίνα.
Κατά τον Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο ο Έμπερχαρντ ήταν ακόλουθος του Γιεβγκένι Ιβάνοβιτς Αλεξέγιεφ, αντιβασιλέα της Μαντζουρίας. Το 1905 διορίσθηκε κυβερνήτης του ρωσικού θωρηκτού Αυτοκράτωρ Αλέξανδρος Β΄ και το 1906 διορίσθηκε κυβερνήτης του θωρηκτού Παντελεήμων, του περίφημου δηλαδή θωρηκτού Ποτέμκιν όπως μετονομάσθηκε μετά την ανταρσία του 1905. Ο Έμπερχαρντ προάχθηκε σε υποναύαρχο το 1907 και σε αντιναύαρχο το 1909.
Ο Έμπερχαρντ υπηρέτησε ως αρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από το 1908 και διοικητής του στόλου της Μαύρης Θάλασσας από το 1911. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμο το κορυφαίο του επίτευγμα ήταν η διοργάνωση του ναυτικού αποκλεισμού των ανθρακωρυχείων του Ζονγκουλντάκ, που εμπόδισε τον εφοδιασμό σε κάρβουνο τόσο του γερμανικού, όσο και του τουρκικού στόλου. Επίσης, διοίκησε τη ρωσική μοίρα θωρηκτών στη Ναυμαχία του Ακρωτηρίου Σάριτς. Επειδή όμως δίσταζε να αναλάβει περαιτέρω επιθετική δράση εναντίον τουρκικών θέσεων στον Βόσπορο, αντικαταστάθηκε από τον Αλεξάντρ Κολτσάκ το 1916.
Ο Έμπερχαρντ αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία το 1917. Η υπηρεσία ασφαλείας του σοβιετικού καθεστώτος, η Τσεκά, τον συνέλαβε το 1918, αλλά τον άφησε ελεύθερο. Πέθανε τον επόμενο χρόνο στην Αγία Πετρούπολη, σε ηλικία 62 ετών, και η σορός του αναπαύεται στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι της πόλεως αυτής.
Τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία
- Παράσημο του Τάγματος του Αγίου Βλαδίμηρου: 4ης τάξεως μετά ξιφών και τόξου (28 Δεκεμβρίου 1900), 3ης τάξεως μετά ξιφών, 2ας τάξεως μετά ξιφών
- Χρυσό Ξίφος Ανδρείας
- Παράσημο του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι μετά αδαμάντων (για τη διοίκηση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας το 1914-1916.)
- Παράσημο του Τάγματος του Αγίου Στανισλάου, 1ης και 2ας τάξεως
- Μετάλλιο του Τάγματος της Αγίας Άννας, 1ης και 2ας τάξεως
- Παράσημο του Τάγματος του Λευκού Αετού (Πολωνία) μετά ξιφών
- Παράσημο του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου (Ηνωμένο Βασίλειο)
- Παράσημο του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου (Ιαπωνία)
- Μεγαλόσταυρος του διοικητή του Τάγματος του Ξίφους (Σουηδία)
- Μεγαλόσταυρος του Ιππότου της Λεγεώνος της Τιμής (Γαλλία)
- Ταξιάρχης του Τάγματος του Σωτήρος (Ελλάδα)
Βιβλιογραφία - εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Andrei Augostovich Eberhardt στο Wikimedia Commons- Stephen McLaughlin: The Action off Cape Sarych, In Warship, Conways Maritime Press, 2001-2002
- Σύντομη βιογραφία